خواص مفید عدس

عدس، که یک گیاه علفی سالانه است، به عنوان لوبيا نامیده می شود. عدس بشریت صدها سال پیش یاد گرفته است. در بسیاری از آثار تاریخی، که توسط قرن های مختلف نوشته می شود، ذکر سوپ عدس می باشد. ساکنان بابل، یونان باستان، مصر و دیگر تمدن های باستانی در محصولات عدس منوی خود قرار دارند. تنها تفاوت این بود که برای فقرا، غذای اصلی بود و غنیان آن را فقط به عنوان یک ظرافت خوردند و همچنین به دنبال یافتن خواص مفید عدس بودند.

مهم نیست که چقدر عجیب و غریب به نظر می رسد، روسها از قرون وسطی نیز عدس را دوست داشتند و حتی نان را از آن پخته می کردند. همچنین لازم به ذکر است که از زمان بسیار قدیم روس به عنوان تولید کننده اصلی پالس ها و تامین کننده آنها به کشورهای مختلف جهان در نظر گرفته شده است. امروز متاسفانه وضعیت تامین کننده اصلی و تولید کننده و همچنین مصرف مصرف محصولات عدس از بین رفته است. احتمالا فقط تعداد زیادی از محصولات دیگر ظاهر شدند که عدس را عوض کردند. به هر حال، توزیع رایج سیب زمینی نیز به این امر کمک زیادی کرده است. به همین دلیل است که امروز عدس برای هموطنان ما عجیب و غریب است، نه ظرف ظرف روزانه در منوی روزانه. اما ما به طور کامل در مورد خواص تغذیه عدس فراموش شده است، که هیچ گونه آنالوگ در میان انواع مختلفی از محصولات از گیاهان.

هند از اولویت اولیۀ خود برای تولید و عرضه عدس در هندوستان بود. آن را به دنبال شمال آفریقا و چندین کشور در جنوب اروپا است.

عدس: خواص مفید

مهمترین خواص عدس، که بیشتر مرتبط با زمینه آلودگی محیط زیست می شود، سازگاری زیست محیطی آن است. عدس عناصر سمی، نیترات ها، رادیونوکلئید ها را تجمع نمی دهد. به عنوان یک نتیجه، آن کاملا برای خوردن بی ضرر است.

اگر ما در مورد مزایای آن و خواص شفا صحبت کنیم، پس برای اختلالات عصبی توصیه می شود. از زمان های قدیم، اعتقاد بر این است که کسانی که به طور مرتب عدس را می خورند می توانند صلح، سلامتی، آرامش ذهن را پیدا کنند. و این نظر کاملا در روزهای ما تایید شده است.

غذاهای عدس از پزشک توصیه می شود که در رژیم غذایی و کسانی که از مشکلات گوارشی، از جمله کولیت و ضایعات زخمی رنج می برند، شامل شود. این برای کسانی که دیابت دارند مفید است زیرا قادر به تنظیم سطح قندهای موجود در خون است. باید توسط کسانی که بیماری های قلبی، عروقی و سیستم ادراری، از جمله سنگ کلیه ایجاد کرده اند، خورده شود.

ظروف عدس برای فرایند خونگیری مفید هستند، زیرا در این محصول مقدار زیادی پتاسیم وجود دارد. این شامل الیاف طبیعی یا فیبر است، بنابراین عدس ها به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای بیماری های انکولوژیک، به ویژه تومورهای بدخیم در راست روده و همچنین سرطان پستان که بر زنان تاثیر می گذارند مفید هستند. برای این است که ایزوفلاون مسئول است. این عنصر ردیابی تحت هیچ گونه درمان محصول ناپدید می شود و برای انواع مختلف در تغذیه اهمیت زیادی ندارد.

عدس ها ارزش توجه به خانم هایی است که در حال آماده شدن برای تبدیل شدن به مادران هستند. عدس مصنوعی را تقویت خواهد کرد و تاثیر مثبتی بر رشد کودک خواهد داشت.

به طور کلی، همه چیز برای خوردن محصولات عدسی مفید است، زیرا آنها قادر به تقویت ایمنی به طور کلی و افزایش حیات زندگی هستند.

عدس مانند گندم قادر به جوانه زدن است. و در حالی که آن را به گندم جوانه زده در خواص دارویی. دانه های جوانه زدن عدس ها ویتامین C را تجمع می دهند، و آن، همانطور که شناخته شده است، نقش مهمی در عملکرد کامل بدن انسان ایفا می کند.

عدس: ترکیب و محتوای کالری

عدس در 100 گرم شامل حدود 25 گرم پروتئین های گیاهی، حدود 14 گرم است. آب، 54 گرم. انواع کربوهیدرات های پیچیده و تنها 1 گرم چربی. مقدار کمی عدس به خوردن کمک می کند و در عین حال در فراوانی پروتئین های قابل هضم، کربوهیدرات، که به تدریج تجزیه می شود، احساس سیری در بدن را حفظ می کند. حداقل مقدار چربی در عدس آن را یک محصول ضروری می سازد که می تواند به راحتی در یک سیستم غذای رژیمی وارد شود.

محصولات عدس یک منبع ناپایدار اسید فولیک و آهن است. عدس قادر است تا بدن تا 90٪ میزان ضروری روزانه این عناصر را به بدن منتقل کند. در مقدار کافی در عدس نیز ترکیبات نشاسته، عناصر ویتامین کل طیف B وجود دارد. پتاسیم زیادی در آن وجود دارد.

اگر ما در مورد تغذیه عدس صحبت کنیم، در 100 گرم آن حاوی حدود 310 و نیم کالری است. برای کمک به حرکت بهتر، بیایید یک نمونه را ارائه دهیم: یک شیشه فشرده حاوی 170 گرم عدس، یک قاشق بزرگ - 26 گرم. ، و یک چای کوچک - 9 گرم.

عدس: انواع آن، چگونگی طبخ عدس؟

عدس سبز، قرمز و قهوه ای است.

به عنوان عدس سبز، این است که، بلکه، کاملا رسیده نیست. اغلب "فرانسوی" نامیده می شود. این را می توان برای سالاد، غذاهای گوشتی استفاده کرد، زیرا آن را جوش نمی دهد و شکل را خوب نگه می دارد. با این وجود، تلاش و زمان بیشتری برای ایجاد آن خواهد شد.

عدس قهوه ای فرهنگی است که در حال حاضر رسیده است. این را می توان بسیار سریع تر پخته، و در هنگام پخت و پز آن عطر کمی از آجیل می آید. با این وجود، برای پخت و پز چنین عدسی باید از نزدیک تحت نظارت، بدون نیاز به اجازه هضم، در غیر این صورت به یک ظرف غذا تبدیل خواهد شد. عدس های رنگ قهوه ای برای ساخت غلات، سوپ، خورش ها، نخود فرنگی استفاده می شود. این به سالاد اضافه شده است.

عدس قرمز نیز "مصری" نامیده می شود. این پوسته ای ندارد، زمان زیادی برای طبخ نمی گذارد، برای ساخت پوره و سوپ ایده آل است. به عنوان مثال، آن را اغلب به نسخه هند از یک خورش گیاهی به نام دال اضافه شده است.

مزیت عدس بر سایر حبوبات این است که برای مدت طولانی نباید خیس شود. این می تواند به سادگی شسته شود و بلافاصله در غلات، سیب زمینی و سوپ استفاده شود. همچنین در تهیه غذاهای پیچیده تر استفاده می شود: کباب، کریسانت، عدس با برنج، پیاز و گوجه فرنگی، بیکن و سایر مواد. معمول است که بسیاری از ادویه های مختلف را در آن قرار دهید. این کاملا با پیاز و سیر مناسب است.