وزن باور نکردنی
به خودی خود، احساس گناه چیزی منفی نیاورد. بد نیست، با انجام عمل بد، این را تحقق بخشید و آن را حل کنید (در صورت امکان)، یا اشتباه کنید، توبه کنید و دوباره آن را تكرار نكنید. به یک کلام، ما به ما می آموزد که محدودیت هایی را که مجاز است و نه آنها را متوقف کنیم پیدا کنیم. اما این ایده آل است. در واقع، متفاوت است. معمولا همه چیز به مراتب بدتر می شود: پس از اشتباه، ما با یک حسن ثابت احساس گناه "مکیده می شود". و با نفوذ ما احساس غرور و افتخار نه تنها برای جرم ما، بلکه برای ناقص تمام جهان است. از آن جایی که از آن می آید تعجب نکنید - این شرایط از دوران کودکی می آید.
از سنین اولیه، والدین، بدون اینکه از آن آگاه باشند، کودک را به احساس گناه آموزش دهند. در ابتدا، این فقط اظهار نظر دربارۀ او و اخلاق زیستن، چگونگی و چگونگی انجام دادن آن است، به این ترتیب شانس فرزند خود را مورد پرسش قرار می دهد. و این، به نوبه خود، به طور مداوم در مورد آنچه که امیدها را توجیه نمی کند فکر می کند. با سن، فشار تنها افزایش می یابد. رفقا، همکاران و، به طور کلی، جامعه به عنوان یک کل، به خویشان اضافه می شوند. به نظر می رسد که ما همه چیز را به همه بدهیم ما اغلب به آنها کمک می کنیم تا کار خود را انجام دهند، در حالی که آنها کامل هستند، ما با فرزندان دیگر نشسته ایم، زمانی که برای ما بسیار ناخوشایند است، ما به شکایات در مورد زندگی گوش می دهیم، گرچه سخت تر است. و چگونه برای کمک به، مجرم به دلیل. این چیزی است که باید بین احساس گناه و خواسته های خود پاره شود. البته، البته نباید چنین باشد. و ما می توانیم در مورد چیزهای جدی تر بگوییم. وقتی به طور ناگهانی برخورد کردید و یک اشتباه بزرگ، حتی جهانی انجام دادید. اگر خودتان را در زمان خود بیفکنید، او در بهترین حالت، چند هفته یا حتی یک عمر "خوردن" خواهد کرد. و آرامش بخیر
گناه را رد کنید
مسیری برای بهبودی از یک حس ثابت گناه همیشه آسان نیست. رها کردن از خود همیشه دشوارتر از زنجیر زدن است. اما آزادی می تواند شروع شود! نکته اصلی این است که ابتدا قدم بزنید. و اجازه دهید این واقعیت باشد که احساس گناه بیهوده در زندگی شما وجود دارد. هنگامی که از آن استفاده می کنید و به این فکر می کنید، می توانید ادامه دهید. و سپس مشکلات واقعی شروع خواهد شد. ما باید بیاموزیم آرامش وضعیت را تجزیه و تحلیل کنیم، سایه های احساسات و احساسات را درک کنیم، دیگران دستکاری نشوند، نیروی اراده و اعتماد به نفس داشته باشند. همه این کارها تنها توسط کار سخت بر روی خود به دست می آید.
- برای شروع، شما نیاز به یادگیری نحوه کنترل گفتار خود دارید. اساسا آن را به کلمات "متاسفم" و "ببخشید" مربوط می شود. واضح است که شما باید از آنها استفاده کنید فقط اگر یک اشتباه انجام شده باشد. در تمام موارد دیگر، ارزشمند است فکر کنید: آیا شما مجرم هستید؟
- یاد بگیرید برای شناخت دست اندازها. آنها می توانند هم همکاران و هم افراد نزدیک باشند. اما صرف نظر از این، شما باید به هیچ وجه همانطور که گفتید "نه" باشد. این بدان معنا نیست که همیشه باید رد شود در عوض، ما باید خودمان و آنها را به این واقعیت که کمک ارائه می شود، اما فقط در شرایط اضطراری و نه به ضرر خود.
- مهم است که مهارت متمایز کردن مسئولیت شخصی از تغییر مشکلات دیگران را بر روی شانه های خود. این ارزش مسئولیت مسئولیت را ندارد، اما در عین حال احساس گناه، برای اشتباهات دیگران تنها به این دلیل است که کسی قادر به حل مشکلات خود نیست.
- درگیر کردن خودتان نیستید و گناه همیشه از مجازات پیروی می کند. و به طور مداوم در مورد اشتباه فکر می کنم، شما به طور غریزی آن را قرعه کشی کنید. بنابراین، اگر سوء تفاهم های مزاحم در زندگی شما اتفاق بیفتد، ارزش آن است که فکر کنید، شاید زمان آن باشد که خودتان را به هر دلیلی سوء قصد نکنید؟
- شما می دانید، اگر احساس گناه بسیار قوی است که تنها با آن کنار بیایید، بهتر است به یک متخصص روانشناسی مراجعه کنید. البته، آسان نیست که به شخص دیگری، حتی یک پزشک باز شود. اما پاداش خلاف شرمسارانه و خودخواهی است.
چگونه برای مبارزه با
صبر کن تا زمانی که گناه یک مشکل بزرگی است، بلافاصله شروع به خلاص شدن از آن می کند. برای انجام این کار، شما نیاز به ورق کاغذ و قلم دارید. این روش "مبارزه" اغلب به دلایل ساده ای استفاده می شود که به شما اجازه می دهد تا افکار را تجسم کنید. بنابراین، بهتر است خودتان را درک کنید و وضعیت را از خارج بیابید. بنابراین:
گام اول به کوچکترین جزئیات، رویداد را به یاد داشته باشید و آن را بنویسید. این باید مانند یک بیانیه خشک از حقایق، هیچ احساسی، بدون خود ارزیابی و انحرافات لفظی مانند "خوب، من فکر نمی کنم ...". نکته اصلی این است که همه چیز را به خاطر بسپارید، حتی اگر آن بسیار شرمنده و ناخوشایند است و نوشتن.
گام دوم درک کنید که برای هر اقدامی که به علت تحقق پیدا می کند یا حتی چند مورد مهم است. بنابراین شما می توانید همه چیز را توضیح دهید! و مهمتر از همه، آنها را در انتهای داستان بنویسید. البته این آسان نیست به خصوص، اگر مرتکب یک عمل بد، باعث حسادت و یا شاید توهین شود. اما برای پذیرفتن آن به خودتان، باید صادقانه و صادقانه باشید.
گام سوم مهم نیست که چطور با صدای بلند، خودتان را توجیه کنید. فقط دقت در مورد اینکه چرا شما می توانید یک عمل انجام دهید که شما اکنون خودتان را سرزنش می کنید، دقت کنید. و به محض این که پیدا کردید، فراموش نکنید، از روز به روز تکرار کنید. تا زمانی که فکر بیگناهی به طور جدی در ذهن شما "زاسدی" نباشد.
مرحله چهارم از شر گذشته گذشته، به معنای واقعی کلمه. و اگر حتی دقیق تر بگویید، آنگاه از برگ هایی که همه چیز ضبط شده است. این می تواند سوخته و خاکستر پراکنده به باد، پاره به قطعات کوچک و دور انداخته شده است. به طور کلی، با هر چیزی که دوست دارید، فقط آن را ذخیره نکنید. این فرآیند کمک خواهد کرد که خلاص شدن از احساسات و تجربیات منفی. مطمئنا، تمام گناهان شما از بین نخواهد رفت، اما شما فشار مثبتی برای حرکت به جلو خواهید برد.
گام پنجم گاهی اسرار ما خیلی ترسناک و شرم آور است که به راحتی به افراد نزدیک خود می گویند. اما اگر دیگر نمیتوانید سکوت کنید، آن را با کسی که شما را نمیشناسد، به اشتراک بگذارید: یک فرد اعتماد، یک کشیش یا یک همراه گاه به گاه. با هر کسی مهم است که راحت تر شود
مرحله ششم برای گناه، به خاطر داشته باشید که گذشته را نمیتوان برطرف کرد. متأسفانه، ما نمی توانیم به عقب بر گردیم و همه چیز را هم متفاوت کنیم. اما ما می توانیم تقاضای بخشش از شخصی که مجرم، مستقیما تماس گرفته یا ملاقات کرده، یا ذهنی، اگر او دور است یا زنده نیست. در مورد دوم، لازم است تصویر یک شخص را تصور کنید یا عکس خود را به خودتان ببخشید، اما بسیار صمیمانه خواهان بخشش هستید. و سپس از شرایط درس یاد بگیرند، آن را به یاد داشته باشید و دیگر در آن نخواهید بود. اما حتی بهتر است اگر آگاهی شما و درک خطا توسط اقدامات خاص پشتیبانی شود. به عنوان مثال، هشدار می دهد که افراد دیگر از این مشکل به دست می آیند.
گام هفت و آخرین چیزی که باید انجام شود، سخت ترین است. ببخشید و فراموش کنید از خودتان بپرسید: "چرا باید یک زندگی طولانی با احساس گناه ثابت داشته باشم؟ درست نیست! مردم ماشین ها نیستند. گاهی اوقات ما خودمان را فراموش می کنیم، عصبانی، نفرت، خیانت می کنیم زندگی بعضی اوقات "شگفتی" را در زمانی ارائه می دهد که برای آنها آماده نیست. و تنها چیزی که ما می توانیم به خودمان بگوییم: "این شد و گذشت." و سپس این صفحه را در سرنوشت خود تلنگر کنید و بدون احساس گناه، اما با یک تجربه عظیم زندگی کنید.
گذشته نمی تواند تغییر کند، اما به شما بستگی دارد، چه خواهد بود و حال و آینده. از اشتباهات درس یاد بگیرید و آنها را تکرار نکنید. در سمت روشن زندگی بمانید - و احساس گناه متوقف خواهد شد که شما را به دیدار شما بسپارید.