بسیاری از والدین با این پرسش روانشناسی روبرو می شوند: چرا کودک از فرزندان دیگر می ترسد؟ در واقع، این مسئله از ابتدا بوجود نمی آید. در ابتدا هر کودک سالم برای برقراری ارتباط باز است. با این حال، دنیای کودکان با دنیای بالغ متفاوت است. و اگر کودک شما می ترسد، پس دلیل آن وجود دارد. اغلب اوقات کودک در صورت ارتباط با تجربه منفی در ارتباط با فرزندان دیگر از کودکان دیگر بیم دارد.
واقعیت این است که در سن جوانی کودکان هنوز سیستم توسعه یافته ای از ارزش ها ندارند. بنابراین، هنگامی که یک کودک با همسالانش ارتباط برقرار می کند، معتقد است که همه او را دوست خواهند داشت، اما در عین حال او به ندرت در مورد رفتار خود فکر می کند. وقتی متوجه شدید که کودک از فرزندان دیگر ترس دارد، به این معنی است که او را مجرمان کرد و اکنون نمی داند چگونه عمل کند. بر این اساس، او قادر به حل مشکلات به درستی نیست، چرا که با او این پیش از این اتفاق نیفتاده است، او ناشناخته است.
چگونه برای غلبه بر ترس؟
به منظور مبارزه با ترس کودک، پدر و مادر باید درک کنند که این یک بی ارزش یا حماقت نیست. در این سن، نوزادان بسیار حساس هستند. نگرش دیگران برای آنها در این سن بسیار مهم است. بنابراین، اگر شما نمی توانید با ترس ارتباط با یک کودک مقابله کنید، پس او می تواند بی انصاف و بی ثبات باشد. برای خودتان قضاوت کنید، زیرا برای یک کودک یک ضربه از یک کودک دیگر یا گرفتن اسباب بازی دور شوک واقعی است، زیرا او در همه موارد مورد استفاده در خانواده نیست. بنابراین، در وهله اول، والدین باید فرزند را نشان دهند که هیچ چیز برای ترس ندارد، زیرا شما همیشه می توانید به او کمک کنید. اما در اینجا بلافاصله قابل توجه است: هرگز برای حل اختلافات به جای یک کودک شروع به کار نکنید. اگر به طور دائم به والدین فرزندان دیگر برسید و شکایت کنید، کودک هرگز یاد نخواهد داشت که با مشکلات خود کنار بیاید. حتی زمانی که او رشد می کند، ذهن او در حال حاضر یک احساس روشن به نظر می رسد که برای حل اختلافات مناسب نیست. بنابراین، شما باید گزینه های کودک را برای حل مشکل نشان دهید، اما می توانید مشارکت مستقیم در این والد را تنها به عنوان آخرین راه حل انجام دهید.
به عنوان مثال، اگر فرزند شما یک نوزاد دیگر دارد که می خواهد اسباب بازی را بدون نیاز به خود بگیرد، از او بپرسید: "آیا از شما اجازه خواستید؟" در این مورد، بچه ها یا با کودک خود صحبت می کنند یا شروع به صحبت می کنند. البته، گزینه دوم خیلی بهتر است، زیرا گفتگو بین کودکان آغاز می شود. به هر حال، اگر فرزند شما از دادن اسباب بازی خودداری کند، نیازی به فشار بر او نیست. او حق دارد هر دو را حل کند و اجازه ندهد. این باید توسط شما و سایر کودکان قابل درک باشد. با این حال، می توانید بپرسید چرا او نمی خواهد به یک اسباب بازی بدهد و بسته به پاسخ هایش، او را متقاعد کند که بچه های دیگر را بازی کند یا با نظرات فرزندش موافقت کند. به خاطر داشته باشید که دفاع از منافع خود و حرص و طمع چیز کاملا متفاوت است.
احساس حمایت از والدین
هنگامی که یک کودک کوچک است، همیشه باید از والدینش احساس حمایت کند. به ویژه در مواردی که دیگر بچه ها سعی می کنند او را ضرب و شتم کنند. به هر حال، بسیاری از آنها می پرسند که آیا کودک باید به "تغییر دادن" آموزش دهد. در واقع، این سوال را نمی توان به طور واضح پاسخ داد، زیرا اگر یک کودک ضعیف تر از حریف خود باشد، او در نهایت یک بازنده خواهد بود. اما از سوی دیگر، سکوت و مقاومت در برابر آن غیرممکن است. بنابراین، هنگامی که کودک هنوز خیلی جوان است (او کمتر از سه سال)، پس از اینکه او را ضرب و شتم کرد، والدین باید بلافاصله مبارزه را متوقف کنند و به دیگران بگویند که این کار انجام نمی شود. هنگامی که کودکان رشد می کنند، شما می توانید آنها را به بخش های ورزشی مختلف بدهید. این مخصوصا برای پسران است. در این مورد، کودک همیشه قادر به ایستادن در برابر خود خواهد بود. با این حال، پدر و مادر باید او را نشان می دهد که قبل از حمله تنها می تواند به عنوان آخرین راه حل رسیده است. بگذار فرزند یا دختر شما بیشتر بدانند که تضاد ها می تواند به طور سازنده، با کمک کلمات، طنز طنز و سارکاسم حل شود. خوب، در حالی که کودک کوچک است، فقط به او نشان دهید که همیشه در کنار او هستید، حمایت کنید و درک کنید، بنابراین چیزی که باید از آن بترسید. اگر او احساس اعتماد به نفس می کند که والدین او همیشه قادر به کمک به او هستند، او بدون کمپلکس و احساس ناتوانی رشد می کند.