شناخته شده است که کودکان گل زندگی هستند. با این حال، متاسفانه، همه این نظرات را ندارند. به خصوص مردان. این نگرش نسبت به کودکان می تواند منجر به شکاف شود. به همین دلیل است که بسیاری از زنان در حال تلاش برای درک اینکه چرا مردان کودکان را دوست ندارند.
در واقع، پاسخ های بسیاری به این سوال وجود دارد: چرا یک مرد بچه ها را دوست ندارد. اولا لازم به ذکر است که هر فرد تحت تأثیر جو روانی قرار می گیرد که در آن رشد کرده است. شاید این مرد خاطرات ناخوشایند از دوران کودکی خود داشته باشد، که باعث چنین نگرشی می شود. به عنوان مثال، هنگامی که یک جوان جوان بود، او یک برادر یا خواهر کوچکتر داشت، و پدر و مادرش همه عشق و مراقبت را به عهده داشتند، و فرزندان بزرگتر به دلیل توجه زیاد به آنها توجه نکردند. بر این اساس، او تصور می کرد که او دوست ندارد. و به رغم این واقعیت که او در مدت طولانی رشد کرده است، در ناخودآگاه، او این واقعیت را که فرزندان کوچک همیشه دوست دارد بیش از او را به تعویق افتاده است. او حتی ممکن است خود را درک نکند که فقط از زن عزیزش به فرزند حسادت کند، زیرا از ترس اینکه توجه او را از دست بدهد، همانطور که یک بار به والدینش رسید.
ترس مردان
همچنین اتفاق می افتد که نمایندگان رابطه جنسی قوی تر، کودکان نوپا را دوست ندارند، زیرا به سادگی احساس می کنند که نمی توانند مسئولیت زندگی، توسعه و خیلی چیزهای دیگر را بگیرند. اغلب این اتفاق می افتد زمانی که جوانان در خانواده های تک تک والد یا کنار پدران ناکارآمد رشد می کنند. البته، همیشه مردان شروع به ترس از کودکان نمی کنند. همچنین اتفاق می افتد که یک پسر که از دوران کودکی عادت کرده است مسئولیت عشق خود را بر عهده داشته باشد و حتی از آنها محافظت کند، خیلی زود آماده می شود مسئولیت فرزند خود را بگیرد. اما مواردی نیز وجود دارد که در آن جوانان پدران خود را می بینند و معتقدند که آنها نیز قادر نخواهند بود که فرزندان خویش را به خوبی برسانند. در این مورد، ناتو آنها برای کودکان تنها به خاطر ترس خود و احساس عدم صلاحیت هدایت می شود. با این حال، لازم به ذکر است که چنین ترس هایی نه تنها در میان افرادی که در خانواده های ناکارآمد رشد کرده اند، بوجود می آیند. موارد بسیاری وجود دارد که جوانان به سادگی آماده پذیرش مسئولیت نیستند. این است که هر گونه اشاره ای از کودکان آنها را عصبانی و تحریک می کند. چنین افرادی فقط فکر می کنند که دختر تلاش می کند تا بر او یک کودک را تحمیل کند، آزادی، فضای شخصی و توانایی انجام دادن آنچه را که می خواهد انجام می دهد. در این مورد، یک مرد به سادگی نباید از لحاظ جسمی، بلکه به لحاظ روانی بالغ شود. اغلب، بچه ها نیاز بیشتری به لذت بردن از آزادی از هر گونه تعهد دارند و یاد بگیرند تا خواسته های خاصی را بپذیرند. در زنان، مادری در طبیعت ذاتی است، بنابراین برای آنها ساده تر است به خاطر «قربانی کردن» به خاطر فرزند.
آزمون کافی
اما لازم به ذکر است که فردی که دارای روحی عادی و ادراک کافی از جهان است، می تواند توسط کودک تحریک شود، اما در عین حال باعث حملات نفرت و تجاوز نمی شود. اگر چنین شخصیتی را برای یک فرد جوان متوجه شوید، پس باید فکر کنید که چقدر مناسب است. علاوه بر این، اگر شما به این واقعیت توجه کرد که این پسر نه تنها چیزهای ناخوشایند راجع به کودکان می گوید، بلکه تهدید به خشونت فیزیکی می کند. چنین رفتاری برای یک فرد عادی کاملا غیر قابل قبول است، زیرا به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه در یک روانۀ کافی، میل به حفاظت از ضعف یا حداقل برخورد با آنها را به طور غیرمعمول، به جای اعمال درد و سوء تفاهم وجود دارد. بنابراین، اگر متوجه شوید که یک جوان در کودکان دشمنان اصلی و تحریک کننده را می بیند، فکر کنید که آیا می تواند او را به یک پدر عادی به فرزند خود تبدیل کند یا نه.
خوشبختانه، نمایندگان چنین جنبه های قوی تر کافی نیستند. اساسا، همه مردان با نداشتن بچه ها در هنگام رشد رشد می کنند و از تمایل ناخودآگاه برای از دست دادن کودکان که نیازی به مسئولیت هر چیزی ندارند، مقابله می کنند. اغلب این اتفاق می افتد زمانی که یک پسر پسر یا دختر خود دارد، که خودش خودش را می بیند. سپس تحریک آن در جهت مخالف تغییر می کند، تبدیل به احساس حساسیت و عشق بی حد و حصر می شود.