بنابراین، بیایید در مورد بیوگرافی سرگئی اشنین صحبت کنیم. زندگینامه او در روستای کنستانتینوو، که در استان ریازان بود، آغاز شد. در خانواده اشین پسر ظاهر شد، که به نام سروریا نامگذاری شد. این اتفاق در 21 سپتامبر 1885 اتفاق افتاد. در سال 1904، سرگئی برای تحصیل در مدرسه Zemstvo فرستاده شد. پس از فارغ التحصیلی، سرگئی برای تحصیل در کلیسا و مدرسه معلمان فرستاده شد. اگر چه خانواده ی یسنین دهقانی بود، والدین می خواستند که پسر به یک فرد تحصیل کرده و چیزی در زندگی به دست آورد.
به همین دلیل است که آنها در سن 17 سالگی تصمیم به رفتن به مسکو نداشتند. Young Seryozha به پایتخت رفت، جایی که بیوگرافی او کاملا تغییر کرد. و این سخت است که بگویم بهتر است: برای زندگی چنین زندگی پر سر و صدا، اشعار درخشان و نوشتن را بنویسید و خیلی جوان باشید و یا حتی ساده ترین فرد در زندگی قدیمی ترین ها زندگی کنید. با این حال، در حال حاضر هیچ چیزی نمی تواند تغییر کند، بنابراین هیچ معنایی برای گفتن در مورد چیزی که هرگز رخ نخواهد داد.
و در سال 1912، سرگئی Yesenin به مسکو نقل مکان کرد و شروع به کار در کتابفروشی کرد. سپس در اداره چاپ سیاتین کار می کرد و شروع به پول کافی کرد تا بتواند به نحوی در مسکو زندگی کند. در حقیقت، این مرد به پایتخت آمد نه فقط پول کسب کند. او یک هدف داشت و در سال 1913 اسین آن را انجام داد. شاعر آینده وارد دانشگاه شهید بهشتی به نام شنیانوسکی در دانشکده تاریخ و فلسفه شد. در طول تحصیلات خود در دانشگاه، سرگئی نیز در چاپخانه کار می کرد. این کار نه تنها سودآور بود. آنجا بود که سرگئی توانست با شاعران که بخشی از ادبیات و موسیقی Circle Surikov بودند آشنا شود. به طور طبیعی، چنین آشنایی ها برای شاعر جوان بسیار ضروری بود و بسیار خوشحال بود که می تواند با افراد با استعداد ارتباط برقرار کند.
اما خود یسنین خیلی دور از میانجیگری بود. در سال 1914 او به نقطه ای رسید که اشعار وی برای اولین بار منتشر شد. این نشریه در مجله کودکان Mirou ساخته شده است.
اسینین سال آینده به پتروگراد رفت. او می توانست با چنین شاعران بزرگی از زمان Gorodetsky Blok ملاقات کند. جوان یسنین خواندن آثار و کورفئوس ها را ستایش کرد. همچنین، در همان زمان، Yesenin شروع به ارتباط نزدیک با "شاعران جدید دهقانی". یک سال دیگر گذشت و یسنین توانست اولین مجموعه خود را صادر کند. این رادونیتسا نامیده شد. این مجموعه بود که به آغاز محبوبیت و شهرت شاعر تبدیل شد. در آن زمان Yesenin حتی در Tsarsskoe Selo در مقابل وزیر خارجه و دخترانش انجام داد. او پس از آن نمی دانست که در یک سال هیچ ملکه و دخترانش وجود نخواهد داشت. و او مجبور خواهد شد که به قدرت جدیدی برسد، که او بعدها رویای آن را داشت، اما در نهایت او قبول نمی کند.
در 1920-1918 یسنین در دایره Imagene بود. در واقع، در آن زمان، او هنوز هم نمی دانست که چطور همه چیز به طور جدی ادامه پیدا کرد و همچنان زندگی خود را ادامه داد که او حتی قبل از ورود قدرت شوروی ترجیح داد. Yesenin یک مرد جوان بود که تنها بیست ساله بود. البته، او نمی خواست فکر کند که چه بگوید و به درستی بنویسد. اما او همیشه خوشحال به فکر کردن به یک نوشیدنی خوب و خانم های جوان زیبا بود. Yesenin در عشق بسیاری از دختران افتاد. او واقعا خوش تیپ، هوشمند و جالب بود. علاوه بر این، او کاملا چگونگی خواندن شعر را می دانست و در آن زمان هیچ تراژدی زندگی عذاب نداشت. بنابراین خانمها عاشق اسین می شوند و به او احساسات ابدی را به او تحمیل می کنند. بعضی از آنها به پایان عمر خود، مانند گالیا بنیسلاسکایا، که در تمام عمر او عاشق و صادقانه بودند را دوست داشتند اما او منتظر احساس متقابل از او نبود.
در سال 1921، عسسینین سفر به آسیای میانه، در اورال و در اورنبورگ بود. سپس او به سوی دوستش، شیریاویتس به تاشکند رفت. در آنجا او با مخاطبان محلی در حوزه ادبیات سخن می گفت، همچنین به فرهنگ عامه گوش فرا می داد و در اطراف بخش قدیم تاشکند راه می رفت.
در پاییز سال 1921، اسینین ملاقات کرد ایسادورا دانکن، که تبدیل به عشق و لعن او شد. آنها خیلی زود ازدواج کردند - شش ماه پس از آن ملاقات کردند. سپس یسنین یک و نیم سال در آمریکا زندگی کرد، اما این کشور به هیچ وجه او را نداشت. او می خواست به روسیه برود. دانکن این را درک نکرد و به زودی پس از بازگشت شاعر به وطنش، او و آیشودور طلاق گرفت.
در آن زمان Yesenin در حال حاضر یک فرد ناخواسته در کشور خود بود. واقعیت این است که او به طور مداوم از سازمان های اجرای قانون سخن می گوید و بی وقفه صحبت می کند. تنها یکی از آخرین آثار او - "کشور ناامید" است. در آن، شاعر تمام آنچه را که فکر می کرد بیان کرد، و از این رو، علاقه ی ارگان های خاصی را که تحت رهبری تروتسکی بود جذب کرد. پس از آن Yesenin شروع به نوشیدن بیشتر و اغلب. او به اعمال غیر اخلاقی متهم شد و او نمیتوانست از افسردگی بیرون بیاید، زیرا او متوجه شد که او به طور مداوم تماشا می شود. سرگئی مردی بود که آزادانه رشد کرد و نمی فهمید، که در واقع او در قفس قرار داده شده است، به طور مداوم تحت نظارت و شکنجه قرار می گیرد. برای او غیر قابل تحمل بود. سرگئی به نوعی به خود می آید، حتی ازدواج دختر تولستوی را ازدواج کرد، اما این ازدواج کاملا ناموفق بود. در اواخر سال 1925 Yesenin در یک کلینیک عصبی قرار گرفت. اما او برای مدت طولانی آنجا نبود، زیرا او احساس کرد و فهمید که او تماشا می شود. سرگئی به لنینگراد نقل مکان کرد، و به زودی کشور با اندیشه وحشتناک خودکشی یک شاعر جوان روبرو شد. هنوز معلوم نیست چه اتفاقی در شب دسامبر 28، 1925 رخ داده است. در اواخر دهه ی هشتاد، یک کمیسیون مونتاژ شد، که دقیقا مشخص می کرد که یسنین خود را کشته است. اما چرا، پس از آن، بسیاری از اقدامات، کلمات و نامه های او با این حال نشان می دهد که شاعر نمی خواست به همان اندازه که شخص دیگری می خواست، بمیرد. اما، در هر صورت، آن شب اسینینا رفته بود، و روی میز یک ورق با شعر نوشته شده در خون وجود دارد.