در واقع، احساسات و هوش ، تقریبا قطبی هستند. ما همیشه آموزش داده شده است که به طور واضح "ذهن و احساسات" تمایز قائل شویم، آنها به صورت جداگانه از یکدیگر وجود داشته اند. ما به خوبی می دانیم که احساسات، احساسات، تجربیات می تواند محدود، تکه تکه شده، تام، سرکوب شود. اما، معلوم می شود، شما می توانید به آنها "با ذهن" نزدیک شوید!
این هوش هیجانی ترین (ما آن را بعد EI یا IQ می نامیم) چیست؟ در حقیقت، توانایی ما در تحقق احساسات و احساسات شخص دیگری و نیز توانایی مدیریت آنها است و بر این اساس تعامل ما با مردم را ایجاد می کند. تصور کنید که کسی در حمل و نقل به من چیزی غمگین گفته است - یک وضعیت آشنا، آیا این نیست؟ و چه کاری می کنید - مجازات می کنید، در عوض بی ادب، خلق و خوی دیگران را در زنجیره ای خراب کنید؟ از این وضعیت، اگر بتوانید با خلق و خوی خوب رفتار کنید، می توانید بیرون بیایید، و سپس، حداقل در حالت دولتی.
ایده های هوش هیجانی به معنای واقعی کلمه به توده های گسترده به دلیل کتاب گولمن که "هوش هیجانی" نامیده می شود، شکست خورده است. او در سال 1995 ظاهر شد و ذهن میلیونها آمریکایی را به خود جلب کرد. تا به امروز، کتاب گلمن بیش از 5 میلیون نسخه فروخته است و به چندین زبان ترجمه شده است!
در مورد افکار ارائه شده در این کتاب بسیار جذاب است؟ اول از همه، فرضیه او اینست که وجود یک سطح بالایی از IQ در یک فرد هیچ تضمینی ندارد که او بتواند به بالاترین سطح شغلی برسد و موفق شود. برای این، لازم است که برخی از ویژگی های دیگر ... هنگامی که تحقیق انجام شد، با مقایسه اینکه مدیران موفق چه تفاوت هایی با مدیران متوسط دارند، معلوم شد که سابق دارای ویژگی هایی مانند توانایی کنترل احساسات خود، و همچنین شناخت و کنترل احساسات دیگران است. افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند قادر به تصمیم گیری موثرتر هستند، در شرایط بحرانی کار جامع تر و کارآمدتری انجام دهند، بهتر درک و مدیریت زیردستانشان را داشته باشند.
احساسات با پتانسیل عظیمی همراه است که می تواند به طور عقلانی برای خود و دیگران مورد استفاده قرار گیرد. مهمترین چیز این است که آنها را در لحظه ای که آنها بوجود می آیند تحقق بخشند، برای تجزیه و تحلیل طبیعت و علت وقوع آنها و سپس تصمیم گیری در مورد نحوه مدیریت آنها. و مدیریت احساسات - این یک مهارت است که شما می توانید کسب و توسعه!
من "نظریه" هوش هیجانی را درک کردم. اما آسان است بگوییم "کنترل احساسات"، اما چگونه آن را در عمل اعمال می شود؟ این دقیقا همان تمرینات ویژه ای است که من و سایر شرکت کنندگان در تمرین انجام دادم، کمک خواهد کرد.
یکی از جالب ترین، از نظر من، "انتقال دولت از طریق صدای صدای" است. ماهیت آن این بود که همه ما به نوبه خود "وارد" هر یک از چهار حالت پیشنهادی: "جنگجو"، "دوست"، "حکیم" و "نمایش دهنده". برای تمرین، مربیان پیشنهاد کردند که گروه ما به زوج تبدیل شود. هر یک از این زوج به نوبت "در حال گرفتن" در ایالت های راست، و دیگر گوش شنونده، و سپس ارزیابی - "متقاعد کننده" بود. سپس مکان ها را عوض کردیم.
در هر یک از "ایالات" های پیشنهادی، ما نیاز داشتیم که با صدای مناسب صحبت کنیم، با استفاده از گفتار، تن، و کلمات مناسب را انتخاب کنیم. برای "یک دوست" یک صدای نرم، اعتماد به نفس، یک لحن باز و متعالی است. این حالت به من ساده ترین داده شد. اما تن از "مرد عاقل" من بلافاصله کارشناسی ارشد. در این حالت لازم است که به آرامی، به صورت اندازه گیری، به صورت مبهم صحبت کنیم، به شرط اینکه آموزش دهیم، حقیقت را در صدای آرام و آرام بیان کنیم. من به نوعی تصمیم گرفتم که این تن بسیار نزدیک به من است. با این حال، روزنامه نگاران تمایل دارند "آموزش"، "کشف حقیقت"، "اعتماد به اسرار" ... اما این تنها چیزی است که همه آن را بر روی کاغذ، و دیگر صدای افکار خود را، و با لحن مناسب از صدای، با استفاده از intonations مناسب، برای انتخاب کلمات مناسب ... اما من آن را انجام دادم!
تن از "جنگجو"، که من فکر کردم کاملا منحصر به فرد از من بود، اولین بار موفق شد! این صدا توسط ارتش، رهبران، رهبران سختگیر پخش می شود. این تن - دستورالعمل، قدرتمند، فرمان، آنها دستورالعمل داده می شوند.
و شما باید به طور قانع کننده صحبت کنید که دستورالعمل های شما بلافاصله دنبال می شود. در من آن را در یک بار معلوم شده است - می تواند، ارتش به من به فرمان هنوز نه به زودی، اما "برای ساخت" خانه من دقیقا می توانم. و مهمترین چیز، همانطور که به نظر من رسید، به نظر من به اندازه کافی قانع کننده است.
با "showman" من با کار کردن با آن آسان نبودم. این تن بیان، با صدای بلند، توجه است. برای صحبت کردن لازم است که در تنهای بالا، به این ترتیب، برای خود منافع ایجاد شود. ایده آل "نمایش دهنده" می تواند شیوه ای از سخنرانی آندری مولاخوف از تلویزیون ارائه شود. و اگرچه تن "نمایش" من گرفتار شدم و خودم را به ظاهر قانع ساختم، نمیتوانم بگویم که احساس راحتی کردم ...
لازم به ذکر است که این تمرین بسیار ساده نیست، زیرا به نظر می رسد در نگاه اول. اما به لطف او، متوجه شدم که چه ویژگی هایی را باید به دست آورد. پس از همه، با استفاده از یک صدای (حجم، لحن، سرعت و لحن آن) شما می توانید حالت خاصی ایجاد کنید و در شرایط لازم اعمال کنید. به عنوان مثال، شما در خانه تعمیر می کنید، و سازندگان، رک و پوست کنده، وجدان نداشتند ... این جایی است که تن "جنگجو" مفید است! یا، بگو، یک گفتگوی مهم با کودک دارید. برای این منظور، تن از "مرد عاقل" مناسب خواهد بود. و در طول مذاکرات تجاری، شما ممکن است مجبور به استفاده از تمام چهار حالت!
اما جالب ترین چیز من منتظر بودم! همه ما از تماشای تلویزیون، بحث های سیاسی بحث می کنیم، جایی که سیاستمداران مشهور در برخورد های شفاهی حرف می زنند. و چه چیزی باید در جای خود باشد و "به نظر می رسد که ورزش و بازی" باشد تا به پرسش های حاد، ناخوشایند و گاهی اوقات توهین آمیز روزنامه نگاران پاسخ دهد ... با یک لبخند روی صورتش؟ بعد از تمرین "سخنرانی نامزدی ریاست جمهوری"، متوجه شدم که آن چه بود.
ماهیت این تمرین این است که هر یک از گروه ما به تصویر کاندیدای "نامزد ریاست جمهوری" با شرکت کنندگان دیگر صحبت کرد و به سوالات پیچیده روزنامه نگاران پاسخ داد (تصویری که همکارانم به نظر می رسید). در این مورد، اولین عبارت «نامزد» برای هر سوال باید باشد: «بله، این درست است.» و علاوه بر این لازم است که آرام باشیم، برای تحریک اعتماد به نفس و عدم خجالت و خجالت خود را با یک عضله یا یک ژست نشان دهیم.
اوه این آسان نبود: چند بار من "از دست دادم"، نمی دانستم چگونه از وضعیت دشواری خارج شوم. پاسخگویی به سوالات باورنکردنی آسان نبود. به عنوان مثال، یکی از روزنامه نگاران از من پرسید: «آیا درست است که زمانی که شما رئیس جمهور شدید، آیا شما اجازه می دهید رانندگان در اطراف شهر با سرعت 200 کیلومتر در ساعت رانندگی کنند؟» پاسخ دادم: «بله، درست است» ... و بیشتر در عجله شروع می شود تا پاسخی بیافتد. در نتیجه من کمی گیج شدم، اما، با استفاده از تصویر «کاندیدای ریاست جمهوری»، به پرسش بعدی پاسخ دادم، من قبلا یاد گرفتم که چگونه مانور و تغییر، و پاسخ های من روشن تر شد.
من اعتراف می کنم که نقش "روزنامه نگار" سود آور تر از "نامزد" است. هنگامی که از سوالات شگفت انگیز به «نامزدهای» که پیش از من سخن می گفتند، احساس کردم که معشوقه ای از وضعیت است. و تنها پس از اینکه من به عنوان یک «نامزد» عمل کردم، متوجه شدم که به عنوان یک روزنامه نگار، قبل از اینکه سوال بپرسم، باید یک پاسخ مناسب برای خودم داشته باشم، خوب، چگونه می توانم آن را در زمانی که من در سخنرانی بود، پاسخ دهم. سپس من احساس اعتماد به نفس بیشتری در جلسه دارم!
اما اکنون هر روز من در نقش "کاندیدای ریاست جمهوری" صحبت می کنم - خودم ذهنی از سوالات و خودم می پرسم و من آنها را با حرمت به آنها می دهم. این مهارت به هیچ کس آسیب نمی رساند، اما در هر شرایطی میتواند مفید باشد - از هر روز تا کسب و کار.
و پس از آن، که می داند، شاید این تمرین اولین گام من در یک حرفه سیاسی آینده باشد. در هر صورت، من قبلا برای بحث های تلویزیونی آماده ام!
اما به طور جدی ... درک احساسات و احساسات دیگران اولین گام همیشه، حتی در لحظات حاد است، خودتان را مدیریت کنید و موقعیتی را که در آن معلوم شد کنترل کنید. همانطور که یک مرد عاقل گفت: "مردم فراموش کرده اند که شما گفتید، مردم نیز فراموش می کنند که شما انجام داده اید، اما هرگز فراموش نخواهند کرد که احساسات آنها باعث شده است."