هر جا که جوانان با والدین شوهرشان زندگی می کنند، خطر درگیری همیشه بیشتر است. معشوقه جوان روش جدیدی را برای خانهداری به خانه جدیدش به ارمغان میآورد که برای مادربزرگش دلپذیر نیست. عروس هنوز تنها می آموزد که چگونه به مزرعه، اغلب اشتباه است و، البته، بسیار دردناک درک نظرات یک زن خانه دار با تجربه است. در چنین وضعیتی، شوهر نباید در جایگاه داور ایستاد (با موقعیت شریک و پسرش، او برای چنین نقش ای مناسب نیست)، اما همیشه از همسرش محافظت می کند، حتی زمانی که می بیند که مادرش، نه همسرش، درست است. شوهر باید از همسرش در ایمان خود به خود حمایت کند، به او کمک کند تا مشکلات موقت را حل کند و الهام بخش آرامش و رضایت باشد.
هیچ پسر، حتی مستقل، کاملا مستقل از مادر است. او هرگز به طور مستقیم به او نخواهد گفت آنچه را که فکر می کند ممکن است او را مورد تجاوز قرار دهد یا به او اجازه دهد که کلماتش را تفسیر کند تا او همسر جوان را ترجیح دهد. لازم به ذکر است که پسر، که مطمئنا در کنار همسرش ایستاده است، تنها با مادرش کنار گذاشته، انگیزه رفتار او را توضیح داده است.
اما رفتار معقول شوهر هنوز تضمینی برای حل همه مشکلات احتمالی نیست. موفقیت این پرونده بستگی به زن و شوهر دارد، که متأسفانه اغلب به مادر شوهرش غیرمنصفانه است. ابتدا دختر با توجه به این واقعیت است که مادرش زن عصبانی و بی رحم است، حتی اگر این درست با حقیقت مطابقت نداشته باشد و اگر مادر در درجه اول یک فرد با تجربه و عاقل باشد. البته، مادر و خواهر سخت و حسادت، بی قراری و بی عاطفه است. از آن چه؟
مادر، مانند همه ما، می تواند خسته شود، تحریک پذیر شود، به خود توجه کند، هرچند مثل همه افراد سالخورده رفتار خاصی ندارند. اگر یک زن جوان شروع به تقاضا کند که مادرش به او اقتدا کند، زیرا او، هرچند جوان است، "غرور او" دارد، او نه تنها چیزی را به دست نمی آورد، بلکه حماقت غیر قابل تحملی را نشان خواهد داد. دختر عاقل و معشوق باید خود را به مادربزرگش اقتباس کند، گاهی اوقات حتی علیه شوهرش تبدیل شود. مسیری که به قلب مادر خواهی است از طریق غریزه مادر بودن اوست. دختر مجرد باید نسبت به مادر خود توجه بیشتری داشته باشد و به مادرش اطاعت کند. بنابراین هرکدام از مادران به آموزش و مشاوره می پردازند و به این ترتیب، دخترانی که منتظر درس دیگری نیستند برای مشاوره به مادرشان می آیند، از آنها بخواهید تا به آنها آموزش بدهند و به آنها بفهمانند که آنها از آموزش شوهرشان قدردانی می کنند. هر مادر به این واقعیت افتخار می کند که او توانسته است فرزندان خوبی داشته باشد و مادران فرزندان - مخصوصا.
دختر مجرد می تواند مادرش را بگوید، حتی اگر فکر می کند که مادرش بیش از حد از پسرش خسته شده است. یک روز یک دختر کوچک به یک مادر تبدیل خواهد شد، ممکن است پسر داشته باشد، و او پسرش را همانطور که هزاران مادر قبل و بعد از او را "پریشانی" خواهد کرد. و پس از آن زمان گذر خواهد کرد، پس از ازدواج، و در اینجا کسی است که پسر خود را تنها "بدون یک سال زمان" را می داند، او را به دختر که در قانون اساسی تبدیل شده است، که او "بیش از حد مورد توجه" پسرش را به او بگویید. آیا او خوشحال خواهد شد که این را بشنود؟
ضروری است که دانش را بر مبنای رحمت بیاموزیم. یک همسر می تواند شوهرش را دوباره تربیت کند تنها زمانی که مادرش به طور کامل در کنار او باشد، زمانی که مادر از پسرش تقاضا می کند که از همسرش در همه چیز اطاعت کند. دختر در قانون نباید رقیب خود را در مادر شوهرش ببیند: چنین جنگی پیش از آن از دست رفته است و بدون معنی است. عشق برای مادر و عشق به همسر کاملا متفاوت است. حسادت دو زن - زن و شوهر و مادر زن - هیچ چیز دیگری جز احساس تلخ سردرگمی و بی عدالتی نمی آورد. شوهر ضعیف بین دو زغال سنگ است. در اینجا دختر مجردی مجبور به انجام است. پیش از آنکه در زندگی خود کوتاهی کنیم و در روند پیری و فساد منافع، بر اساس یک حجم، عشق او به پسرش با نیروی تازه ای روبرو شود. به خصوص افسرده، تأثیری بر مادران این ایده دارد که "پسر" او یک زن غریبه است و او برای همیشه از دست می دهد. یک زن جوان باید مادرش را متقاعد کند که او پسرش را محروم نمیکند؛ برعکس، او نیز یک دختر را به دست آورده و به زودی نوههایی دریافت میکند که به نوعی او را ادامه خواهند داد.
مشکلات ناشی از زندگی مشترک دو خانواده آسان تر می شود وقتی که والدین و والدین با دختر و شوهرشان و یا پسرانش صحبت نمی کنند، بلکه فرزندان و دخترانشان را حل می کنند. والدین فرزندان خود را سریع تر درک می کنند، بلکه بیشتر آنها را ملاقات خواهند کرد و بسیار مهربان خواهند بود، زیرا هرگز به زور و یا زوجه نمی توانند ببخشند. از سوی دیگر، پدر و مادر نیز باید به وضوح درک کنند که حق دخالت در زندگی خصوصی جوانان ندارند؛ چنین مداخله ای برای آنها مناسب نبود، زمانی که آنها جوان بودند و می خواستند با یکدیگر تنها باشند، در مورد چیزهای رویایی، سپس راهی که می خواست آنها را تنها بگذارد.
اگر یک خانواده جدید وجود داشته باشد، انسجام باید نخستین و اساسی ترین شرایط موجود باشد. همبستگی هر دو در خانواده جوان و در رابطه با والدین. نباید طرف دیگر را نادیده بگیریم و نه حق حق داشتن والدین برای شرکت در شادی جوانان و حل مشکلات آنها به خاطر صلح یکی از احزاب. در همه چیز لازم است که یک حس معقول نسبت به آن را ببینیم.
والدین، به خصوص اگر بازنشسته شوند، چیزی دارند که به طور مداوم برای جوانان کافی نیست - زمان. پدربزرگ و مادربزرگ می توانند نوه ها و نوه ها را خیلی بیشتر از مادر و پدر جوان بخرند. در خانواده هایی که پدر و مادر فرزندان خود را در شدت، فرزندان پدربزرگ و مادربزرگشان صدمه نمی بینند، بنابراین باید از این نرمی نترسید.
با این حال، هنگامی که جوانان همه مسئولیت خود را برای بالا بردن فرزندان خود را به پدربزرگ و مادربزرگ خود تغییر می دهند و مادر بزرگ به طور همزمان خانوار را هدایت می کند، قدرت افراد سالخورده را بیش از حد ارزیابی می کند. الزامات اعمال شده بر آنها دیگر به سن آنها بستگی دارد، احساس خستگی به سرعت بوجود می آید و خستگی به نوبه خود منجر به تغییر مکرر خلق و خوی می شود و به همین علت فضای ناگوار ناخوشایند متقابل در خانه بوجود می آید که برای جوانان و پیران غیر قابل تحمل می شود برای سالمندان پدر و مادر اولین بار با شادی، در حال حاضر برای آنها بار غیر قابل تحمل است که از آنها می خواهند، اما نمی توانند از شر آنها خلاص شوند. اجازه ندهید چنین موقعیتی افسرده باشد.
مناقشات ساده تر می شود تا مانع از آن شوند که بعدا سعی کنند با آنچه قبلا ناامید شده اند، با هم شسته شوند.