خواص درمانی ریحان

از زمان های قدیم، ریحان به مردم شناخته شد. او در شرق و مصر به عنوان مقدس در نظر گرفته شده بود، جایی که اسطوره های مختلفی در مورد او داشت. در حال حاضر انواع ریحان شناخته شده است. از آنجا که از ویژگی های قابل توجه آن است، آن را به طور گسترده ای در پخت و پز استفاده می شود و به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده است. بیایید به خواص دارویی ریحان نگاه کنیم.

توضیحات

ریحان یا نام دیگری آن یک گیاه یک ساله از خانواده Labiab است. این دارای بوی قوی طعم معطر است، ساختار بسیار شل شده است. ریشه در سطح زمین قرار دارد و فقط به صورت شاخه ای است. ساقه تا ارتفاع 60 سانتیمتر، چهار تایی. برگ های بزرگ، 5 سانتیمتر، مستطیلی، شکل تخم مرغی، خشن و با دندان های نازک در طرفین است. رنگ برگ ها بنفش-سبز و خال دار است. گل ها بر روی تپه های ساقه در شاخه ها، سفید، بنفش یا صورتی، کوچک قرار دارد. میوه چهار آجیل قهوه ای است که بعد از رسیدن جدا می شوند.

ریحان در جنوب روسیه، در قفقاز، در منطقه میانی رشد می کند: در گلخانه ها و یا در دامنه های جنوبی، جایی که گرم تر است. یک محصول باغی است. ریحان وحشی در آمریکای مرکزی، آسیا و آفریقا رشد می کند.

مجموعه ریحان در طول دوره گلدهی، ترجیحا در آب و هوای گرم خشک، انجام می شود. سپس چمن جمع آوری شده در یک اتاق تهویه مناسب با دمای بیش از 35 درجه سانتی گراد دور از نور مستقیم خورشید خشک می شود. ریحان سالانه دو محصول علفی می دهد. پس از خشک شدن، رنگ مجموعه باید طبیعی باشد. ساقه ها باید شکننده باشند و برگ ها و گل ها می توانند به خوبی پودر شوند. در ظرف بسته بندی شده ذخیره کنید.

راه دیگر ذخیره سازی، نشستن است. برای انجام این کار، چمن باید به خوبی شسته شود، به قطعات بریده شود، در یک ظروف شیشه ای استریل قرار داده شود، لایه های چمن را با نمک ریخته شود. نمک را در نسبت 1: 5، یعنی 5 قاشق چای خوری در هر 1 قاشق غذاخوری نمک. ریحان در هنگام ترشی، خواص آن را از دست نمی دهد.

ترکیب

شیمیایی، ریحان به طور کامل درک نشده است. ساقه ها و برگ گیاه حاوی روغن های ضروری، تانن ها، گلیکوزید ها، ساپونین ها، ترکیبات ویتامین - ویتامین C، کاروتن، روتن، مجموعه ای از مواد معدنی، قندها و فیتون کید ها هستند. میوه های ریحان، علاوه بر مواد ذکر شده، حاوی مقادیر زیادی چربی های گیاهی هستند.

تقریبا تمام خواص دارویی ریحان توسط اسانس گیاه تعیین می شود. روغن حاوی اژنوول (ماده شفاف)، متیل هکلول (سرطان زا در مقادیر زیاد و همچنین معطر)، کافور (محرک بسیار خوبی از قلب و فرآیند تنفس)، لینالول (ماده با بوی للیه دره) و دیگران است.

ریحان در پخت و پز.

با توجه به بوی تند بسیار دلپذیر و طعم غیر معمول، ریحان به طور گسترده ای در آشپزی، صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. در آشپزی، ریحان به ادویه، سس، سوپ، غذاهای گوشت و ماهی اضافه می شود. پودر از برگ های خشک شده و ساقه های ریحان در تهیه ماریناده های مختلف، در نوشیدنی ها برای طعم تند استفاده می شود. در حجم صنعتی، ریحان برای تولید انواع غذاهای کنسرو شده، سوسیس و محصولات گوشتی استفاده می شود.

رسیل بسیار خوب در ترکیب با سایر گیاهان: آویشن، رزماری، نعناع، ​​جعفری. طعم این ترکیبات بسیار متنوع است: فلفل - مخلوط با رزماری، وضوح با مخلوط ریحان با آویشن می شود.

ریحان تولید اسانس و کافور، که به طور گسترده ای در صنایع عطر، غذا و داروسازی استفاده می شود.

خواص پزشکی

ریحان دارای بسیاری از خواص دارویی است: آن را کاهش می دهد اسپاسم عضلات، عروق؛ گازها را در روده کاهش می دهد؛ ترویج بهبود سریع زخم ها به علت ضدعفونی و حذف التهاب، تقویت بدن است.

منبع تعدادی از ویتامین های C، P، A چمن Basilica است. این ویتامین ها باعث بهبود وضعیت پوست، مو و ناخن ها، تقویت عروق خونی و بهبود دید می شود.

ریحان همچنین ارزشمند است که حاوی کافور است که دارای ویژگی هایی است که مراکز ستمدیده تنفس و گردش را تحریک می کند. همچنین، کافور برای بهبود پس از بیماری های شدید و جراحی های بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد.

در طب قومی، خواص ریحان کاربردی در بیماری های دستگاه گوارش، التهاب دستگاه ادراری، دیس بیوسی به علت اثرات ضد التهابی و ضد اسپاسموتیک بیان شده است.

تزریق چمن ریحان نیز به صورت خارجی - در درمان زخم ها، زخم ها، برای شستشو با بیماری های دهان و دندان استفاده می شود. اگر شما آن را به حمام اضافه کنید، اثر بسیار خوبی دارد و چمن ریحان روی پوست است.

روش پخت و پز تزریق چمن ریحان: شما نیاز به یک قاشق غذاخوری از ریحان گیاهان خشک، آب جوش (1 فنجان)، برای نیم ساعت اصرار دارد. دریافت انفوزیون و مصرف 1/3 فنجان سه بار در روز.