تشخیص بیماری های التهابی ستون فقرات

اولین چیزی که با درد در ستون فقرات یک فرد خواسته می شود، جایی است که او در حال تجربه درد و چه چیزی است که به نظر او مربوط به وقوع آن است. اطلاعاتی که به دست می آید در نظر گرفته می شود ذهنی، به عنوان منبع خود بیمار است. بنابراین، چنین اطلاعاتی باید توسط داده های عینی دریافت شده با کمک انواع مختلف تشخیص پزشکی پشتیبانی شود.

ساده ترین و موثر ترین روش این است که چند اقدام ساده برای بیمار انجام دهیم، مانند پیاده روی، دامنه، چرت زدن و غیره (طبیعت آنها بستگی به جایی که فرد درد را تجربه می کند) و یک داستان موازی در مورد احساسات درونی. پس از آن دکتر به عقب میرود و سعی می کند تا زمینه های مشکل را شناسایی کند: کانون های درد، تورم، تراکم و غیره. در عین حال او وضعیت گروه های مختلف عضلانی را در تلاش برای شناسایی علائم آتروفی بررسی می کند. اطمینان حاصل کنید که رفلکس ها و همچنین حساسیت قسمت های فردی بدن، به ویژه انگشتان (برای این منظور، از لمس نور استفاده می شود، که بیمار باید احساس کند) را بررسی کنید. گاهی اطلاعات جمع آوری شده به این شیوه برای تشخیص و شروع درمان مناسب است. با این حال، اغلب مطالعات اضافی با استفاده از تجهیزات پزشکی ویژه مورد نیاز است. تشخیص بیماری های التهابی ستون فقرات چگونه در تشخیص بیماری های التهابی ستون فقرات مطالعه می شود.

اولین فرد بیمار ابتدا به رادیوگرافی فرستاده می شود. با این وجود، استفاده از دستگاه اشعه ایکس همیشه برای تشخیص بیماری های التهابی ستون فقرات توجیه نمی شود. بنابراین، اگر درد کمر درد کمر درد (کمر درد) را تجربه کنید، به نظر می رسد، تصویب فلوروسکوپی، هیچ چیز نخواهد داشت. روش های دیگر تشخیص سخت افزار (مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و توموگرافی کامپیوتری) هم همیشه موثر نیستند. اغلب آنها تنها نشان می دهند که دیسک بین مهره ای پوشیده شده است. در خود این پدیده نمیتواند علت مشکلات باشد، زیرا اغلب در افرادی دیده میشود که از پشت درد شکایت نمیکنند. استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی اجازه می دهد تا دکتر میزان آسیب ناشی از اعصاب رادیوکولار و دیسک های بین مهره ای، همچنین تشخیص آثار آسیب، تومور، عفونت و سایر نقاط مشکل را ارزیابی کند. توموگرافی کامپیوتری و تفاوت اصلی آن امکان دستیابی به یک تصویر سه بعدی است که تأثیر مثبتی بر دقت و کارآیی تشخیص می دهد. به ویژه برای مطالعه ستون فقرات و تشخیص بیماری های التهابی ستون فقرات، روش هایی نظیر دیسکو و میلوگرافی است که اجازه می دهد تا ارزیابی دقیقتری از وضعیتی که در آن دیسک های بین مهره ای واقع شده اند، باشد. در میلوگرافی یک ماده متشخص رنگدانه خاص وارد کانال پشتی بیمار می شود که در اطراف نخاع و اعصاب که آن را ترک می کند تمرکز می کند. با تشکر از این، عکس اشعه ایکس به وضوح نشان می دهد که مکان هایی که در آن اعصاب با یک دیسک بین مهره ای (شکل فتق دیسک) اصلاح شده است. دیسکوگرافی از روش توصیفی متفاوت است که در آن ماده کنتراست به طور مستقیم به دیسک بین مهره ای تزریق می شود: اگر آسیب دیده باشد، این دارو به فضای اطراف نشت می کند، که بلافاصله روی اشعه ایکس نشان داده می شود.

برای مطالعه عضلات و تشخیص صحیح بیماری های ستون فقرات، یک تکنیک وجود دارد و روش با استفاده از آن "الکترومیوگرافی" نامیده می شود. این طراحی شده است برای اندازه گیری تخلیه ضعیف الکتریکی که به طور مداوم در عضلات رخ می دهد. با استفاده از این اطلاعات، می توان تشخیص فوبی های التهاب، تومورها و غیره را با کمک الکترومیوگرافی، حالت اعصاب، به ویژه سرعت عبور سیگنال الکتریکی در امتداد آنها، ارزیابی می شود. معمولا این روش برای شکایت های انسانی یا ضعف اندام های بدن انسان استفاده می شود که می تواند به علت آسیب به الیاف عصبی (به عنوان مثال در نتیجه فشرده سازی دائمی دیسک مهره ای) ایجاد شود. الکترومیوگرافی در دو مرحله انجام می شود. در ابتدا، سوزن های نازک به عضلات یک فرد وارد می شوند که در آن یک تخلیه الکتریکی اعمال می شود. به این ترتیب ممکن است یک تصویر بر روی صفحه نمایش یک دستگاه خاص - یک اسیلوسکوپ بدست آورید. در مرحله دوم، الکترود ها به پوست اعمال می شود که از طریق آن یک ضربه الکتریکی عبور می کند. وظیفه پزشک این است که ارزیابی کند که اعصاب قادر به انجام آن هستند. علیرغم مزیت بی نظیر روش های مختلف تشخیصی، باید با آنها محتاط باشید، زیرا در طول و پس از مطالعات درد می تواند تا حد زیادی افزایش یابد. در حال حاضر ما می دانیم چگونه برای تشخیص بیماری های التهابی ستون فقرات.