به سختی کسی پاسخ دقیق به سوال مربوط به آموزش یک کودک خاص را می داند. واقعیت این است که پاسخ "درست" نمیتواند باشد. هر یک از والدین احساس می کنند در خانه چگونه عمل می کنند در این یا آن وضعیت. اما بسیار مهم است که به درستی درک وضعیت فرزندتان، ردیابی علائم، توجه به بهبود وضعیت. این نیاز به دانش دارد ارتباط با خانواده های دیگر که در موقعیت مشابهی قرار می گیرند، نخواهد بود. پس از همه، یادگیری چیزی است که باید درک شود، تصمیم گیری بی نظیر است. اما، هنوز، مهمترین چیز این است که یاد بگیریم که کودک را درک کنیم و دوست داشته باشیم. این می تواند و باید تمام زندگی من را یاد بگیرد. این مقاله نشان می دهد که دفتر خاطرات معلمان و والدین، بیان دانش آموزان و تفکر متخصصان، از جمله آنهایی که علم هنوز قادر به پاسخگویی نیستند. بیایید در مورد موضوعی دشوار صحبت کنیم - یک کودک خاص: تربیت فرزندان مبتلا به اختلالات رشدی.
بی تردید این است که کودک باید خیلی زود کمک کند. حالا هم اکنون شناخته شده است که مراقبت از یک کودک قبل از تولد او آغاز می شود. تغذیه مناسب و مهم مادر، احساسات مثبت و احساس امنیت و اعتماد به نفس در آینده است. وقتی ازدواج کردید، همه رویاهای عشق هستند. اما ازدواج نیز یک مسئولیت بزرگ برای جامعه و برای خود است. در ازدواج، یک زندگی سوم متولد شده است، که عمدتا به درک مسئولیت والدین و توانایی درست کردن رفتار آنها بستگی دارد.
... فرزند متولد شد او یک انحراف را نشان داد. البته، ما نیاز به مشاوره واجد شرایطی از یک دکتر، یک معلم، یک ملاقات با والدینی که یک فرزند دارند. مهم نیست که گم شوید و نه تمام اندازه مسئولیت سلامت نوزاد را در دیگران قرار دهید. کمک والدین مهمتر است، زیرا آنها فرزند را مشاهده می کنند، زمان زیادی را با او صرف می کنند. این به شما اجازه می دهد که بدانید و چه چیزی را که متخصصان موفق تر از آن ندارند ببینند.
از آنچه گفته شد، اولین توصیه به شرح زیر است: مشاهده کودک، تجزیه و تحلیل و متوجه آنچه او دوست دارد، و چه چیزی موجب گریه، اعتراض، رد. با کل کودک باشید: احساس کنید و درک کنید. گاهی اوقات والدین می توانند به دکتر و معلم خیلی بیشتر از والدین خود بگویند. ما باید به خودمان ایمان داشته باشیم، از وظیفه ما آگاه شویم و به طور مقدس پیروی کنیم. گاهی اوقات مادر بیشتر از پزشک را می داند، ی. کرچاک در کتاب "چگونه به عشق یک کودک" می گوید. مادر یک کودک دو ماهه با شکایت مبنی بر اینکه گریه می کند، اغلب در شب بیدار می شود. دکتر دو بار کودک را مورد بررسی قرار داد اما چیزی از او پیدا نکرد. بیماری های گوناگون مورد توجه: گلودرد، استوماتیت. مادر می گوید: "کودک چیزی در دهانش دارد." دکتر نوزاد را برای سومین بار بررسی کرد و در واقع یک بذر کپه ای را که به لثه متصل بود پیدا کرد. آن را از قفسه قارچ پرواز کرد و باعث درد در نوزاد شد زمانی که او در سینه خود را مکیده است. این مورد تایید می کند که مادر می تواند در مورد فرزندش بیشتر از متخصص اطلاع دهد، اگر او می خواهد و می تواند به کودک گوش دهد. اما این قضاوت غیرقابل انکار نیست، چرا که هرگونه بیانیه آموزشی ناکام مانده است.
قانون دوم در یک زمان ساده و پیچیده به نظر می رسد. کودک باید در تعامل باشد، به عنوان مثال پاسخی از او دریافت کنید
ماساژ غیر سنتی مفید است، استفاده از دستگاه های ارتعاشی تحت نظارت متخصصان، تغییر موقعیت دست، پاها، تنه، نوازش، مالش، ماساژ بخش های خاص بدن است. والدین در اقدامات خود سازگار و پایدار هستند. آنها "رهبری" کودک، تکرار اقدامات فردی را بارها و بارها، بدون از دست دادن امید به یک بار دیگر آنها تغییرات کوچک را متوجه.
این سوال مطرح می شود که چگونه باید در تعامل کودک که بی تفاوت است، با وجود اقدامات انجام شده. شما می توانید تکرار کنید، اقدامات کودک را کپی کنید تا او آنها را ببیند. دیگران آن را آسان تر متوجه آنچه شما ندارید، آن را دریافت نمی کنید، و یا برعکس، متوجه آنچه شما موفق در. کودک نگاهی به آنچه اتفاق افتاده نگاه کرد - این پیروزی است. او محیط را دید، هرچند او قبلا متوجه آن نشده بود. نمونه های مهم از اقدامات صحیح، اقدامات مشترک، تمرینات آموزشی، به تدریج پیچیده تر می شود، غنی سازی با تکنیک های مختلف. در برخی موارد، فعالیت های فعال بزرگسالان (والدین) هنگامی که کودک بی تفاوت است مورد نیاز است، به اصطلاح تحریک. تأثیر محرک های قطبی مورد استفاده قرار می گیرد: سرد و گرم، شور و شیرین، سخت و نرم و غیره، برای بیدار کردن اندام های حس (سیستم های حسی کودک).
رابطه نامناسب با کودک آن را مختل می کند، دوره ای از واکنش طبیعی را مختل می کند، روح را از بین می برد. از این رو توصیه های روزمره زیر مطرح می شود: با کودک آرام، بیمار و در هر شرایطی پایدار باشید. اگر چیزی برای او کار نکند، دلیل اصلی را در خود به دنبال خود بیاورید: آیا نقض در مورد شما، سوء تفاهم، کنتراست تأثیرات والدین و تظاهرات وجود دارد. حتی یک بزرگسال رنج می برند زمانی که انتظارات شادی او در واقعیت غم انگیز رخ می دهد. اما این به خصوص برای کودک آسیب می زند. زندگی بی رحم و بدون تعارض است، بنابراین آرامش و متعادل کردن آن دشوار است. با این وجود، این نیاز به یک وظیفه والدین دارد.
والدین اغلب در تلاشند تا بدانند که چگونه فرزندشان رشد خواهد کرد. پاسخ صحیح این است که همه چیز برای تغییر بهتر است و تغییر می کند. سیستم عصبی کودک پلاستیک است، انعطاف پذیر. ما تمام امکانات بدن انسان را نمی دانیم. امیدوارم به دنبال راه هایی برای کمک و منتظر بمانید. شناخته شده است یک مورد نیست، زمانی که واقعیت لغو نتیجه های معتبر ترین متخصصان که "روز امروز کودک" را تعیین می کند. فردا او بستگی به استراتژی صحیح روانشناختی و آموزشی و فعالیت های والدین برای اجرای آن دارد. موقعیت "امید و صبر کنید، هیچ کاری نکنید" اشتباه است نیاز به یک موقعیت "سعی کنید، عمل کنید، امیدوار باشید و منتظر بمانید، اول خود را متقاعد کنید: اگر نه شما، پس چه کسی؟" کودک با اختلالات روانپزشکی نه تنها "جوانه های بیماری، بلکه همچنین پود های سلامتی" است.
یکی دیگر از سوال های بسیار ظریف وجود دارد: آیا فرزند را در خانواده می گذارید یا آن را به یک موسسه نگهداری از کودک نوع مناسب انتقال دهید؟ خانواده ها متفاوت هستند و متخصصان نیز با کودکان کار می کنند. من به والدین اعتراض می کنم می گویم: "آنها را قضاوت نکن، اما تو محاکمه نخواهی شد." اما در اینجا در مورد کودک می توان به وضوح بیان کرد: باید در یک خانواده بزرگ شود. خانواده کمک می کند، تقویت، قدرت را حفظ می کند حتی در مواردی که نقض ها به عنوان غیرقابل تصور شناخته شده اند (بدون اصلاح). حتی در بهترین مدرسه شبانه روزی کودک بیمار است. او نیاز به لوس، حمایت، حس نیاز، مفید بودن، امنیت خود دارد، در این آگاهی که کسی او را دوست دارد و از او مراقبت می کند. به همین دلیل ایده های یادگیری یکپارچه جذاب بود. در شرایط آموزش مشترک با همسالان سالم، یک کودک خاص در خانواده زندگی می کند و با دیگر کودکان همکاری می کند. خانواده به آن دانش و روش های فعالیت می بخشد که نمی تواند از جلسات آموزشی حذف شود. برای یک کودک مبتلا به اختلال همانند یک کودک معمولی است.
در حالت شوک احساسی عمیق، هنگامی که پدر و مادر در مورد نقض هایی که کودک داشته اند، زمانی که انتظارات روشن آنها با واقعیت خشن مواجه می شوند، آنها شروع به کمک دکتر می کنند. آنها فکر می کنند که ارزش یک متخصص خوب را داشته باشد و او بتواند همه چیز را تغییر دهد. اعتقاد به یک معجزه وجود دارد، در این بازیابی، بدون مشارکت والدین، تغییر می تواند به سرعت رخ دهد. مهم است که بلافاصله متوجه شوید که می توان سالها پیش از غلبه بر نقض ها، اصلاح آنها و یا تضعیف آنها، تصحیح والدین نیاز به استقامت، قدردانی روح و کار روزمره و غیر قابل توجهی دارند. موفقیت ها می تواند کم اهمیت باشد، اما شهود والدین به آگاهی از آنچه که دیگران نمی بیند کمک می کند: یک نگاه دشوار کودک، یک انگشت کوچک از انگشت، لبخند ناخوشایند. من در نشریات من یک مورد را شرح دادم و من به طور مداوم به طور مداوم به او باز می گردم.
در پذیرش به دکتر، یک مادر اختصاص داده شده، دوست داشتنی با یک پسر آمد. او قبلا تشخیص داده شده بود: بی قراری، یعنی شکل شدید عقب ماندگی ذهنی. در دهه 70 قرن گذشته، تشخیص ها در متن مستقیم نوشته شده بود، والدین نجات یافتند. پسر صحبت کرد و تماس نداشت. اما در پذیرش، دکتر متوجه نگاهش شد. او به موضوع مورد نظر نگاه کرد. روشن شد که او مرغ، مهر و موم، توله سگ را می بیند. پزشک بلافاصله این تشخیص را رد کرد و به روانپزشک کودک درباره این موضوع گفت: "شما می دانید اختلالات روحی کودک، بهتر است، من می توانم اشتباه کنم." بسیاری از سالها کار آغاز شد. حالا که بیش از 40 سال گذشت، پسر به یک شخص محترم تبدیل شده، کار می کند و یک زندگی شایسته کسب می کند، می تواند به درستی بگوید که او همه چیز را به مادرش بدهکار است. او به طور روزانه و ساعتي به او آموخت، به دنبال مشاور متخصص، اما خودش خودش را اختراع کرد. جمع آوری شده و به درس برگ های درختان، دانه های غلات مختلف، غلات و سوپ ها آورده شده است. کودک آنها را می بیند، آنها را آزمایش می کند، آنها را درمان می کند. او به او نیاز نداد تا بلافاصله و بلافاصله صحبت کند. نکته اصلی این بود که کودک علاقه مند شد، تشخیص داده شد، لذت بردن از تجربه، ترس، احساس. کمک در تمام سالهای تحصیل در مدرسه متوسطه مورد نیاز است. ارتباط با مادر معلوم شد که قوی و غیر قابل حل است. و اکنون شما می توانید رابطه ی دلسوز خود را، تظاهرات عشق مادرانه و زوال، و لمس احساسات را مشاهده کنید. این حقیقت که او یک فرد هوشمند، شایسته، دشوار، شایسته و شایسته است - بدون شک. و این واقعیت که او این را به مادرش تحمیل می کند نیز یک واقعیت غیر قابل انکار است.
اشتباه رایج، نفرت، از دست دادن خود در خانواده است. معمولا یک زن رنج می برد. مرد اغلب نمی ایستاد و خانواده را ترک می کند. کودک، بدون توجه به سن او، دارای احساسات، افکار، خواسته های مادر است. جهان در تنوع مظاهر آن متوقف شده است. مادر به عنوان یک فرد تغییر شکل یافته است. من فکر می کنم که خود را به عنوان فردی از دست ندهید، به عنوان یک فرد بسیار مهم است، اما بدون کمک دشوار است. به احتمال زیاد، در اینجا کمک از یک خانواده با مشکلات مشابه موثر خواهد بود. والدین این خانواده ها توسط جامعه ای از منافع، درک متقابل، خویشاوندی روح، ناشی از حضور فرزند خاص و غیر قابل درک، متحد می شوند. بدون شک والدینی که باشگاه ها، انجمن ها، انجمن های دیگر را ایجاد می کنند، یک عمل خوب انجام می دهند. جلسات، جلسات توسط شوراها گوش فرا می دهند، به اشتراک گذاشته شده توسط تجربه، درد در مورد بحث، و همچنین سرگرم کننده، استراحت، می گویند تعریف، تبریک تولد، تعطیلات، یادگیری در همه قابل توجه ترین توجه داشته باشید. در خانواده نیز مهم است که یک خلق و خوی جشن ایجاد کنید، به طوری که چیزهای کمی دلپذیر زندگی یکنواخت را روشن می کند.
پرورش یک کودک خاص نیاز به قدرت ذهنی، شخصیت و پشتکار دارد. یک کودک در فضای قابل پذیرش می تواند یک مستبد، یک ستمگر باشد. والدین باید قادر به بیان "غیرممکن" باشند تا اعمال محدودیت های غیر قابل قبول را اعمال کنند. باید "محبت منطقی" داشته باشیم، درک کنیم که معرفی ممنوعیت ها، حفظ، تماس دردناک (البته، در مورد مجازات فیزیکی نیست) رفتار صحیح و آگاهانه کودک را تشکیل می دهد.
والدین باید یاد بگیرند. پس از همه، "معلمان" توانمند ترین والدین هستند. آنها متوجه می شوند که کودک زبان خود را از تمرینات بیش از حد قرمز کرده است، او می تواند با زبان او به لب بالا برسد و سپس به بینی. همه والدین به طور مشترک گفتند که آنها "معرفت شناسی" را دوست دارند، این خیلی جالب و آسان است. گاهی اوقات کارشناسان اهمیت و سوء استفاده از شرایط حرفه ای را در نظر می گیرند: "فرزند شما دارای پیشرفت کسری بود، او هیپوتانامیک است، او دایس آللای (alalia)، پیش آگهی، سیگمائیت جانبی جانبی، و غیره را بیان کرده است." این، البته، قابل توجیه نیست. یک دکتر واقعا خوب همیشه توضیح می دهد چه چیزی از طریق این یا آن ورزش به دست می آید، چرا تکنیک های خاصی توصیه می شود. پدر و مادر، تست روش اصلاح (اصلاح) بر روی کودک، مطمئن شوید که آنها را دریافت و انجام کار لازم در خانه است. بدون کمک والدین، دستیابی به موفقیت دشوار است.
مهم ترین برای والدین در مورد کودکان با ویژگی های رشد:
نکته اصلی این است که یاد بگیریم که کودک را درک کنیم و آن را دوست داشته باشیم. آموزش فرزند با اولین تولد و حتی قبل از تولد او آغاز می شود. پدر و مادر فرزند را مشاهده می کنند، اقدامات خود را تجزیه و تحلیل می کنند. آنها می توانند ویژگی ها و نیازهای فرزند را بهتر از دیگران بدانند.
کودک در تعامل است. او در هنگام ارائه کمک کامل و جزئی، اقدامات مشترک را بر اساس مدل انجام می دهد.
کودک دارای احساسات مثبت است. والدین اشتباه می کنند: به ناامیدی، شک دارند، خود را به عنوان یک فرد از دست می دهند. مهم است که امیدوار باشیم، عمل کنیم و منتظر باشیم.