روانشناسان تاکید می کنند که بسیاری از درگیری ها و احساسات منفی که بین شوهر و همسر ایجاد می شود، به دلیل این واقعیت است که آنها یکدیگر را مطالعه نکرده اند. علاوه بر این، مشخص شده است که سازگاری روان شناختی از همسران، در درجه اول، به انطباق ادراکات آنها از حقوق و وظایف هرکسی در اتحاد خانواده بستگی دارد. در یک مطالعه، 100 طلاق و 100 زوج ازدواج با این موضوع مصاحبه شدند. تفاوت های واضح نشان داده شد. زوجهایی که موفق به حفظ ازدواج شدند، درصد قابل توجهی از شباهت ها را در درک نقش خانواده ها نسبت به آنهایی که تجزیه می کردند، نشان دادند. از این رو نتیجه گیری: جوانان می توانند خانواده های قوی و هماهنگ ایجاد کنند، باید مراقب باشند تا اطمینان حاصل شود که ایده های مناسب در مورد نقش اجتماعی افراد جنسیت مخالف، تفاوت های روانشناختی مردان و زنان را بدست آورند.
شناخته شده است که زنان حساس تر و عاطفی تر هستند، آنها در خانواده به طور کلی خلق می کنند؛ بیشتر آنها به دنبال حمایت و عدالت هستند. در رابطه با کودکان، اکثر مادران موقعیت "حل و فصل" را اشغال می کنند. به عنوان یک قاعده، زنها ابتکار تمام تغییرات در خانواده هستند، چه در مورد خرید جدید، بازسازی مبلمان، سفر به استراحت و غیره. افسوس، زنان اغلب به عنوان آغازگر طلاق تبدیل می شوند ... مردی از زمان بسیار قدیم، خدمتکار بود. مردان در احساسات بیشتر احساس آرامش می کنند و با توجه به مشکلات رسمی و دیگر آنها با افراد داخلی بسته می شوند. در روابط با فرزندان، آنها اغلب موقعیت "غیرواقعی" (محدود کننده) را در مقابل همسر خود قرار می دهند. در معرض واکنش اعتراض، بازدارندگی در پاسخ به ایده های نوآورانه همسرش است. این طبیعی است! این مخالفت هایی است که یکدیگر را جذب می کنند که هر دو همسر باید بدانند و قبول کنند. با این حال، این به خاطر این دیدگاه مخالف است که بسیاری از همسران در مورد مزخرفات نزاع می کنند.
شوهر می گوید: "من سر است"، و همسر: "من گردن است." هر کجا که می خواهم، سر و من به نوبه خود. " در این ضرب المثل معنای عمیق هنر هماهنگ بودن همسر یک زن و شوهر متاهل، هنگامی که یک زن برتری یک مرد را به رسمیت می شناسد، اما در عین حال به طرز ماهرانه ای، ناشناخته و بدون نقص از نقش او در خانواده بدون تخطی از شأن و منزلت وی، به راه حل صحیح و موثر مسائل خانوادگی هدایت می کند.
برابری اقتصادی مردان و زنان منجر به همگرایی شدید نقش اجتماعی آنها در جامعه شد. زنان موفقیت آمیز کسب و کار جدی، حرفه ای در سیاست، تولید، رانندگی خودرو، کار حرفه ای که قبلا کاملا مردانه (در ارتش، پلیس و غیره) شناخته شده است. مردان به نوبه خود به طور فزاینده ای صنفی (تجارت، غذا، خدمات) را صرفا زن (در جامعه ما) اشغال می کنند. در اینجا هیچ چیز بدی وجود ندارد، به جز یک چیز: ایده های سنتی در مورد تفاوت های نقش بین یک مرد و یک زن به عنوان همسران شکستن. و این، با توجه به مشاهدات روانشناسان، امروزه یکی از منابع اصلی اختلافات و اختلافات در خانواده ها می شود. نمایندگی ها تغییر کرده اند و نقش ها همچنان باقی می مانند: زن همسر، مادر، نگهبان قلیان، "ژنراتور" خلق و خوی احساسی، فضای روحی در خانه است. یک مرد همسر، نان آور، مدافع، یک پدر است ... یک زن بسیار با معنا و مفهوم کلمه "ازدواج" را متوجه شد: "من می خواهم فقط شوهرم باشم تا در مقابل پشتش احساس کنم."
منازعات در خانواده ها اغلب به این دلیل بوجود می آیند که همسران درک نمی کنند، واقعیت را قبول نمی کنند، زیرا هرکدام از آنها در زندگی روزمره، باید بسیاری از نقش های اجتماعی مهم دیگر که برای آنها اهمیت دارد، برآورده کنند. هر کدام از آنها پسر / دختر والدین پیر، برادر / خواهر، برادرزاده / خواهرزاده خویشاوندان است، و همه اینها برای شما خوشایند نیست. و همچنین نقشهای حرفه ای و عمومی، و همچنین نقش یک دوست / همسایه، یک مدرس مدرسه رانندگی یا دوره های زبان خارجی، یک کاربر اینترنتی، یک متخصص از طرف مد روز، یک تعاونی گاراژ، دومینو در حیاط، ماهیگیر و شکارچی و غیره و مانند آن. در یک خانواده قوی و هماهنگ، هر یک دارای قلمرو مستقل خود است و ناپذیری آن پذیرفته و مورد احترام است. هر کس، به غیر از مسئولیت های خانوادگی، سهم نسبی آزادی را برای استراحت محبوب خود، توسعه خود دارد. بد نیست زمانی که یکی از همسران یا هر دو آنها متقاعد شده اند که «نیمه دیگر» باید یک تصویر آینه از اول باشد - دوستان، سرگرمی ها، دوست داشتن ها، ناسالم ها فقط عمومی هستند. این دقیقا چگونگی اختلافات میان همسران در مورد مزاحمت هاست.
یکی از جنبه های مهم روابط خانوادگی، که باید به خاطر دستیابی به سازگاری روان شناختی مورد توجه قرار گیرد، تمایل هر یک از همسران به تایید خود است. هر یک از ما سطح معمول اعتماد به نفس را حفظ می کند و اغلب منفی به تلاش های عمدی دیگران برای کاهش آن واکنش نشان می دهد. در واقع، تمام روابط انسانی روابط ارزیابی متقابل ثابت است. هر کس می تواند به یاد داشته باشید که تشخیص عمومی موفقیت های کارگری ما چقدر خوشایند است و اینکه درک کم ارزش در واقع یا تخیلی دردناک است. اما اغلب ما فراموش می کنیم که روابط درونی خانوادگی نیز نیازمند عدالت و استعداد است.
بیشترین حساسیت به کمبود شخصیت و مشکل تکلیف آنها زنان است. "من به این واقعیت که خانه خانه دنج و زیبا بود، قدرت زیادی می گرفتم و شوهر آمد و متوجه نشد." "من سعی می کنم به طرز شاد تر و خوشمزه تر غذا بخورم، و خانواده و" با تشکر از شما "نمی گویند ..." مردان نیز باید در نظر قوی ترین، شیک و شجاع ترین آنها باشند. و در مورد زندگی روزمره؟ ما چیزهای خوب را متوجه نمی شویم، ما ستایش را محکم می کنیم. اما هر نقصی، یک اشتباه را از دست ندهید! و جالب است: یکی از همسران می تواند به مدت طولانی آرام در نظر گرفتن انتقاد خود را، اما به ناگهان کاملا غیر منتظره "از" نوعی بی احترامی به "منفجر" می شود. در واقع، این زمانی اتفاق می افتد که فلش بد ستاره به نقطه "دردناک" برسد. شاید او این حوزه نارضایتی عمیق شخصی را با خودش داشته باشد، که شخصا از بالا رفتن می ترسد، ناخودآگاه خود را از تجربیات عاطفی، احترام، نیاز به انجام کاردینال می گیرد. به طور کلی، اشاره شده است: بسیاری از مردم کاملا واضح به انتقاد ناعادلانه واکنش نشان می دهند. جایی که دردناک درک عادلانه است. و همسر یا همسر حساس و حساس به سرعت آن را تشخیص می دهند و سعی می کنند از "پوسیدگی بیمار" جلوگیری کنند و اگر شرایط آن را اجبارا انجام دهد، به طرز ماهرانه ای و نه دردناکی مانند یک دکتر باتجربه انجام خواهد شد.
درست است که یک همسر هوشمند شوهرش را بهتر از خود او می داند. این را می توان به یک شوهر حساس، هوشمند، و توجه توجه داد. اگر همسران نتوانند درک عمیق یکدیگر را بیاموزند، سالها در کنار هم زندگی می کنند، نارضایتی متقابل به تدریج تجمع می یابد، خنک شدن احساسات - از خیانت و طلاق دور نیست. اغلب تعجب می کنم: "او در این زن چه چیزی پیدا کرد؟ همسرش خیلی زیباتر است". و چیزی پیدا کرد که او در خانواده از دست داد.
سؤال مطرح می شود: چه موقع، لطفا هر یک از دیگران و "خزیدن" را بپوشانید؟ این سوال بسیار مهم است. ما باید نسبت به یکدیگر ارزیابی کنیم. ستایش صادقانه انتقاد از مورد، یعنی بدون ارزیابی و ویژگی های کلی به یک فرد، و با ارزیابی اقدامات خاص خود، اقدامات، کلمات که باعث اختلاف نظر در شما، نارضایتی. متأسفانه اغلب آن دقیقا مخالف است. همسر وقت نداشت که شوهرش را روی میز بگذارد، چون شوهرش به او هشدار داد: «مرد تنبل، توده! ..» و سپس او در پاسخ می گوید: «مسلمان، بی ادب، تحمل ...!» همانند «تعمیم ها»، هر چند گاهی نزدیک به حقیقت ، همیشه به عنوان توهین به شخص درک می شود. این یک انتقاد غیرمولد است، اما شخص را تشویق نمی کند که بهتر شود. به احتمال زیاد، این امر موجب اختلافات دیگر در مورد مزاحمت ها خواهد شد - واکنش تهاجمی از حمله (و پس از آن رسوایی بزرگی) و یا تاکتیک های دفاع (اشک، اعتدال، سکوت طولانی متهم - گزینه های بی پایان).
همسران نمی توانند این واقعیت را نادیده بگیرند که آنها می توانند ذات های مختلفی داشته باشند. هر کس در مورد این می داند: سرگیجه، سرگیجه، فلگماتیک، ملانشولی وجود دارد. و اگر چه خلق خالص تقریبا یافت نشده است، معمولا یک شخص دارای ویژگی های مختلف است، اما خواص خلق و خوی پایه غالب است. خلق و خوی در بسیاری از موارد ویژگی های ارتباط انسان با افراد اطراف را تعیین می کند. به عنوان مثال، افراد صمیمی به آسانی می توانند تماس بگیرند، دوستانه هستند، به راحتی آشنایان جدید می یابند، و مردم فلوگماتیک، برعکس، بسیار آهسته ارتباط برقرار می کنند، محیط زیست دوستان و آشنایان قدیمی تر را ترجیح می دهند. لازم به ذکر است که علاوه بر خلق و خوی، ویژگی های شخصیتی نیز وجود دارد. یک شخص خوب یا بد، ملایم و یا بیرحمانه می تواند در هر حالتی باشد. اگر چه افراد با ذات های مختلف، این صفات خود را به روش های مختلف آشکار می سازد.
در مورد سازگاری روانشناختی در خانواده فکر کنید، در مورد چنین مفهومی مانند عشق نادیده نگیرید. افرادی که جوان هستند قطعا می گویند: "بله، این مهم ترین چیز برای شادی خانواده است!" کسی که قبلا شناخته شده بود می دانست که این احساس فوق العاده کاملا قابل اعتماد نیست. عشق دارای جهش و فراز و نشیب است، با سال ها آن را خیلی گران خواهد شد. شور و شوق داغ به سلامتی گرم، مهربان، مراقب، مراقب، متقابل است که اجازه نمی دهد همسران به نزاع بیش از کمیاب. یا ... اینها "یا" انواع زیادی هستند. اما هنوز در مورد عشق است روانشناسان تشخیص می دهند که وقتی همسران در عشق زندگی می کنند، آنها سازگاری روانشناختی موازی دارند، که از هر گونه گسل های یکدیگر ترسناک نیست - این پدیده ای است که به وضوح توسط حکمت عامیانه دیده می شود: "عشق کور است". بنابراین، در جهت جوانانی که ازدواج می کنند، معمولا می گویند: "نکته ای که دوست دارید!" اما در وهله اول مشاوره است!