اگر شما اصطلاحات روانشناس محبوب اریخ برن را دنبال کنید، سپس ازدواج و پیامدهای احتمالی آن - طلاق می تواند به دسته ای از بازی هایی که مردم بازی می کنند، اختصاص داده شود. تئوری برن ساده است: فقدان روابط عاطفی پیامدهای مرگبار برای یک فرد است. بنابراین، نوزادانی که با دیگران تماس نداشته اند، در عقب عقب می مانند و حتی ممکن است جان خود را از دست بدهند. به طور مشابه، افرادی که در یک ازدواج برای مدت طولانی در فقدان روابط عاطفی زندگی می کنند، می توانند طلاق بگیرند.
طلاق، اگر این اتفاق افتاد، روش، من خودم می دانم، یک دلپذیر نیست. و این موضوع به ندرت به توهین متقابل، اتهامات خیانت و ناسازگاری محدود می شود. تقسیم دارایی، همراه با تقسیم مجدد دوستان، باعث ایجاد احساسات منفی زیادی نسبت به فنجانی که در حال حاضر پر از صبر و شکیبایی است. احساسات، که در زندگی خانواده آرام وجود ندارد، در حال حاضر به طور کامل شرکای کارشناسی ارشد. و این نمی تواند منجر به عواقب ناشی شود، و آنها با علامت پلاس یا علامت منفی خواهند بود - زمان نشان می دهد. اما مهم تر این است که علل این پیامدها را درک کنید.
صدای آمار
آمار تایید می کند: یکی از بالاترین نرخ های طلاق در یک دوره یک تا سه سال پس از ازدواج رسمی است. دلایل زیادی برای این امر وجود دارد: از مشکلات مادی تا خیانت و خیانت. اما همچنین عقیده ای وجود دارد که وضعیت "در ازدواج" احساسات را خنک می کند: هدف این است که به دست می آید، باسیت گرفته می شود، حالا می توانید آرام باشید. نیازی نیست که فریب، راه زدن، فروتنی و عشق ورزیدن، متقاعد کردن و متقاعد ساختن وجود داشته باشد. بنابراین آسفیکسی عاطفی پس از ازدواج می آید. تقریبا مشابه در دوره های روابط زناشویی در حیوانات اتفاق می افتد: قبل از اینکه جفت گیری نر به جایگاه زیرین باشد، در هر صورت ممکن به زن نشان می دهد که او ترسناک و مطیع نیست. هدف بیولوژیکی این روش گسترده که در جهان علمی به وسیله معکوس سلطه شناخته شده است، شناخته شده است - نه برای ترساندن زن، برای جلوگیری از تجاوز او. همان را می توان در انسان مشاهده کرد: مردان به طرز ماهرانه ای از تمام این خواسته ها استفاده می کنند، زانو زده اند، با دست های خود، وعده داده اند تا یک ستاره از آسمان برای رسیدن به هدف کاملا قطعی خود داشته باشند. و صبح روز گذشته، یک زن عاشق، فریبکار دروغین را لعنت می کرد و امیدوار بود حتی با او همکاری کند. بدیهی است، خنک کردن احساسات در سال های اول پس از ازدواج با یکسان بودن تسلط همراه است: نخستین رمانتیک «عزیز من، من ستاره ای را به شما می آورم»، به جای جالب و جالب «ودکا، زین» کجاست؟
ازدواج و طلاق در چیزی شبیه به فرمول ریاضی: همیشه ناشناخته است. به عنوان یک قاعده، این ناشناخته ها انتظارات شرکا هستند. اگر عناصر عشق، شور و بلوغ را نادیده بگیرید، سپس در تعادل گذشته، چطور نمی توانید پیچید، برخی از علاقه ها که مردم می خواهند در زمانی که ازدواج می کنند، خواهان دستیابی به فرزندان یا حمایت از مواد باشند. همین امر در مورد طلاق نیز صادق است. اگر محاسبه درست باشد، انتظارات موجه خواهند بود - این در نظریه است. در زندگی، به ندرت ممکن است همه چیز را با دقت ریاضی محاسبه کنید.
شاخص های غیر آماری
اما یک آمار دیگر وجود دارد: آمار واقعیت نیست، اما انتظارات: اکثر مردم قطعنامه بسیاری از مشکلات را با طلاق مرتبط می کنند. حتی بیشتر مردم طلاق با تغییرات موفق در زندگی شخصی خود، با اجرای طولانی درک شده، با زندگی از یک تخته سنگ تمیز است. در واقع، اغلب طلاق تنها یک فرصت برای جلب توجه، اثبات ارزش آن است. محاسبه در این بازی ساده است: با او بخاطر بیاورید تا او (او) قدردانی کند که چگونه او شما را از دست می دهد، چگونه او اشتباه کرد، چطور او حضور خود را کنار هم ندیده است. محاسبه به طور کلی صحیح است، تنها شرطی که شریک این قوانین بازی را قبول کند و همچنین به آرامی در انتظار آرامش شیرین است. در بین آشنایان من یک زن و شوهر وجود دارد که به مدت 8 سال با اصل ساده تقسیم و مصالحه زندگی می کند. آنها همچنان با یکدیگر همکاری خواهند کرد، به این ترتیب، با بعضی از دوره ها و بازخوانی، تا یک روز یکی از آنها تصمیم می گیرد قوانین بازی را نقض کند. در عین حال، همه چیز در پیروزی است.
موارد دیگر وجود دارد: اغلب همسران سابق، از طریق دادرسی و اختلافات متقابل، مجاز به رفتن به تمام راه هستند: از روابط جنسی بی قید و شرط به خرید یک ماشین جدید، از رها کردن پول از طریق میانه ها و مغازه ها، به تغییر شغل. برخی پس از چنین ماجراهایی که در موج مبارزه ناامید کننده قبل از بی عدالتی زندگی ساخته شده است، اموال جدید و احساسات تازه را به دست می آورند؛ دیگران در هر دو طرف تحسین کننده و با عدالت خود نا امید می شوند. و همه اینها بدون تمایل مخفی برای شناسایی اهمیت آن، برای اثبات برتری آن نیست.
در اینجا هرکس حق دارد خودش را برنده کند، اما در مورد خواسته های مخفی - یک شکست کامل است. نه سابق و نه سابق هرگز برای بازدید از شامپاین برای موفقیت در محل کار جدید خود و یا تایید خرید BMW با نام تجاری جدید نیست. نه به این دلیل که آنها نمی دانند (دوستان مشترک، که نمی توانند تقسیم شوند، بر خلاف آپارتمان و بچه ها، با دوره ای متزلزل، همسران سابق به امور یکدیگر اختصاص داده می شوند)، فقط برای ستایش، به معنی آشتی دادن، اعتراف به شکست، خود اشتباه است.
در این بازی، جفت های نادر، ارتباط از دست رفته را بازیابی می کنند، اما بسیاری از آنها در حرفه هایشان بی نظیر هستند. همه گناهان احساسات: از آن به بعد، آنها در دستیابی به نتایج تعیین شده، و نه در یک تضاد کلامی با اولویت قرار دارند. و همه اینها تنها با یک چیز: هدف واقعی، و همچنین نتیجه واقعی به دست نیامده است، آرزوهای مخفی توجیه نمی شوند. در اینجا هیچ بازنده دیگر وجود ندارد، به جز امیدهای شکسته، احساسات عذاب، اعصاب خجالتبار و نفرت ناخواسته.
ماهیت طلاق
یکی از برجسته ترین محققان در زمینه اخلاق، دکتر رشته علوم زیست شناسی، پروفسور ویکتور رافعلویچ دولیک، در بررسی ماهیت روابط زناشویی در حیوانات و تلاش برای آشکار ساختن ساختار طبیعی آن برای انسان، نتیجه های غیر منتظره را به دست آورد: تکامل فردی که در مسیر انتخاب طبیعی قرار داشت، قطع شد و مرد باقی ماند ناقص، با بسیاری از تناقض بین غرایز جنسیتی، ازدواج، خانواده و رفتار اجتماعی. از آن به بعد، نه کسانی که بهتر سازمان یافته اند، بلکه افرادی که بهتر از دانش به دست آمده و به دست آمده از نسلی به نسل به دست آمده و از آن استفاده می کنند، چگونه ساخت، چگونه مواد غذایی را استخراج می کنند، چگونه زندگی می کنند، زنده ماندند. بنابراین، اغلب ما رفتار بد، حتی بد، زمانی که ما توسط انگیزه های داخلی هدایت می شوند، حتی زمانی که ما عمدا تلاش می کنیم که همه چیز را در راه خود انجام دهیم.
بسیاری از نسل های سی ساله فعلی تجربه ای را در جستجوی والدین خود تجربه کرده اند. و تجربه آنها، به عنوان یک قاعده، از یک چیز سخن گفت: ضروری است که ازدواج را با تمام هزینه ها حفظ کنید (این در مورد عشق نبود). تحت "به هر حال" بسیار درک شد. فقط ببخشید: خیانت، مستی، یک آپارتمان کوچک، حتی دستمزد کمتری، نزاع با مادر و خواهر و مادر. و همه اینها با خودباوری ثابت: همه چیز به خاطر کودکان است. چنین زندگی خانوادگی اغلب به یک آزمون تبدیل می شود. به نظر می رسید که کودکان رشد و قدردانی از خودکشی می کنند. اما بچه ها بزرگ شده اند و عجله ندارند ازدواج کنند، ازدواج کنند یا بچه داشته باشند. آنها برای چنین زندگی خانوادگی آماده نیستند، به چنین اندازه ای از محاکمات. آنها ضعیف نیستند. آنها با خودشان صادق هستند و می خواهند با فرزندان آینده صادق باشند. با شیر مادر آنها جذب شده اند که طلاق بد است. آیا این به این دلیل است که آنها عجله ندارند خودشان را ازدواج کنند، که می ترسند بچه های بدی را در چشم پدر و مادرشان ببینند، نمی خواهند والدین بدی در چشم فرزندانشان باشند؟
صرفه جویی در ازدواج یا تصمیم گیری در مورد طلاق؟ انتخاب تنها با اندازه مسئولیت تعیین می شود. و من نمی توانم بگویم که نسل فعلی سی ساله در رابطه با ازدواج غیر مسئولانه است. در عوض، برعکس: آنها توانایی های خود را به خوبی درک می کنند و دقیقا می دانند که چه کسی، چه کسی، چه زمانی و چه کجا می خواهند. همان را می توان در مورد طلاق گفت.