وقتی خانواده می میرند .. وقتی ما با داشتن یک خانواده ایده آل مواجه نیستیم؟ یا فقط اسطوره هایی درباره یک خانواده ایده آل، ایده هایی از افراد که با واقعیت مواجه می شوند و مانع شادی می شوند؟ پس از همه، یک خانواده شاد، بر اساس جاذبه متقابل، ازدواج "برای عشق" ایجاد شده - این است که عمدتا یک بازی، فادی از طبیعت است. دو عاشق، که احساسات قوی دارند، بسیار جدی نیستند، زیرا که من از هیچ چیز متوجه نیستم، مهمترین چیز این است که من یک شریک را جذب می کنم. هنگامی که اتحادیه دو به صورت رسمی تشکیل می شود، حتی قبل از آن لحظه شاد زندگی می کردند "بدون امضای" - یک مراسم مربوط به لحظه لحظه به نظر می رسد مهم ترین چیز را غرق ...
تضمین "عشق جاودانی" اجازه نمی دهد که تماس درونی روح، نیاز به "اتحاد"، خوشحال باشد. و بعد از آنکه نمی فهمیدند، آنها جنگ هایی را برای حق مقدس برای برآوردن این نیاز ها با کمک یک "شریک" ترتیب می دهند ... "آیا یک خانواده ایده آل یک افسانه یا یک واقعیت است؟" - این همان چیزی است که شرکائی که در تلاش برای ایجاد رابطه هستند واقعا حل می شوند.
فصل جفتگیری پر سر و صدا خواهد بود، و کاستی های شریک زندگی (و زندگی خانوادگی) باعث آسیب زدن به دو گوشه ای از دو تصادف شده است. خانواده ایده آل، افسانه و واقعیت در مورد اینکه ما برای یکدیگر هستند، شروع به "خزش" از زیر یک لایه ضخیم از شکلات و وانیل عاشقانه.
بعضی از آنها با خبرنگاران موافقند که یک عمل خوب به عنوان یک چیز خوب نامیده نمی شود، و دیگران در انتظار فصل بعدی و پر از احساسات، طلاق می گیرند، دوباره در جستجو برای شادی آنها شرکت می کنند ...
او نیست ...
دلایل اینکه مردم در ازدواج بسیار ناامید می شوند و یک شریک بسیار متفاوت هستند. ساده ترین (و افسانه) گسترده است تصور کودک این است که قرار است یک فرد "یک" باشد که از کلمه نصف کلمه درک کند، به همان اندازه که دوست دارد فقط به خاطر اینکه دوست دارد، انجام خواهد شد. و بسیاری، تحت تأثیر اسطوره ای از یک خانواده ایده آل، واقعیت را نمی بینند. و همچنین از آنجایی که از دوران کودکی بسیاری از ناامیدی ها وجود داشت - حداقل مادر و پدر که کاملا ایده آل نبودند - به دنبال این مرد بودند. قضاوت بر اساس افسانه درباره "نیمه"، راه رفتن در سراسر جهان، این مسئله توسط بسیاری از مردم برای هزاره ها تحت فشار قرار گرفته است!
همان "سوسک" را می توان در مردان مشاهده کرد. به نظر می رسد که او او را دوست دارد - و به عنوان یک آشپز و به عنوان یک زن ... اما چیزی "بی رحمانه اشتباه"، خانواده ایده آل کار نمی کند. و یا به دنبال "همان"، یا شروع به تنظیم تنها یکی زیر آرمان نامرئی. در اینجا شما باید شخصیت خود را نشان دهید و حداقل از خود دفاع کنید، اما به عنوان حداکثر - برای کمک به عزیزان شما کمی رشد می کند ...
پدر و فرزند
یکی دیگر از دلایل مهم "مرگ" یک خانواده جدید، روشن شدن در حال حاضر از روابط خانواده "قدیمی" است: کوییل، رقابت، ترس از اینکه او با شغل، لایه های مختلف اجتماعی و فرهنگی تداخل پیدا کند. اگر چه گاهی اوقات این موضوع از تنفر از خانواده های والدین برای دختران و پسران نیست. بسیاری از "کودکان" ازدواج کرده و ازدواج میکنند، "پسران" و "دختران" ابدی، به همین منظور خانواده آنها برای نجات، "خروج اضطراری" و هرگونه افزایش کنترل آنها به عنوان بردگی در نظر گرفته می شود. با گذشت زمان، البته، درک می کنید که خانواده آنها کار نمی کنند، یا به جای آن، در یک حزب ابدی شکست می دهند "در حالی که اجداد در خانه".
گاهی اوقات اتفاق می افتد که دو رویای برای ادغام به یک خانواده واحد، احساس نارضایتی اخلاقی خود را: به نظر می رسد در چنین جفت، به نظر می رسد که دو ده ساله تصمیم گرفت که با هم آنها به نظر می رسد یک مرد بیست ساله احمق است. هیجان جاری در اطراف احساسات جنسی ("112 راه برای پرواز به بهشت") نیز مردم را، و یا به جای آن، توسط سر آنها نیست. می بینم که چگونه کسی که در حال غرق شدن در گرداب احساسات جدید است، به شما یادآوری می کند که هیچ چیز جدیدی در زیر آفتاب وجود ندارد.
خانواده در خانواده
نقش همسران در خانواده می تواند به عنوان مثال از «مادرش» به «دختر پدر» و بالعکس و به علت سردرگمی و عدم توانایی در بپرسیدن آنچه که شریک نیاز دارد، تلاش برای به دست آوردن یک خانواده جدید بدون حل مسائل اخلاقی در قدیمی برای هر دو، آزمون بسیار شدید تبدیل شده است. یک شریک ازدواج ممکن است هرگز به یک پدر "adoptive" تبدیل نشود، که کاملا با پدرش همخوانی ندارد. مخلوطی از خانواده و پدربزرگ های زیست شناختی و روانشناختی را اضافه کنید و گاهی اوقات حتی از ازدواج دوم، سوم، شمعی از نیمی خواهران، برادران و همه کسانی که از زمان های مختلف تغییر یافته است، اضافه کنید و عکس های فرزندان خود را در مورد والدین خود الهام گرفته از کتاب ها، داستان ها و فیلم ها و اکنون سعی کنید تصویر های زنانه و مردانه را جدا کنید، نقش اجتماعی همه کسانی را که در سنین مختلف تحت تأثیر قرار گرفته اند، منزوی کنید، صمیمیت را بالا ببرید و سعی کنید تا در نهایت روابط خود را بسازید، بنابراین آنها (در مقایسه با همه موارد ذکر شده) آزاد از کلیشه های دیگران! آیا این نیست؟
"ما" و "من"
در سنت های ما اسلاوی و نه غربی، انعکاس آن تقدس، که به نهاد ازدواج اختصاص داده شده، همچنان قوی است. تا همین امروز مردم زیر طاووس و به طور جدی از "ازدواج در آسمانها" رنج می برند زیرا همسر "خدای داده شده". ریشه های این سنت را می توان به وضوح در آداب و رسوم قبلی قبول کرد - به مرگ پس از مرگ شوهر مرحومش و یا "از بین بردن" در معشوق، بدون داشتن ارزش مستقل.
در غرب، و در حال حاضر تا حدودی در فرهنگ های ما، به دنبال فرقه "ما"، فردیت تلاش برای فرار بود. ناامیدی که ناگزیر در یک جفت فردگرای ناپایدار وجود دارد، حتی اگر او شام را تهیه کند و بچه ها را در آخر هفته به پارک هدایت کند، منجر به فروپاشی یک قایق عاشقانه در مورد زندگی نمی شود.
هنگامی که دو نفر به تفاوت بین "ما" خانواده ها و "دو من" خانواده ها می آیند، آنها اغلب تعجب: پس چه شما انجام دهید - از دست دادن خود و یا "همسایه ها در آشپزخانه مشترک"؟ به یاد بیاورید که فرمول 1 + 1 در روابط انسانی نتایج مشابهی را در حساب، نه دو، بلکه «یازده» و هیچ یک از اجزای مهم ترین ارزش خود را از دست نمی دهد. برای سالها جالب برای دیگران جالب است ...