مردم، هر چه که می توانند بگویند، موجودات اجتماعی هستند. و این بدان معنی است که یک فرد نیاز به یک خانواده دارد. یک خانواده می تواند کوچک یا بزرگ باشد، می تواند والدین یا کودکان باشد یا نیمه دیگر. تنهایی، هنگامی که هیچ کس نمی گوید - "من عاشقت هستم"، به طوری که آنها درک و پذیرش - این یک تراژدی واقعی برای یک فرد است. اما هر "غیر عادی" دلایل خاص خودش را دارد.
حتی با والدین و کودکان، یک فرد تنها می تواند باقی بماند، در صورتی که یک دوست نزدیک در آن وجود نداشته باشد. یا اگر تنها یک شریک زندگیت دارید، تنها باشید در این نقطه، که خیلی خوش شانس است ... آیا یک مرد، یک مرد یا یک زن بدون یک شریک زندگی زندگی می کند؟ چقدر یک فرد به تنهایی می ایستد؟ و چرا برخی از مردم به طور آگاهانه آن را انتخاب می کنند؟
دلایل خوب یا عذرخواهی؟
تمام مشکلات ما در سر من نشسته است، بنابراین پزشکان در ماده خاکستری - روانشناسان و روانپزشکان در نظر دارند. اگر فرد نمی خواهد زندگی خود را با زندگی شخصی مرتبط سازد، به این معنی است که او دلایل خوبی برای این دارد. چنین علتی ممکن است یک آسیب عاطفی باشد. یک فرد می ترسد دوباره تجربه زندگی خود را داشته باشد. چقدر اغلب اولین عشق، ساده و بی تکلف، با خیانت به پایان می رسد، باعث آسیب زدن به روان انسان می شود، ردیابی عمیقی برای بقیه زندگی می گذارد ... و پس از آن فردی تنهایی را انتخاب می کند - وقتی کسی کسی را نمی گوید که عاشق شما شود، هیچ کس برای به اشتراک گذاشتن شادی های زندگی وجود ندارد، اما ناامیدی نخواهد بود !!
آسیب های احساسی
مردم می گویند که یکی از زن ها دوست دارد، دوم اجازه می دهد خود را به عشق. کسی که اجازه می دهد، اغلب برای کسانی که دوست دارند بیش از حد بی رحم است، اغلب از آن برای اهداف خودخواهانه استفاده می کند. اگر فردی در دوران نوجوانی یا نوجوانی عاطفی در معرض آسیب قرار گیرد، تقریبا غیرممکن است که آن را مستقیما خلاص کنید. و پس از آن یک شخص از همه چیز عاشق می شود تنهایی تنها زمانی نیست که کسی بگوید "من دوستت دارم" وجود ندارد، اما زمانی که چنین میلی وجود ندارد. و این امتناع را می توان به عنوان چیزی بحث کرد - حداقل "من نمی خواهم دیگران را با وعده ها متصل سازم"، "غیر ممکن است که برای همیشه عاشق شوند، پس چرا عذاب دیگران" و دیگران.
دلیل آن ممکن است والدین یا بزرگسالانی باشد که در رابطه با احساسات خود برای کسی آسیب دیده اند. روحیه انعطاف پذیر نمی تواند با آسیب های عاطفی مقابله کند، بنابراین این تجربه برای مدت طولانی ثابت می شود و البته بر وقایع زندگی بعدی تاثیر می گذارد.
ناخودآگاه یک نفر سعی می کند به وضعیتی شبیه به آن که در آن یک آسیب عاطفی را دریافت کرده است سقوط کند و به همین علت در این منطقه متوقف شده است. در چنین مواردی امکان استفاده از یک روش روانشناختی وجود دارد که می تواند او را از این حالت منجر شود. و پس از آن کار با توانایی کنار آمدن با تنهایی شروع نمی شود، زمانی که هیچ کس نمی گوید "من عاشقت هستم"، اما زمانی که بسیار تمایل به صحبت وجود دارد، احساس می کنید. سپس این وجود ناخوشایند و تنها و تنها خاکستری تغییر خواهد کرد.
لازم به ذکر است که یک فرد باید خود را درک کند که نیاز به خلاص شدن از این محموله را دارد، زیرا هر تکنیک فرض می کند که یک ضربه باید یک بار دیگر تجربه شود، تا نهایتا آن را ترک کند. اگر روان هنوز برای چنین استرس آماده نشده باشد، این اتفاق می افتد در صورتی که ابتکار عمل قربانی بستگان قربانی باشد، نتیجه منفی خواهد بود. چنین تنهایی، وقتی کسی کسی نیست که بگوید "من عاشق تو هستم" و درک، شنیدن، خواندن، خواندن، فقط بدتر می شود. پس از همه، غیرممکن است که فرد را مجبور به برقراری ارتباط، زیرا غیرممکن است که مجبور به عشق باشیم
چگونه برای کمک؟
این کمک فقط در صورتی است که فرد خود را از او بخواهد کمک کند. فردی که در جوانی خود دچار عاطفه ای شده است با افراد دیگر ارتباط برقرار نمی کند، اما اغلب در موفقیت هایش موفق می شود، که با تمرکز زیادی بر روی آن و نیز انرژی عاطفی بی تحرکی تسهیل می شود. چنین افرادی نیازی به برقراری ارتباط با دنیای بیرون ندارند، آنها بیشتر در مورد دنیای درونی خود نگران هستند.
دلیل دوم تمایل به تنهایی، ویژگی های دستگاه روان است. اینها درونگرا هستند در این مورد، متخصص مورد نیاز نیست. Introverts دنیای درونی بسیار غنی دارند. تصور کنید که چگونه چنین افرادی در جامعه احساس می کنند! Introverts نیازی به ارتباط نیست، بنابراین ساعت های روزانه و طولانی در یک تیم نزدیک قرار می گیرند، به طوری که آنها خیلی خسته اند و فعالیت هایی را انتخاب می کنند که ارتباطات مکرر و نزدیک با دیگران را شامل نمی شود. چنین فردی تنها می تواند به خودش و دنیای درونی اش علاقمند باشد، روابط طبیعی ساده اش با او مناسب نخواهد بود. اما درونگرا از اشتیاق به کار نیست، همانطور که در افراد آسیب دیده، برای آنها در جامعه سازگاری بسیار سخت تر است. برای این افراد حرفه ای خلاق مناسب با یک برنامه کاری رایگان هستند. نکته اصلی این است که هیچ فردی حاضر نیست که چنین فردی را بازسازی کند، در نتیجه یک آسیب عاطفی اجتناب ناپذیر است.
دلیل سوم برای تمایل به تنهایی، عدم تمایل به پیچیدگی زندگی یک فرد، سازگاری با یک شریک در یک رابطه، عدم تمایل به پذیرش مسئولیت مالی خانواده است. این یک خودگویی شایع است که با عملگراست. هدف آنها زندگی بدون مشکلات است. به عنوان مثال، چنین افرادی از تماسهای احساسی اجتناب می کنند، همه چیز محاسبه می شود، هم در تجارت و هم در زندگی شخصی. دلیل این موقعیت، بر اساس مشاهدات زندگی خویشاوندان و دوستان، در تجربه زندگی به دست آمده است. چنین شخصی ناپایدار است بنابراین، اگر چنین فردی برای شما مهم باشد، موقعیت زندگی خود را بپذیرید، شاید اوقات به او اجازه دهید نزد او نزدیک شوید.
این که آیا ما آن را دوست داریم یا نه، بشریت می خواهد تنها باشد، غم انگیز است که ممکن است به نظر برسد ...