وقتی 18 ساله بودیم ملاقات کردیم. او 5 سال سن دارد، فارغ التحصیل شده از دانشگاه، و من فقط وارد شدم. من با دهان بازم به او نگاه کردم: خوش تیپ، قد بلند، سبیل هوشمند، دانشجوی دانشگاه پزشکی، تقریبا یک دکتر. و من دانشجوی جوان، ناامید و ناامید با مشکلات من هستم. به نظر می رسید در گوش من عاشق شده بود، او تمام مشکلات من را حل خواهد کرد. بخشی از آن بود. روابط ما به سرعت در حال رشد بود. من نمی توانستم بهتر شوم او یک خانواده خوب دارد، او یک کارمند پنج دقیقه ای یک موسسه شایسته در شهر با چشم انداز عالی است. در کنار او احساس خوبی داشتم. وقتی مادر من از روستای کوچک ما آمد، من او را خوش آمد گفت، او را به او شگفت زده کرد، چه آینده ای روشن در انتظار ما است.
مدت طولانی برای صبر کردن نیست. او پیشنهاد من را داد. والدین تایید شده اند آنها یک عروسی باشکوهی بازی کردند، احساس می کردم یک ملکه در بین همکلاسی ها و دختران هستم، که، فکر کردم، حسادت می کنم. ما به یک خانه جدید بزرگ و متعلق به والدینش منتقل شدیم. مادر من به ندرت دیدم، اما به درستی، همانطور که می گویند. اما من را متوقف نکرد، محبوب اصلی نزدیک بود، و همه چیز برای ما خیلی خوب بود. ما یک سگ را آغاز کردیم، در شب با او در جنگل پیاده روی کردیم. من باردار شدم در آن لحظه با شادی در آسمان هفتم بودم. شوهر متوقف شده است که ایده آل است. زندگی به تدریج شروع به تداخل با زندگی کرد. من یادم می آید که در ماه بیست و پنجم حاملگی، کف خانه را در این خانه بزرگ شستشو دادم، اردک را پخته کردم، تا نه به گلدان برسد و نه چهره من را نشان دهد. فقط کسی که به آن نیاز داشت! حالا من می فهمم که هیچ کس نیست یک کودک متولد شد شوهر من مادربزرگ من هدایای شیک را به من داد. برای کمک به من یک پرستار استخدام شدم تا مدرسه را از دست ندهم. همه چیز به نظر می رسد هیچ چیز نیست، اما کل خانه معلوم شد به طور کامل در من ... در شب من تغذیه کودک، بیان شیر، به طوری که در صبح من می توانم برای پسرش را ترک و عجله به مدرسه. شکایت و تفکر نبود. بله، سخت است که بیرون بروم، اما آشپزی آسان نیست، اما آنها به من کمک می کنند.
در همین حال، شوهرم فارغ التحصیل از دانشگاه شد و شروع به کار کرد. من متوقف شدم او را دیدم، جلسات ما کمتر و کمتر شد. من همیشه خودم را فروختم، آنها می گویند، همه چیز خوب است، پس هر کس زندگی می کند، پول کافی، کمک می کند، اجازه می دهد من کارهای خودم را انجام دهم و آنچه را که باید انجام دهم! خوب، شوهرم؟ شوهر استفاده می شود، زیرا او هرگز پیش از این کار نکرده است و ما دوباره دوباره خواهیم شد ... چنین دوره هایی واقعا در تعطیلات آخر هفته اتفاق افتاده است ... اما پس از آن او شروع به کار کردن کرد، وظایف بیشتری را به عهده گرفت، آن را توجیه کرد که او باید کار کند، تجربه کند. موافقم پسر من بزرگ شد زندگی معمولی بود. من به کار رفتم و من شروع کردم به درک اینکه زندگی که من در حال حاضر زندگی می کنم من نیستم. مادر من بیشتر و بیشتر به رابطه ما رسید. و سپس به شوهرم گفتم که نمی خواهم مثل این زندگی کنم. من پیشنهاد دادم که مسکن جداگانه را اجاره کند و سعی کند بدون کمک والدین خود مستقل باشد. او رد کرد زمان گذشت هیچ چیز تغییر نکرده بود، من فقط بیمار شدم که به خانه بروم. و یک روز اعلام کردم که او را ترک کردم او این را باور نکرد. من یک آپارتمان اجاره کردم، چیزهایم را جمع آوری کردم و با کودک رفتم. والدین او ماشین من، کت و برخی از جواهرات را دور زدند. تمام بستگانش حاضر به ارتباط با من نبودند. فقط یک نفر می دانستم که در روحم چه می گذرد، احساس بدی کردم. اما من مطمئن بودم که هیچ راهی برای بازگشت وجود ندارد.
در ابتدا برای من به لحاظ مالی دشوار بود، اما والدینم از من حمایت کردند و کمک کردند. و بعد از مدتی متوجه شدم شوهرم به طور مرتب تغییر کرده است. من به کار خود ادامه دادم، من توانستم موقعیت مدیریتی را به دست آورم، و به توانایی های من اعتماد کامل کردم. او سعی کرد من را برگرداند من یک آپارتمان در ورودی یکسان گرفتم، جایی که ما پسر را با پسر خود اجاره کردیم، اما برای لحظه ای شک نداشتم که انتخاب کنم.
حالا من مسکن را در یک وام مسکن خریدم، قطعا بدون کمک اقوام، و با پسرم زندگی می کنم، احساس خوشبختی در جهان!