این قانون مزخرف، که ما اغلب تجربه می کنیم، در همه جا، نه تنها در روابط ظاهر می شود. او در همه جا جا می گیرد، جایی که می خواهیم همه چیز درست باشد، همه چیز هموار می شود، زمانی که چیزی برای ما مهم است، و ما فکر می کنیم که حداقل آن کار خواهد کرد، ما به خدا دعا می کنیم، و او بیرون نمی رود، و ما بلافاصله فکر می کنیم که این قانون لجوج است یا، چرا من خیلی خوش شانس هستم؟ قوانین مزخرف چقدر متفاوت است ؟ قانون مزخرف، این قانون بدبختی است، قانون مورفی است، قانون ساندویچ است. یکی از دوستان من گفت که شما باید همه چیز را با "دست کم" درمان کنید. اما مطمئنا امکان پذیر نیست، زمانی که چیزی برای شما مهم است، غیر ممکن است به راحتی با آن ارتباط برقرار کنید. به عنوان مثال، در طول امتحان شما فکر نمی کنید: "من امروز آن را نمی دهم، من دیگر آن را پرداخت می کنم." یا آنها برای مصاحبه رفتند، محل خوبی با حقوق خوب و چشم انداز مطلوب برای آینده هستند و من فکر نمی کنم که شما فکر می کنید: "آنها من را در اینجا نمی گیرند، من در جای دیگر ساکن خواهم شد". در هر صورت برای شما مهم خواهد بود.
و قانون مزخرفی چیست؟ از کجا آمده است و چه کسی اختراع کرده است؟ فورو وسعت اینترنت، حمله به همه سایت هایی که به نظر من می آیند، من هرگز پاسخی به سوال من پیدا نکردم. این سایت ها سؤال مشابهی را پرسیدند که من از خودم می پرسم. من در طول تاریخ آمده ام، چگونه این قانون ایجاد شد، چه کسی آن را اختراع کرد، چگونه این قانون وارد زندگی ما شد. اما من به سوال من پاسخی یافتم که نیرویی که ترسهای ما را جذب می کند، چرا ناخواسته در یک لحظه نامطلوب اتفاق می افتد؟ هنگامی که شما عجله برای دیدار با یک مرد از رویاهای خود، هنگامی که شما زیبایی را به ارمغان می آورد، و هنگامی که شما خانه را ترک، کبوتر پرواز بیش از شما و نیازهای بدن خود را در طول راه، و پس از آن این رضایت در bluuse جدید خود ظاهر می شود، به طور خودکار افکار قانون مزخرف در سر شما ظاهر می شود ، این قانون بدبختی است. پس چرا کبوترها امروز بالای شما پرواز می کنند؟ و چرا آنها می خواهند در آن لحظه نیازهای خود را اصلاح کنند؟ شما هر روز از خانه خارج می شوید، هر روز به جایی می روید، اما کمتر از این جلسه مهم است.
جهان بسیار جالب است. فرضیه های مختلفی درباره ساختار جهان و کیهان وجود دارد، جایی که گفته شده است که کیهان همه دلخواه و ترس ما را جذب می کند. در این مورد، شما می ترسید، نگران باشید، که همه چیز در ایده آل رفت. به این ترتیب، ترس های خود را به فضا هدایت می کنید، و کیهان آنها را به شکل کبوتر یا یک لیوان نابود کننده شراب به دامن جدید خود در یک رستوران گرانقیمت می کشد. پس از همه، فضا خوب از بد بدست نمی آید و جوک ها را درک نمی کند، بنابراین شما باید به طور جدی فکر کنید. البته این همه بستگی به درجه مورد نظر و مطلوب نیست. به این معنی است که شما چقدر می خواهید یا نمی خواهید این وضعیت برای شما اتفاق بیفتد.
اما چگونه در مورد بد بدانید؟ پس از همه، به طور غیرمستقیم شما هنوز هم در مورد چیزی بد فکر می کنید، و سپس، درک می کنید که شما این کار را انجام می دهید، شما این افکار وحشتناک را از سر خود روشن می کنید. احتمالا در حال حاضر نیاز به انجام آموزش و پرورش و اهلی کردن آنها نیست که در مورد بدی فکر کنند. به طور کلی، برای تبدیل شدن به یک فرد مثبت برای صد و پنجاه درصد از صد.
این کاملا یک چیز دیگر است، زمانی که یک فرد در ابتدا به همه چیز اشاره می کند "با دست کم". احتمالا این بستگی به آموزش، چشم انداز، نگرش انسان به زندگی دارد. اما در اینجا چنین آموزش ابتدا از کوچکترین سالها یا از نوجوانی می آید، زمانی که دیدگاه های ما به طور اساسی تغییر می کنند و بعضی از آنها تا پایان عمر با ما باقی می مانند. از دوران کودکی، پایه و اساس "به همه چیز از یک دست سبک" تشکیل شده است. این همه از یک رابطه نامساعد بین یک فرد و جهان اطراف او می آید. همه این اتفاق می افتد به طور غیر مستقیم، به این معنی، یک مرد کمی نتیجه ای صحیح در نظر خود می گیرد و شروع به پیروی از آنها می کند. و در عوض، والدین بالغ که در مشکلات بالقوه جذب می شوند، مشکلات کوچک فرزندان کوچک خود را متوجه نمی شوند و سپس این مشکلات کوچک به مشکلات بزرگسالان کوچک و بزرگ تبدیل می شوند.
البته، جنبه های مثبت وجود دارد. تا حدودی، فرد شروع به درمان همه چیز "با یک دست سبک". اما من فکر می کنم، هر شخصی که بود، همه چیز را با یک دست نابابانه نمی توان درمان کرد، در حال حاضر بعنوان نوعی از بیماری روانشناختی مورد نیاز است که نیاز فوری و درمان فوری دارد.
اما شاید ما فقط همه چیز را ایده آل کنیم؟ و اگر این مرد خوب نیست، ما فکر می کنیم؟ ما همه چیز را از طریق "عینک های رز" نشان می دهیم و خودمان را الهام می دهیم که این بهترین چیز است که می تواند باشد و وقتی ما سوزانیم، یعنی قانون مزخرف با زندگی ظاهرا ایده آل مانع از آن می شود، به نظر می رسد که یک زندگی ایده آل داشته باشیم، عینک های گل رز را می بریم و شروع می کنیم قانون مورفی را سرزنش کنیم همه و بعدا متوجه می شویم که این بهترین چیزی نیست که می تواند باشد. و ما شروع به آرام كردن و ارزيابي دنياي و همه چيزي كه ما را احاطه كرده است. شاید قانون مزخرف برای ما خوب است؟ ما اجازه نمی دهیم که اشتباهاتی را که ما انجام می دهیم، از طریق عینک های رز رنگ آمیزی کنیم. و شاید ارزشش را بگوید که به کبوتران برای این واقعیت که آنها در حال پرواز بر شما، نیازهای فیزیکی خود را برآورده می کنند، در حالی که شما با یک مرد فوق العاده یا مصاحبه ای برای یک کار فوق العاده عجله داشتید.
به جهان واقعی نگاه کنید و همه چیز را به صورت صحیح ارزیابی کنید، و پس از آن هیچ قانون ضعفی نخواهید داشت.