از زمان بسیار قدیم، اتحاد یک مرد و یک زن مقدس بود. ارزش و اهمیت خانواده توسط همه ادیان برجسته جهان، تعطیلات جهانی - روز خانوادگی به آن اختصاص یافته است. در جهان امروز، علیرغم کپی غیر قانونی گسترده - به اصطلاح "ازدواج مدنی"، خانواده اهمیت خود را از دست نداده است. با این حال، به عنوان یک جایگزین اصل را جایگزین نمی کند، بنابراین هیچ یک از یک خانواده واقعی نمی تواند یک جایگزین مناسب برای اتحاد قانونی افراد دوست داشتنی باشد.
همانطور که می دانید، جامعه بدون خانواده نمی تواند وجود داشته باشد و والدینی است که پایه و اساس آن را تشکیل می دهند که مسئول ظهور و رشد فرزندان، رشد آنهاست. با این حال، این کار سخت به روش های مختلف انجام می شود. کسی برای خود زندگی می کند، معتقد است که آنها ملزم به انجام هیچ گونه کمک به جمعیت کشور نیستند. کسی یک کودک را به ارمغان می آورد، گرامی می دارد و گرامی می دارد، گاهی اوقات چوب را خم می کند و خودخواهانه کامل را به جهان می دهد. کسی آن را وظیفه خود را به زاد و ولد بسیاری از کودکان می داند که می توانند تغذیه و تغذیه شوند، و همچنین خانواده هایی هستند که همراه با خانواده هایشان فرزندان تصدیق می کنند.
خانواده ای که در آن بیش از سه کودک در کشور ما رشد می کنند در نظر گرفته شده است که دارای فرزند بسیاری هستند. مزایای این خانواده چیست؟ خانواده بزرگ و مشکلات اصلی آن با خانواده های معمولی که یک یا دو فرزند دارند، متفاوت است.
لازم به ذکر است که بسیار نگرش جامعه نسبت به خانواده های بزرگ را می توان یکی از مشکلات اصلی دانست. مخالفان خانواده های با تعداد زیادی از کودکان، استدلال اصلی این است که با توجه به غیر قابل پیش بینی بودن زندگی امروز، باید بر درآمد مادی تمرکز کرد و تعداد فرزندان را که یک خانواده خاص می تواند در آن افزایش دهد، محدود کند. طرفداران سقط جنین را یک شرور غیر قابل قبول می دانند و یک خانواده بزرگ پایه رفاه کشور است.
با این حال، نمایندگان خانواده های با بسیاری از کودکان مشکلات زیادی را بدون بحث دارند. علاوه بر این، بخش مواد اصلی اصلی نیست. و این اتفاقی نیست، زیرا بسیاری از بچه ها در خانواده های مؤمنان متولد شده اند که بر روح خداوند متکی هستند یا در خانواده هایی که ثروت آنها را به کفش، لباس، تغذیه، آموزش و تحصیل می دهد. برعکس، همانطور که زندگی نشان می دهد، درآمد مادی بالا و شرایط مسکن عالی برای خانواده های بزرگ کمک نمی کند: در چنین خانواده ها، به عنوان یک قانون، تنها فرزند است.
اما شرایط مادی را کاملا از بین میبرد، مخصوصا اگر ما توجه داشته باشیم که مزایا و یارانه های اختصاص یافته به خانواده های بزرگ به هیچ یک از نیازهای واقعی مطابقت ندارد. همچنین چنین الگوئی وجود دارد: شرایط زندگی فقیر و درآمد ناقص به طور قابل توجهی تعداد فرزندان خانواده را محدود می کند. البته، نگرش والدین به درک شرایط لازم و رفاه از اهمیت زیادی برخوردار است؛ پس از آن، هر خانواده دارای سیستم ارزش خاص خود است. کسی و کلبه خود را برای تولد و تحصیل چندین فرزند کافی نخواهند گذاشت، و کسی برای این آپارتمان معمولی دو خوابه کافی خواهد داشت. بدترین چیز این است که کودکان به عنوان "گروگان" به نگرش والدین به رفاه عمل می کنند.
حتی بدتر، زمانی که آنها تبدیل به "گروگان" خود-تحقق والدین می شوند. در دنیای امروز زنان بیشتر از لورل های خانم های کسب و کار جذاب هستند، شغلی با مردان نسبت به نقش یک زن خانه دار در یک خانواده بزرگ. و حتی اگر او تلاش کند که یک خانه بزرگ و یک حرفه را ترکیب کند، بعید است که موفق شود: نیروهایی که برای کار نیاز به ترمیم دارند، و زن در خانه تنها نیاز به استراحت دارد. و بچه ها به مادر نیاز دارند، هیچ پرستار نمی تواند آن را کاملا جایگزین کند.
یکی از مشکلات هر خانواده ارتباطات است. در حقیقت، حتی داشتن یک فرزند، والدین اغلب شکایت می کنند که نمی توانند تنها باشند، که از ارتباط با او خسته شده اند، از نیاز به دائمی توجه خود. با این حال، فقط در یک خانواده بزرگ، با این ساده تر - فرزندان بزرگتر خود می توانند پس از جوان تر نگاه کنند، آنها را بازی کنند، بازی کنند. این یک بار در چند لحظه قابل توجه است: پدر و مادر زمان برای حل مشکلات دیگر دارند، و بچه ها به مراقبت از یکدیگر احتیاج دارند، یاد بگیرند که صبور و مسئول باشند. آنها باید به تنهایی خودشان را انجام دهند و به همین دلیل مهارت های زیادی را در پیش دارند تا با همسالان خود رشد کنند. علاوه بر این، در خانواده خانوادگی خود، کودکان عادت کرده اند که از بزرگان اطاعت کنند، از نظم و انضباط، روابط قدردانی کنند، از خواسته هایشان متضرر شوند، از اشتباهاتشان کاسته شود.
واضح است که مشکلات اصلی و اضافی برای خانواده های بزرگ و خانواده های دارای یک کودک کافی است. چیز دیگری این است که این مشکلات تا حدودی مشابه هستند، در برخی موارد - متفاوت است، و در برخی از خانواده ها، والدین مجبور به تنهایی تصمیم می گیرند و در دیگران - دیگران. به عنوان مثال، در همه گیر شدن عفونتهای تنفسی حاد و آنفولانزای، خانواده های دارای فرزندان بسیاری از زمان های سخت تر - به عنوان یک قاعده، اگر کسی عفونت را به ارمغان می آورد، بیش از همه چیز را دریافت می کند، و به این ترتیب بودجه برای داروها بی نظیر بیشتر خواهد شد. پذیرش در دانشگاه، فضای زندگی برای کودکان بالغ، وجوه برای مراسم عروسی - این همه و خیلی بیشتر، زندگی و مشکلات خانواده های بسیاری است. خانواده بزرگتر است و مشکلات زیادی وجود دارد، زیرا همه والدین آماده نیستند که به اندازه کافی قدرت، شجاعت و عشق برای تصمیم گیری در مورد سه یا چند کودک پیدا کنند. کسی محکوم نیست اما نمیتواند و به کسانی که در چنین جوایزی به عنوان یک خانواده بزرگ تصمیم گرفته اند احترام نگذارند.