آیا در کودکان افسردگی وجود دارد؟ بله، افسردگی و عصبی شدن در کودکان و نوجوانان معمول است. امروز ما سعی خواهیم کرد که علل این شرایط را درک کنیم و به والدین مشکل متوسل شویم.
به دلایلی، ما معتقدیم افسردگی بسیاری از بزرگسالان است. اگر ناگهان یک نفر شروع به تجربه غم و اندوه غیر قابل توضیح، ضعف، اضطراب، ما می توانیم او را در حال اجرا تشخیص دهیم. معلوم می شود که کودکان نیز از این بیماری رنج می برند ...
متخصصان این شرایط را حتی در نوزادان نیز ذکر می کنند. اولین تجربه کودکان افسردگی در دوره ای از 6 ماه تا 1.5 سال است. این اغلب به دلیل این واقعیت است که مادر شروع به تغذیه کودک، به تدریج از سینه بیرون می کشد و حتی در ارتباط با رفتن به کار، مادر مادر یا نوزاد پرورش می دهد. در این زمان برای مبارزه با افسردگی، می توانید تنها یکی را توصیه کنید - تا آنجا که ممکن است و با کیفیت بیشتری با کودک شما ارتباط برقرار کنید.
در این سن، تشخیص بیماری دشوار است، می تواند به یک متخصص کمک کند. چرا این اتفاق می افتد؟ همه اینها از این واقعیت پیروی می کند که والدین یک کودک کوچک را به عنوان یک فرد هوشمند درک نمی کنند، او را خیلی کوچک می دانند و از وضعیت آگاه نیستند. از این رو است که علت این افسردگی اولیه، والدینی هستند که به فرزندانشان اهمیت نمی دهند.
همانطور که کودک رشد می کند، حالت افسردگی بسیار ساده تر می شود، زیرا علائم در حال حاضر برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده است: این بی تفاوتی و بی میلی با تماس با مردم و بی تفاوتی به جهان اطراف آنها است.
در اینجا علل بیماری تا حدودی متفاوت هستند.
برای یک دانش آموز مدارس ابتدایی، افسردگی را می توان در عدم امکان حفظ تمرکز بالای توجه ابراز کرد، ظهور مشکلات حافظه و مشکلات پیشرفت تحصیلی آغاز می شود.
کودکان مبتلا به افسردگی می توانند به سه گروه تقسیم شوند:
• دانش آموزانی که می توانند به معلم بی ادب باشند، با همسالان مقابله کنند، رشته ای را در درس مشاهده نکنند، غیر قابل کنترل شوند. چنین کودکان بی اعتمادی به عزت نفس بیش از اندازه افزایش می یابد.
• دانش آموزانی که در اصل با مواد آموزشی مواجه می شوند، اما به طور ناگهانی می توانند رفتار خود را تغییر دهند، تبدیل به متانت، در دنیای درونی خود غوطه ور شوند. این به خاطر این واقعیت است که سیستم عصبی کودک از یک تمرین عظیم تمرین یا تحرک عاطفی مقاومت نمی کند.
• گاهی اوقات اتفاق می افتد که رفاه خارجی (مطالعه عالی، رفتار خوب) مخالفت داخلی را مسدود می کند. چنین دانش آموزان می ترسند به تخته سیاه بروند، درس های خوبی را یاد می گیرند، به طرز مبهمی، احساسی به کوچکترین انتقاد در آدرسشان واکنش نشان می دهند. به تدریج، ترس از عدم آمادگی برای درس، به سمت یک معلم سخت، به بی میلی رفتن به مدرسه می رود.
در نوجوانان، افسردگی مشاهده می شود، اغلب در انحراف از هنجارهای رفتار: کودک می شود تهاجمی، بی ادب برای همه، اغلب هیستریک برای هر، حتی ناچیز، مناسبت وجود دارد. انگیزه شروع بیماری می تواند به عنوان یک استرس موثر باشد. در نگاه بزرگسالان، عشق اول، امتحانات، درگیری با دوستان و معلمان، به نظر ناخوشایند، و برای یک نوجوان آنها می تواند فاجعه آمیز باشد.
در هیچ موردی نباید به طور جدی در امور کودک دخالت کرد، از آن لذت برده شود، نتیجه گیری های شگفت انگیزی داشته باشد؛ در غیر این صورت می تواند منجر به عواقب وحشتناک شود. برای جلوگیری از بیماری، والدین فقط باید فرزند خود را بدون هیچگونه کنوانسیون عاشقانه دوست داشته باشند، احساس آرامش کنند، توجه خود را به مشکلات خود جلب کنند.
فضای خانه باید برای کودک مناسب باشد، به طوری که همیشه می خواهد به بازگشت به جایی که او دوست و محترم است، به نظر او گوش فرا دهد. خانه یک حیاط خلوت از تمام زندگی است، جایی که میتوانید از مشکلات و آشفتگی پنهان کنید.
خوشبختانه، افسردگی درمان می شود، اما چرا با آن مبارزه می کنید، اگر بتوانید اقدامات پیشگیرانه را دنبال کنید، که خیلی پیچیده نیستند. تنها به دنبال توصیه پزشکان، لازم است برای حمایت از سیستم عصبی کودکان ویتامین ها و سازماندهی کامل رژیم غذایی حاوی پروتئین باشد. به طور طبیعی، در پیشگیری و درمان افسردگی در کودکان، نقش اصلی به والدین تعلق دارد. ما باید با کودک ارتباط برقرار کنیم، به نظرات و توصیه هایش گوش دهیم، عشق را گرم کنیم، در حل مسائل کمک کنیم. به طور خلاصه، برای انجام دادن همه چیز برای اینکه کودک احساس شخصیت کامل داشته باشد، او آموخت که در هماهنگی با خود و جهان اطرافش زندگی کند. افسردگی و اعصاب در کودکان و نوجوانان - این مورد، همانطور که پزشکان می گویند قابل درمان است، اما بهتر است قبل از آن در مرحله اول پیشگیری از آن جلوگیری شود.