کودک به مهد کودک داده می شود، کودک به مدرسه می رود، مرد جوان وارد دانشگاه می شود، این شخص برای اولین بار به کار می رود، و سال ها پس از آن بازنشسته می شود. شما به یک شهر دیگر منتقل می شوید و یا پس از سال ها زندگی با هم، شوهرتان شما را ترک می کند ... همه این «نقاط تبدیل» یا بحران ها نیاز به تصمیم گیری دارند، اشکال جدیدی از رفتار را توسعه می دهند. ما باید عوض کنیم، یا ما آن را دوست داریم یا نه.
آیا شما مجبور به استفاده از شرایط جدید زندگی هستید؟ بنابراین، این یک بحران سازگاری است. برای موفقیت در غلبه بر آن، مهم نیست که عجله داشته باشید، برای جمع آوری حداکثر "اطلاعات برای انعکاس". بدن شما بهتر از ویتامین ها، ساعات اضافی خواب، غذای مورد علاقه خود را پشتیبانی می کند. شما خواهید دید: به تدریج بحران به پایان خواهد رسید. این به همان اندازه برای یک کودک نو پا که شروع به حضور در یک مهد کودک و یک کارمند که در ابتدا رئیس صندلی را بر عهده داشت، اعمال می شود. آنها می توانند به کمک و حمایت از بستگان خود کمک کنند، اگر گوش و محبت را به فردی که فضای جدیدی را مطالعه می کند، گوش دهد.
بسیاری از خانواده ها از طریق به اصطلاح "دوره یک لانه بی نظیر" می روند. بچه ها بزرگ شدند و خانه خود را ترک کردند. والدین که به مشکلات زندگی بچه ها عادت کرده اند ناگهان وقت زیادی را صرف پیدا می کنند. آنها نیاز به پیدا کردن یک معنی جدید از زندگی و نقاط جدیدی از تماس با یکدیگر دارند. گاهی اوقات مشکلات این دوره می تواند موجب طلاق در همسران، که تنها با مراقبت از کودکان متحد شده اند.
چنین بحران هایی به عنوان "دوره ای از یک لانه بی روح" نیز بحران های مضاعف یا معنی نامیده می شود. با توجه به شرایط، فرد از بین می رود آنچه که هسته اصلی وجود او بود. این می تواند تخریب روابط قبلی، جدایی یا مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن کار باشد. چگونه زندگی کنیم؟ معنی جدیدی پیدا کنید. اگر فرد نمی تواند این مشکل را حل کند، او احساس احساس خلاء موجود، خلأ داخلی را تجربه خواهد کرد. وقفه طولانی مدت در این حالت، مصونیت را تضعیف می کند، بیمار را شروع می کند - پزشکان آنها را روانشناختی می نامند، یعنی علت روانی و تجویز آرام کننده به بیمار.
بحران معنا اغلب با افرادی که بازنشسته می شوند، مخصوصا اگر آنها کارشان را دوست داشته باشند. طبق آمار، حدود 70 درصد از افراد مسن به یک یا چند مورد از افسردگی رنج می برند. خروج از بحران وجودی، به برقراری ارتباط با مردم و موقعیت زندگی فعال کمک خواهد کرد. دست خود را باز نگذار شما باید خود را در فعالیت های جدید خود امتحان کنید. مسافرت، ملاقات با همکلاسی ها و همکلاسی ها، بازدید از بستگان در شهرهای دیگر و حتی در کشورهای دیگر. شما می توانید حرفه را تغییر دهید، به مدرسه برگردید، یک سرگرمی جدید یاد بگیرید. به عنوان مثال، یک زن سالمند به دخترش کمک کرد تا دخترش را بالا ببرد. دختر بزرگ شد در برخی موارد زن احساس کرد که خانواده اش دیگر نیازی به کمک ندارند، و نگرانی های او دختر و نوه او را تحریک می کند. و سپس او به عنوان یک پرستار بچه کار کرد و شروع به تحصیل دختر 5 ساله دیگر کرد. پرستار بچه با بخش کوچکش دوستانه بود که اکنون جدایی ناپذیر هستند. زندگی معنای جدیدی دارد!
آیا هر یک از عزیزان شما از افسردگی وجودی رنج می برند؟ می دانید، در حال حاضر این شخص در معرض بحران معنی قرار دارد، به خصوص در مورد توجه به عزیزان. او را تنها با افکار سنگین ترک نکنید! دریغ نکنید که او را با بازدیدکنندهای خود آشنا کنید، از کمک بخواهید، حتی اگر به آن نیازی ندارید. احساس اینکه شما به کسی نیاز دارید، قدرت می دهد.
... و داخلی
اکنون، بحران های ناشی از علل داخلی، بحران های مربوط به سن هستند. هر کس علائم بحران 3 ساله را می داند: نفی گرایی، استبداد، انسداد. کودک خود را "من" می شناسد، برای استقلال تلاش می کند، که تناقض با شیوه زندگی قدیمی است، که تمام تصمیمات توسط بزرگسالان ساخته شده است. بحران بعدی 7 سال به دلیل این واقعیت است که کودک با خانواده اش تنگ می شود، او می خواهد جامعه - در حیاط، در مدرسه، در بخش ورزشی. بحران نوجوانی به حجم ادبیات روانشناختی اختصاص دارد و بهترین توصیه این واژه ها است: "صبور باشید، برای همیشه نیست".
اگر بحران های کودکان به عنوان یک قاعده به سادگی با سن خاصی گره خورده باشد، در بزرگسالان محدودیت سنی بحران ها کاملا تعیین می شود.
به عنوان مثال، به صورت داوطلبانه در یک دانشگاه تحصیل کردید، سپس تحصیلات خود را در مدرسه فارغ التحصیل ادامه دادید، ازدواج کردید، وقت خود را بین خانواده و کار به اشتراک گذاشتید، با موفقیت کار کردید و سعی کردید که به عنوان نگهدارنده سرپا نگهداری شود. بله، شما به عنوان حرفه ای توسعه می یابید، اما هنوز تمام اهداف مشخص شده در جوانی شما توسط شما به دست نیامده است و اکثر مسیر زندگی قبلا به تصویب رسیده است. یک بحران وجود دارد - بازنگری از نگرش های قدیمی، آرمان ها، اهداف.
مثال دیگر: یک زن به روانشناس تبدیل می شود و با اشک می گوید شوهرش متوجه نمی شود - او به طور ناگهانی به طور کامل تغییر کرده است. او به سختی با او ارتباط برقرار می کند. او با دوستان قدیمی مخالفت کرد، او در درگیری درگیر است. به خانه می آید و در اتاقش بسته می شود. رفتن به یک صومعه بودایی. "شما هیچ چیز در مورد بودیسم نمی دانید!" - همسرش همسرش. شوهرش اعتراض می کند: "هیچ چیز، من آن را مرتب نخواهم کرد."
چه توصیه ای به این زن؟ همانند والدین یک نوجوان مظلوم، - صبور باشید. بحران یک پدیده موقت است. با شوهرش بحث نکنید، به او خیانت کنید ما بعد از همه در بیمار با گرما مجازات نمیکنیم و ما او را قانع نمیکنیم از رختخواب بیرون بیاییم! وظیفه نزدیک ترین در این دوره، کنار آمدن با بیمار است، با او تجربیات خود را در مورد او بگذراند، از اقدامات بیهوشی محافظت کند، و هنوز: برای این واقعیت که فرد بومی شما در چیز دیگری باشد، آمادگی دارد.
به عنوان یک کاترپیلار، تبدیل به یک پروانه، انجماد، پنهان کردن در chrysalis، به طوری که یک فرد نیاز به زمان در طول بحران برای درک خود، برای تحقق بخشیدن به تغییرات جهانی که در روح او رخ داده است.
چگونه برای زنده ماندن در بحران؟
مهم است که درک کنیم که بحران یک شرط لازم، اما نه دردناک است. من باید اعتراف کنم که زمان تغییر و تغییر چیزی در زندگی من است. این زمان سخت کار روح است، بنابراین یک محیط مناسب برای آن ایجاد کنید! نمونه ای از برادران کوچک ما را بیابید: هنگام آماده شدن به قره قاط، کوتوله ای در یک مکان انحصاری پنهان می شود، مار که پوست را تغییر می دهد، به خاك می افتد. سوء تغذیه را تحریم نکنید، تنها در طبیعت راه بروید. یوتوسنوکو نوشت: "بینش بچه های سکوت است." سکوت داخلی است که به شما کمک می کند تا به یک کشور جدید منتقل شوید. استراتژی رفتار در این مورد مخالف آن است که باید در بحران وجودی انتخاب شود. بار کمتری را به حداقل برسانید، بگذارید پول خود را از دست بدهد، اما آرامش ذهنتان را پیدا کنید. به خانواده خود توضیح دهید که اکنون بیش از هر زمان دیگری به صلح و آرامش نیاز دارید.
در یک بحران، یک فرد درگیری را افزایش داده است: سعی نکنید ارتباط برقرار کنید. در مورد کلمات و اعمالتان انتقاد داشته باشید، از همکارانتان و احترام مراقب باشید.
اشتباه اصلی افرادی که در معرض بحران سن قرار دارند تلاش برای جبران دیگران برای ناراحتی درونی آنها است. اما دیگران را به خاطر مشکلات خود سرزنش می کنند، نشانه ای از عدم بلوغ روانی و ناهنجاری است. نترسید از خودتان بپرسید: "این بحران برای من چه خواهد بود؟" آن را با پوست قدیمی بخورید. اما لازم است، زیرا مانع رشد می شود.