انسان برای شادی ایجاد شده است، مانند یک پرنده برای پرواز. بنابراین، هر یک از ما می خواهیم فقط خوشحال باشیم. و ما در آنجا صحبت نکردیم، اما هنوز شادی واقعی شادی خانواده است. حتی اگر یک نفر می گوید که دوست دارد تنها باشد، این بیانیه درست تا لحظه ای است که او یک شخص واقعا خوب، دوست داشتنی و قابل اطمینان را پیدا نمی کند که راحت، راحت و آرام باشد. بنابراین، همه چیز همان چیزی است که ما می خواهیم، ما در مورد خوشبختی خانواده ساده فکر می کنیم و رویاییم؟
درک و پذیرش
خوشبختی یک مفهوم است که قابل گسترش است، که بستگی به مجموع یک تعداد زیادی از عوامل دارد. اما احتمالا، در شادی خانواده ساده، نقش اصلی را درک می کند. این تقسیم منافع نیست بلکه درک است. البته، هنگامی که یک زن و شوهر دارای سلیقه های معمولی است و به نظر می رسد، خوب است اما خوب نیست. بدون این شما می توانید زندگی کنید اما بدون درک شادی خانواده، نخواهد بود. درک به معنای پذیرش خواسته ها و سلیقه های دیگر فرد است، توانایی تحمل آنها. اگر خانواده شوهر - یک بازیگر و همسر یک شاعر باشد، پس تنها درک به آنها کمک خواهد کرد تا با یکدیگر همکاری کنند. وقتی مردم دیدگاه های مختلف جهان دارند، پس برای دستیابی به درک، موضوع آسان نیست. بنابراین، مردم باید درک کنند که آنها دوست عزیز را تغییر نخواهند داد، که باید با او و با منافع خود زندگی کند. و اگر شوهر بخواهد در روز از کامپیوتر بماند، از کار بگریزد، پس همسر باید یاد بگیرد که نه تنها با آن کنار بیاید. او باید آنچه را که انجام می دهد را بپذیرد و درک کند که چرا او این کار را انجام می دهد. درک کنید که چنین سرگرمی به او کمک می کند تا واقعا آرام و آرام بخوابد. همچنین شوهر باید بداند که اشغال همسر، حماقت نیست و از تحریکات خلاقانه اش حمایت می کند، زمان را برای ترجمه ایده ها به واقعیت فراهم می کند. مطمئنا، شایان ذکر است که این مسئله در مورد زمانی نیست که یک شوهر تمام روز را با رایانه نشسته، به زنش توجه نمی کند، کار نمی کند و چیزی نمی خواهد. و همسر به نوبه خود در یک جهان خیالی زندگی می کند، درک واقعیت ها را نمی کند و همچنین نمی خواهد درک کند که چه چیزی بخشی از جهان نیست که برای خودش ساخته شده است.
برابری
خوشبختی خانواده به تمایل به کمک یکدیگر بستگی دارد. در یک خانواده خوب، همسر لازم نیست از شوهر خود بخواهید که ظرفها را بشوید و یا زباله را بیرون بیاورد. در حالت ایده آل، یک مرد و یک زن همه کارها را در یک مساوی برابر انجام می دهند. نگران نباشید، کسی که وقت دارد، او را هم می برد، آماده می کند غذا بخورد یا شستشو دهد. و اگر زن از کار بیفتد، پس همسر در خانه نشسته، مانند زردرنگ، انتظار می رود که او برود و غذا بخورد و او شام را آماده می کند. به نوبه خود، همسر، زمانی که او می بیند که همسرش زمان کم ندارد، رسوایی را در مورد این موضوع که او باید کیسه های حمل از فروشگاه را دوست داشته باشد، دوست ندارد و خرید می کند. هنگامی که خانواده واقعا دارای برابری است، بسیاری از دلایل درگیری ناپدید می شوند و مردم واقعا روح به روح زندگی می کنند.
توانایی داشتن سرگرم کننده
همچنین خوشبختی خانواده بستگی به این دارد که آیا جرقه بین یک مرد و یک زن وجود دارد. همانطور که به درستی گفته شد، مردم تنها زمانی نزدیک می شوند که در برخی از چیزهای احمقانه که آنها را سرگرم می کنند و حتی بیشتر آنها را با هم متحد می کنند، نزدیک شوند. البته، وقتی مردم می توانند با هم مسافرت کنند، بسیار آرام و سرگرم کننده هستند، بسیار خوب است. اما همه اینها برای شرایط زندگی متفاوت نیست. با این حال، اگر شوهر و همسر با شادی به خانه بیایند، با همدیگر کار کنند، احمق باشیم و از آن لذت ببریم، گاهی اوقات مثل بچه ها رفتار می کنیم، زمانی که عشق آنها در هر سال از بین نرود، اما برعکس، قوی تر می شود و واقعا احساس خوشحالی می کنند.
در واقع هیچ یک از دستورالعمل های شادی خانوادگی وجود ندارد. فقط این است که مردم می خواهند همدیگر را بخرند و باید تمایل به حل مناقشات داشته باشند و آنها را ترک نکنند. همه مردم نزاع و تشکیل می دهند. این را نمی توان اجتناب کرد، زیرا هر یک از ما فردی با شخصیت، دیدگاه ها، چشم انداز و درک خود است. اما اگر ما یاد بگیریم که شخص دیگری را درک کنیم، دیدگاه ها و تصمیماتش را بپذیریم، نه محکوم کنیم، ما واقعا خوشحال می شویم.