احتمالا هر یک از ما حداقل یک بار این سوال را مطرح کرد: چرا ما به مذهب نیاز داریم، چرا در جامعه همچنان ادامه دارد؟ تفاسیر زیادی وجود دارد: و برای توضیح غیر قابل توضیح؛ و مردم بهتر می دانند که در این دنیای دشوار چه اتفاقی برایشان می افتد؛ و برای خنثی کردن ترس های مختلف ... اما ممکن است یکی از دلایل مهم روانشناسی این باشد که مذهب مردم را ناامید نمی کند، ایمانشان را از دست می دهد، زندگی را با نادیده گرفتن رفتار می کند. ریزش مو فقط بیان بی توجهی به چنین هدیه ارزشمند است، منظورم زندگی است. ما به زندگی داده شده است - آیا این یک دلیل برای احساس شادی نیست؟ خوب، اگر همه چیز خیلی ساده بود! از چهره های ما، هرگز لبخند نزنیم. واقعیت این است که زندگی خود یک دلیل خوب برای شادی است، نه به یاد هر روز و گاهی اوقات نه ماه. اینها انعکاسات زیادی هستند، وجودی. آیا شما فکر می کنید که تخریب بدنام مردم شوروی سابق و لبخند به همان اندازه بدنام شهروندان غربی ویژگی های روانشناسی شخصی یا عرف جامعه فرهنگی است؟ بلکه یک ویژگی اجتماعی فرهنگی است. شما احتمالا متوجه شده اید که اخیرا ما یک لبخند، یک نگرش مثبت، یک مشکل بدون نشانگر را پرورش داده ایم. با این حال، برای تقلید از هنجارهای فرهنگی، به مبهم - کاذب و غیر طبیعی. هر کس گرمای باور نکردنی این تابستان را به یاد می آورد. در ماه ژوئیه، اخبار را در تلویزیون تماشا کردم و شگفت زده شدم: زن به خبرنگار می گوید که خانواده اش چقدر سخت گرما را تحمل می کند، کودک، فرد آسم، خفه می شود، فشار خود را می شکند ... و در عین حال او لبخند می زند، با بیان عجله لبخند می زند . بدیهی بود که لبهایش را در جلوی دوربین دقیقا به این خاطر که یاد گرفته بود: لبخند زدن لازم بود. امروز معتبر است پارادوکس غم انگیز این است که ما، مردم پس از شوروی، که مایل به نگاه کردن به عنوان بیگانه شاد هستند، همیشه خود را با وضعیت همبستگی نمی یابند. و به همین ترتیب ما طبیعی بودن را از دست می دهیم، همانطور که سعی می کنیم در مورد موفقیت های رشد گیاهی ما در ششصد متر مربع از یک منطقه با بیان بسیار جدی صحبت کنیم.
چگونه می توانم همپوشانی را درک کنم - به عنوان یک نادیده کامل برای حکومت پنهان کردن شیطانی روح خود، به طوری کورکورانه دنبال آن؟ درست است بیا با لیمو به حزب - یک نشانه از عدم روانشناسی فرهنگ. و با یک لبخند خفیف در مورد چیزی جدی، مشکل ساز - نیز آسیب شناسی فرهنگی است. در هر دو مورد، رفتار عمدی است. این نشان می دهد که یک فرد در تنظیم وضعیت عاطفی خود ناتوان است. ما نیازی به تخیل خود نداریم تا تصویری از زندگی یک اداره مدرن تصور کنیم: بطری پر از بدن عرق، مهلت ابدی، جلسات ... چگونه می توان وضعیت ذهنی ما را در این شرایط تنظیم کرد؟ بله، پس بله، ما در استرس مزمن سیستمیک زندگی می کنیم. بنابراین، چگونه یاد بگیرند که از زندگی لذت ببرند به کسی که در فعالیت های معنوی دخالت نمی کند، اما در عین حال "قدم زدن" نیست، بلکه علاقه مند به آنچه به او می شود و چرا؟ چگونه یک فرد معمولی عادی باشد که میخواهد در خلق و خوی خوب باشد؟ در حقیقت، در این موضوع، روانشناسان مدرن موقعیت کشیشان یا رفتارگرایان سکولار را بر عهده گرفتند: آنها به روانکاوی آموزش میدهند که چگونه خودشان را مدیریت کنند، گفت: «نفس بکشید، نفس خود را بپوشانید، تا ده حساب کنید، به خود بگویید:« من آرام هستم همه چیز خوب است ... یا آنها به من توصیه می کنند که خودم را سفارش بدهم: "من می دانم که چه باید بکنم. من وضعیت خودم را دارم. " تکنیک های مشابه جایگزین اصلی برای mantras، فرمول های آرام بخش هستند. یا به عبارت دیگر: آنها پیشنهاد خود را به عنوان یک ناظر ارائه می دهند، به نظر می رسد که از نظر چشم انداز پرنده از وضعیت در نظر گرفته می شود. گاهی اوقات آن را کمک می کند، اما اغلب، شما موافقت می کنید، این شوراها به نظر می رسد مضحک و ابتدایی است.
موافقم پس از همه، ما اغلب باید در وضعیت گنجانده شود و از آن جدا نشود.
نقص آشکار است! پس از همه، پرواز یک هواپیما همیشه استرس زا، حتی برای کسانی که از aerophobia هرگز رنج می برد. و stewardesses موظف به لبخند - صمیمانه، نه دروغ، موظف به خلق و خوی خلق و خوی خوب، اعتماد به نفس است که همه چیز به عنوان آن باید باشد. در غیر این صورت آمادگی جسمانی آنها مطابق با مسائل بزرگ است. می بینید که در موقعیت های احساسی رنگی - چه اینکه یک مهمانی، پرواز در هواپیما، تور از قلعه های باستانی و یا بحث گرم است - برای ما مهم است که یک نوع همبستگی انسانی را احساس کنیم. همین امر در مورد محیط دفتر نیز صادق است. حتی ادارات تجاری مدرن در سطح پنج ستاره مرمت می شوند، سیستم های تهویه مطبوع بی سر و صدا عمل می کنند، تلفن های بی صدا صدا می زنند، ماشین های اتوماتیک از اسپرسو عالی استفاده می کنند - هنوز هم از تنش و بدون هیچ زحمتی بیرون می آیند. بنابراین، مهم است که به یاد داشته باشید: اگر شما برخی از صلاحیت های روانی و اجتماعی ندارید، سعی نکنید وانمود کنید که می توانید در این وضعیت عمل کنید. من می توانم با غواصی تقلید کنم. این یک چیز است که زیر آب به شیرجه رفتن برای سه متر، و کاملا دیگر - در سی. به استرس، مانند ضخامت آب، شما مسطح نیست، عمیق شیرجه رفتن نیست. اگر قادر به کنترل وضعیت (عمق، نیروی طوفان، ارتفاع موج) نباشید، پس شما با در نظر گرفتن همه چیز، همیشه می توانید تصمیم بگیرید که چه تعداد متر شما می توانید در این وضعیت غوطه ور شوید. و مهمتر از همه، به نظر من، به درک اینکه شرایطی وجود دارد که در آن بدون یک طوفان و غوطه وری عمیق نمی توان انجام داد. در واقع نمی توان باور کرد که شما می توانید به عنوان مثال در حوزه فقه به موفقیت دست یابید، بدون اینکه در یک بحث گرم و یا اجتناب از موارد بسیار خطرناک وارد شوید. بیایید یک وکیل بگیریم که می خواهد موفق شود اگر او از طوفان اجتناب کند، چگونه می تواند موفق شود؟ بنابراین در آب کم عمق برای جمع آوری ماهی ها وجود خواهد داشت ... البته گاهی اوقات این وضعیت نیاز به افزایش و حتی پذیرش روانشناختی از آن دارد. من یک نمونه خواهم داد شما احتمالا بیش از یک بار در دریا دیده شده است، مسافران سوار بر یک "موز" inflatable. در چه چیزی حس می کنید؟ قایق به نوبه خود تیز، "موز" capsizes - همه در آب است. هنگامی که من شاهد آن بودم که "رفیق" مشتاقانه تصمیم گرفت در برابر موز نگهداری کند. بقیه سرگرم کننده بودند، مانند خوک های چربی، سقوط کردند، و مرد مشتاق نگهداشتن مرده بود، تلاش برای اثبات چیزی برای کسی. به چه کسی و چه چیزی؟ این چیزی است که من میگویم: اگر شما درک کنید که در موقعیتی قرار دارید که به طور اجتناب ناپذیر قوانین بازی را بپذیرید - و نتیجه را بدست آورید، هیچ منطقی برای شنا کردن در مقابل جریان وجود ندارد، که بسیار قویتر از شماست.
چگونه استعداد ژنتیکی توانایی لذت بردن از زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد؟ به تازگی، در حال حاضر و پس از آن شما مقالات در مورد باز کردن "ژن شادی" را ملاقات می کنید - آنها می گویند، اگر یک مادر یا پدر داشته باشد، پس کودک با نگاهی پر زرق و برق به جهان فراهم می شود. روانشناسان چه چیزی در مورد این فکر می کنند؟ من اخیرا برنامه الهام بخش تلویزیون الکساندر گوردون را در مورد چگونگی شبیه سازی مردم تماشا کردم. مهمان برنامه، ولادیمیر ژیرینوفسکی، اعلام کرد که تمایل خود را برای داشتن چندین کلون - به عنوان پر انرژی و شاد به عنوان او است. یکی دیگر از مهمانان، دانشمند و متخصص زیست شناسی، اعتراض کرد که کلونهای ژیرینوفسکی لزوما شخصیت او نیست. من تعجب کردم: به نظر می رسید که کلون باید به عنوان "منبع" به عنوان دو قطره آب نگاه کند! البته دانشمند درست است. پس از همه، فنوتیپ، یعنی خواص به دست آمده در زندگی، و نه ژنوتیپ، ماهیت شخصیت را تعیین می کند. بنابراین هیچ مجموعه ژنتیکی قادر به توضیح دادن توانایی خوشبختی نیست و در خلق و خوی خوب، غیرممکن است. هیچ پیش آگهی ژنتیکی قادر به نتیجه نیست: شما می دانید، عزیز، شما باید تمام شرایط لازم برای یک شخص شاد باشید!
و بسیاری از مردم چنین پیش شرطی دارند؟ بله، همه به جز برخی از انواع روانپزشکی. تن از ادبیات در مورد چگونگی دنبال کردن و پیدا کردن هماهنگی، چگونگی یادگیری برای لذت بردن از هر لحظه، چگونگی شکل گیری این توازن داخلی و خارجی سخت گیر، و نحوه رشد در خودتان، مقاومت در برابر استرس و درک اینکه آب و هوای بد اتفاق نمی افتد، نوشته شده است. طبیعی است که فرد حتی در وضعیت دشوار، برای لذت بردن از زندگی، لذت بردن از لذت، شاد باشد. آنها می گویند که نور خورشید کم است - این دلیل است. لطفا در مورد چگونگی مقابله با این وضعیت بی نظیر مشاوره دهید. درباره نور خورشید - کاملا درست است. در مورد غم و اندوه خفیف، با این حال، همیشه با ارزش است، با این حال، به خصوص اگر این دولت مولد است که پاشخین "غم و اندوه من نور است" شبیه است. اگر هنوز میخواهید از غم و اندوه، نارضایتی خلاص شوید، میتوانم یک معاینه ساده اما موثر را توصیه کنم. از خود بپرسید: آیا وضعیت من با نگرش من نسبت به دیگران مرتبط است؟ یا با نگرش دیگران به من؟ و شاید شرایط خاص علت این همه باشد؟ یا سلامت؟ یا ناراحتی غلط است؟ به عنوان یک قاعده، پاسخ سریع پیدا می شود. و روشن می شود که چه باید بکنیم، چگونه از بین بردن علت غم و اندوه. با این حال، از وضعیت شما ترس نداشته باشید - حتی اگر یک فرد در شنا بسیار خوب باشد، در طول یک شنا طولانی، او می خواهد در پشت او دروغ بگوید و بماند، در حال چرخش در امواج. شاید غم و اندوه خفیفی که بر شما رانده شده، فراخوانی بدن است که به "دروغ گفتن"، به آسمان نگاه کند و استراحت کند؟