کلایو استاپلز در تاریخ 29 نوامبر 1898 در ایرلند متولد شد. هنگامی که او جوان بود، زندگی او واقعا می تواند خوشحال و بی رحم نامیده شود. او برادر و مادر عالی داشت. مادر کاليو را به زبانهاي مختلف آموزش داد، حتي بدون فراموش کردن لاتين و علاوه بر آن، او را به اين نتيجه رسيد که او يک شخص واقعي را با منظرهاي طبيعي و درک زندگي بزرگ کرد. اما پس از آن غم و اندوه اتفاق افتاد و مادر من درگذشت وقتی لوئیس حتی ده ساله نبود. برای پسر، این یک ضربه وحشتناک بود. پس از آن پدرش، که هرگز شخصیت شاد و شاد نداشت، پسر را به یک مدرسه بسته متصل کرد. برای او یک ضربه دیگر شد. او از مدرسه و تحصیلات متنفر بود تا زمانی که به پروفسور کرک پاتریک برسد. شایان ذکر است که این استاد بیخدایی بود، در حالی که لوئیس همیشه مذهبی بود. و، با این حال، کلایو به سادگی به معلمش احترام می گذارد. او را مانند یک بت، یک استاندارد رفتار کرد. استاد نیز دانش آموز خود را دوست داشت و سعی کرد همه دانش خود را به او انتقال دهد. و استاد واقعا یک شخص بسیار هوشمند بود. او دیالکتیک جوان و علوم دیگر را به او آموخت، و تمام دانش و مهارت های او را به او انتقال داد.
در سال 1917، لوئیس قادر به رفتن به آکسفورد بود، اما بعد به جلو رفت و در قلمرو فرانسه فرار کرد. در طول جنگ، نویسنده در یک بیمارستان مجروح و زخمی شد. او Chesterton را کشف کرد، او را تحسین کرد، اما در آن زمان، او نمیتوانست دیدگاهها و مفاهیم او را درک کند و دوست داشته باشد. پس از جنگ و بیمارستان، لوئیس به آکسفورد بازگشت و در آنجا تا سال 1954 ماند. کلوی بسیار علاقه مند به دانشجویان بود. واقعیت این است که او علاقه مند به خواندن سخنرانی در ادبیات انگلیسی بود، که بسیاری از آنها دوباره و دوباره به سراغ او آمدند تا دوباره و دوباره در کلاس های خود شرکت کنند. در همان زمان، کلایو مقالات مختلفی نوشت و سپس کتابها را در بر گرفت. اولین اثر بزرگ کتابی بود که در سال 1936 منتشر شد. این علامت عشق بود.
چه می توانیم درباره لوئیس به عنوان یک مؤمن صحبت کنیم. در واقع، داستان ایمان او خیلی ساده نیست. شاید به همین دلیل است که او هرگز سعی در اعتماد به کسی نکرد. در عوض، او می خواست آن را ارائه دهد، به طوری که کسی که می خواست ببیند می توانست ببیند. در دوران کودکی، کلایو نوعی، مهربان و دینی بود، اما پس از مرگ مادرش، ایمان او تکان خورد. سپس او یک استاد را ملاقات کرد که، به عنوان یک خدای ناپخته، شخص بسیار هوشمند و مهربان تر از بسیاری از مؤمنان بود. و پس از آن سال های دانشگاه آمد. و همانطور که لوییس خود گفت، افرادی که به آن اعتقاد نداشتند، مجبور به دوباره اعتقاد بودند، همانند خدایان همانند او. در آکسفورد، کلایو دوستانی داشتند که به همان اندازه هوشمندانه، خواندنی و جالب بودند. علاوه بر این، این بچه ها او را از مفاهیم وجدان و بشریت یادآوری کرده است، زیرا نویسنده به نزد آکسفورد نزدیک شده است، در مورد این مفاهیم تقریبا فراموش شده است، به یاد داشته باشید تنها نمی توان آن را بیش از حد ظالمانه و سرقت کرد. اما دوستان جدید توانستند دیدگاه های خود را تغییر دهند و ایمان خود را دوباره به دست آورد و به یاد می آورد که او چه چیزی و چه چیزی از زندگی خواسته است.
کلوی لوئیس بسیاری از رساله های جالبی، داستان ها، موعظه ها، افسانه ها، داستان ها را نوشت. این "نامه های بالاموت" و "تواریخ های نرنیا" و سه گانه فضایی است و همچنین رمان "تا زمانی که فردی را پیدا نکرده ایم"، که کلایو در زمانی که همسر محبوبش بسیار جدی بود، نوشت. لوئیس داستانهایش را ایجاد کرد، نه تلاش برای تدریس به مردم در مورد اعتقاد به خدا. او تنها سعی کرد نشان دهد کجا خوب است و جایی که بد است، همه چیز مجازات است و حتی پس از یک زمستان بسیار طولانی تابستان می آید، همانطور که در کتاب دوم «تواریخ نرنیا» آمده است. لوئیس در مورد خداوند، در مورد اصحاب خود، درباره مردم دنیای زیبا سخن گفت. در حقیقت، به عنوان یک کودک، بین نمادین و استعاره تفاوت دارد. اما بسیار دشوار است که در مورد جهان، که توسط شیر شیر جغد آستانه ایجاد شده است، بسیار جالب باشد، جایی که میتوانید با آن مبارزه کنید و به عنوان یک کودک، حیوانات صحبت کنید، و در جنگلها، موجودات اسطورهای مختلف زندگی کنید. به هر حال، برخی از وزیران کلیسا لوییس را به شدت تحت تأثیر قرار دادند. نکته این بود که او Paganism و دین را مخلوط کرد. در کتاب های خود، naiads و driade در واقع، همان کودکان از خدا به عنوان حیوانات و پرندگان بود. بنابراین، کلیسا کتاب های خود را در صورت مشاهده از طرف ایمان غیر قابل قبول در نظر گرفت. اما این تنها نظر کمی از بندگان کلیسا بود. بسیاری از مردم کتابهای لوئیس را مثبت میپسندند و به فرزندان خودشان میدهند؛ چرا که در واقع، علیرغم اسطوره شناسی و نمادهای مذهبی، لوییس همیشه از خیر و عدالت تبعیت کرد. اما خوب او کامل نیست. او می داند که شرارت وجود دارد که همیشه شر خواهد بود. بنابراین، این شرارت باید نابود شود. اما لازم نیست این کار را از عذاب و انتقام انجام دهید، اما فقط به خاطر عدالت.
کلایو استاپل ها یک زندگی بسیار کوتاه و طولانی را انجام نداده اند. او بسیاری از آثار را می نویسد که می تواند به آن افتخار کند. در سال 1955، نویسنده به کمبریج نقل مکان کرد. آنجا او رئیس بخش شد. در سال 1962 لوئیس به آکادمی بریتانیایی پذیرفته شد. اما پس از آن سلامت او به شدت بدتر می شود، او استعفا می دهد. و در 22 نوامبر 1963، کلایو استاپلز درگذشت.