فروپاشی خانواده همیشه سخت ترین فشار برای زن و شوهر است. رسوایی های قریب الوقوع، روشن شدن بی پایان روابط، اتهامات متهم و تجاوزات متقابل - همه اینها نمی توانند بر روان بزرگسالان تأثیر بگذارند. اما اگر خانواده دارای فرزند باشد، وضعیت به خصوص دشوار می شود. چگونه فرزندان طلاق والدین خود را تجربه می کنند؟ و برای جلوگیری از اضطراب و رنج آنها چه باید بکنیم؟ بحث در مورد آن؟ ..
چگونه می توان گفت؟
احتمالا اولین سوال که ازدواج همسران از روانشناسان میپرسد: چگونه فرزند خود را درباره طلاق بگویید؟ پس از همه، برای اطمینان از اینکه آسیب روحی و روحی کودک به او آسیب رسانده است، بهترین راه بسیار و بسیار دشوار است. البته، هیچ مجوز جهانی وجود ندارد، اما تعدادی از تکنیک ها وجود دارد، استفاده از آنها می تواند فضای احساسی در خانواده را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.
❖ آرام باشید و در فریب خودتان دخالت نکنید. عصبانیت شما می تواند یک کودک مبتلا به ناراحتی را آلوده کند. هر احساساتی که تجربه می کنید، نباید آنها را به نوزاد انتقال دهید. پس از همه، در پایان، تصمیم به طلاق گرفته شد، از جمله به منظور بهبود زندگی کودک.
❖ اگر والدین هر دو والد در یک زمان با کودک صحبت کنند، مطلوب خواهد بود. در صورتی که این امکان پذیر نیست، باید یکی از والدین را که فرزندتان تا حد ممکن اعتماد دارد، انتخاب کنید.
❖ اگر قبل از طلاق واقعا با فرزندتان در مورد طلاق صحبت کنید، حتما این کار را انجام دهید.
❖ به هیچ وجه دروغ نگویید. البته، اطالعاتی که به کودک داده می شود باید به طور دقیق تجویز شود، اما در عین حال کافی است تا اطمینان حاصل شود که کودک برای تخیل نداشته باشد.
❖ یکی از مهمترین وظایف این است که به کودک توضیح دهیم که روابط در خانواده تغییر کرده است و دیگر مشابه آنها نیست. این کمک می کند تا آسیب های ناشی از کودک را کاهش دهد. ضروری است که کودک متوجه شود: دلیل تغییر در رابطه بین والدین در او دروغ نیست. اکثریت کودکان از یک پیچیدگی گناه رنج می برند، تصمیم گرفته اند که مادر و پدر خود را به خاطر خود ترک کنند، و تنها چنین مکالمه ای درست می تواند برای جلوگیری از این مشکل کمک کند.
❖ مهم است که کودک می داند که مسئولیت طلاق با مادر و پدر است. به طور مداوم از ضمایم "ما" استفاده کنید: "ما مجرم هستیم، نمی توانیم با یکدیگر موافق باشیم، نمی توانیم روابط را بازسازی کنیم". اگر یکی از همسران، مثلا پدر، به زن دیگری می رود، لازم است که به کودک توضیح دهد که چرا این اتفاق می افتد.
❖ بدون هزینه متقابل! شما نمی توانید فرزند خود را به سوی او متقاعد کنید، در نتیجه او را به درگیری کشیدید. در ابتدا این رفتار ممکن است بسیار راحت باشد (پدر ما را رها کرده است، او خود را سرزنش می کند)، اما در آینده آن ناگزیر منجر به پیامدهای نامطلوب خواهد شد.
❖ لازم است که کودک اطلاع دهد که طلاق شما نهایی و غیرقابل برگشت است. این به ویژه در مورد کودکان دبستان و دبستان بسیار مهم است. بچه باید بداند که طلاق یک بازی نیست و هیچ چیز به مکان سابق خود باز نخواهد گشت. از زمان به زمان، بچه به این موضوع بازگشت و هربار که مجبورید دوباره به او توضیح دهید، تا زمانی که علاقه به آنچه اتفاق افتاده خسته نشود.
زندگی پس از شناختن
سخت ترین دوره زندگی خانوادگی شش ماه اول پس از طلاق است. طبق آمار، 95 درصد کودکان در روسیه با مادر خود باقی هستند، به همین دلیل است که او سهم شیر از همه نگرانی ها و مشکلات را دارد. پس از طلاق، مادر، به عنوان یک قاعده، در وضعیت بحرانی جدی قرار دارد. اما در انجام این کار، او نه تنها نیاز به توجه به کودک دارد، بلکه همچنین سعی دارد بسیاری از مشکلات و موارد مهم دیگر مانند مسکن یا مالی را حل کند. در حال حاضر لازم است که قوی باشیم، بدون توجه به شرایط خارجی، اعصاب را در یک مشت جمع کنیم. او باید قوی باشد، زیرا کودکان نگران طلاق والدین بدون شک دشوار خواهد بود. و لازم است هر زمان که ممکن باشد، برای جلوگیری از رایج ترین اشتباهاتی که ممکن است در این زمان رخ دهد، یعنی:
خطا: مادر به ناامیدی میافتد و احساسات و درد را با کودک به اشتراک میگذارد، گریه کردن شکایت او را میگیرد.
نتیجه: برای شما، این رفتار غیر قابل قبول است. یک کودک نمی تواند براساس سن خود تجربیات خود را درک کند و به احتمال زیاد به سادگی تصمیم می گیرد که او برای مقابله با مشکلات خود مقصر است.
چطور باید باشد: شرمنده باشید که از غریبه ها کمک بگیرید - دوستان نزدیک و دوستان، والدین شما یا فقط آشنایان. اگر فرصتی برای سخنرانی نداشته باشید، یک دفترچه خاطرات را شروع کنید یا از تلفن های تلفنی رایگان برای زنان که طلاق گرفته اند استفاده کنید.
خطا: مادر سعی می کند فرزند پدرش را عوض کند، "برای دو کار". او اغلب تلاش می کند که از حد معمول سخت تر باشد. این گزینه مخصوصا برای مادران پسر مناسب است. و این اتفاق می افتد، زمانی که مادر، برعکس، سعی می کند که به همان اندازه نرم باشد که کودک را هدیه می دهد.
نتیجه: احساس خستگی روحی و خستگی شما را ترک نمی کند.
چگونه باید باشد: احساس گناه همیشه در پایه چنین رفتاری قرار دارد. مادر احساس گناه نمی کند زیرا قادر به نجات خانواده اش نیست، بنابراین کودک پدر را محروم می کند. در این مورد، به یاد داشته باشید که تصمیم به طلاق گرفته اید نه تنها، بلکه برای بهبود زندگی و البته زندگی فرزندتان است. فراموش نکنید که حتی در خانواده های تک نفره، کودکان کاملا طبیعی و روان شناختی رشد می کنند.
خطا: مادر شروع به تغییر سرزنش به کودک می کند. او عصبانی است که کودک می خواهد با پدرش ارتباط برقرار کند، یا، برای مثال، او از بی عاطفه بودن کودک ناراحت است، که نمی خواهد با او غمگین شود.
نتیجه: اختلالات احتمالی، درگیری در خانواده.
چگونه باید باشد: اگر حداقل یکی از این علائم در شما یافت می شود - شما باید فورا به روانشناس مراجعه کنید. مستقل با این مشکل تقریبا غیرممکن است اما کارشناسان مراکز بحرانی آن را بسیار خوب حل می کنند.
پیشبرد زندگی جدید
آیا قادر به ایجاد شرایط مطلوب برای زندگی فرزند خواهم بود؟ این مسئله بیشتر زنان پس از طلاق نگران است. در ابتدا ممکن است به نظر برسد که زندگی عادی هرگز بهبود نخواهد یافت. این مثل نیست پس از مدتی، بسیاری از مشکلات ناپدید خواهند شد. برای نزدیک شدن آن، می توانید از راهنمایی های زیر استفاده کنید:
❖ ابتدا زمان را برای به کار انداختن زمان مورد استفاده قرار دهید. او، همانند شما، از بیرون زده است و برای مدتی می تواند به اندازه کافی رفتار کند. به طوری که کودکان می توانند طلاق را از والدین طریقه های مختلف داشته باشند، به ویژه توجه کنید و تغییرات در رفتار فرزندتان را مد نظر داشته باشید.
❖ سعی کنید اطمینان حاصل کنید که کودک به همان اندازه آرام و قابل پیش بینی باشد. "همانطور که تنها چند تغییر ممکن است!" - این عبارت باید در شش ماه اول به شعار شما تبدیل شود.
❖ کودک را تشویق کنید تا با هر نوعی با پدر جلوی ملاقات داشته باشد (اگر پدر مایل است با او تماس بگیرد). نگران نباشید که کودک شما را متوقف کند - در این دوره، حضور هر دو والدین برای کودک بسیار مهم است.
❖ اگر پدر فرزند به دلایلی نمیخواهد وقت خود را با کودک بگذراند، سعی کنید آن را با دوستان نر و یا برای پدربزرگتان جایگزین کنید.
❖ اگرچه پس از طلاق ممکن است به علت مشکلات مالی مشکلی باشد، اما باید توجه بیشتری به کودک داشته باشید. این موضوع در مورد سرگرمی و سرگرمی در مورد زندگی عادی بسیار زیاد نیست. برای مثال، خواندن یک کتاب برای شب، کار با هم یا فقط یک بوسه اضافی - بچه شما باید بداند که مادرش در نزدیکی است و هیچ جا نخواهد رفت.
استرس آن است؟
حتی اگر شما سخت تلاش کنید تا کودک را از درگیری ها محافظت کنید، هنوز شاهد آن است و اغلب یک شرکت کننده کامل است. و سپس در حال حاضر، چه رفتار شخصی شما در مورد طلاق - مهم نیست. حتی اگر شما به عنوان یک برکت از تمایز درک کنید، ممکن است شخص کوچک شما در مورد این موضوع متضاد باشد. واکنش کودک پیش بینی غیر ممکن است، اما تعدادی از علائم وجود دارد که می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا تعیین کند آیا او در معرض استرس شدید است یا خیر.
❖ خشم کودک می شود تهاجمی و تحریک پذیر، به آنچه می گویند گوش نمی کند، درخواست های انجام کاری را انجام نمی دهد و غیره اغلب در پشت این تجاوز، خشم نسبت به خود وجود دارد: کودک فکر می کند این است که او را به خاطر این واقعیت که پدر و مادر دیگر با یکدیگر زندگی نمی کنند، سرزنش می کنند.
❖ شرم آور کودک شروع به احساس ناامیدی از والدینش می کند زیرا نمی توانند خانواده را حفظ کنند. این رفتار مخصوصا برای بچه های بزرگتر است که خانواده هایشان را با خانواده های همراه خود مقایسه می کنند. اتفاق می افتد که کودکان یکی از والدین را، که به نظر آنها، طلاق را آغاز کردند، از یکی از والدین شروع می کنند.
❖ ترس فرزند فریبنده و افسرده شد، او می ترسد تنها در خانه باقی بماند، او می خواهد با نور بخوابد، با انواع مختلف "داستان های ترسناک" در قالب هیولاها، ارواح ظاهر می شود ... همچنین ممکن است نشانه های جسمی مانند سردرد، التهاب یا درد شکمی وجود داشته باشد. پشت چنین تظاهرات، ترس از زندگی جدید و طلاق ناشی از بی ثباتی است.
❖ درخواست نادرست عدم علاقه به شادی معمول برای کودک، کاهش عملکرد مدرسه، عدم ارتباط با دوستان، افسردگی احساسی - این فقط چند نشانه ای است که باید والدین را از بین برد.
هنگامی که چنین رفتارهایی را در رفتار فرزند خود پیدا کرده اید، این باید یک نشانه برای بازدید از یک روانشناس باشد. این بدان معنی است که فرزند شما دارای بیشترین استرس است، که با آن مواجه خواهد شد.
تاریخ واقعی
سوتلانا، 31 ساله
پس از طلاق من تنها با یک پسر 10 ساله باقی مانده بودم. شوهر به یکی دیگر از خانواده رفت و به طور کامل با کودک ارتباط برقرار کرد. در ابتدا، من به او بسیار محکوم شدم، برای خودم متاسفم، هر شب در بالش سرگردان بودم و در مورد احساسات کودکی فکر نکردم. پسر من تعطیل شد، او شروع به یادگیری بدتر کرد ... و در برخی موارد متوجه شدم: من در حال از دست دادن یک کودک هستم، زیرا زمان زیادی را صرف تجربیاتم می کنم. و متوجه شدم که به منظور کمک به پسرم، باید به نوعی توجه مردی را که پس از طلاق از دست داده است، مطرح کنم. از آنجایی که من یک فرد دوست داشتنی هستم، من همیشه دوستان و همسایگانم را دوست داشتم، و همچنین بستگان - عمو و پدربزرگم، که می تواند بخشی از فرزند پدرم را جایگزین من کند. علاوه بر این، به طریقی کودک را از افکار غم انگیز منحرف می کند، آن را در چند بخش نوشتم، جایی که او دوستان جدید داشت. در حال حاضر او احساس می کند خیلی بهتر است. بر اساس تجربه من می توانم برای اطمینان خاطر بگویم: بهترین هدیه ای که می توانید برای فرزندتان تهیه کنید، سلامت روانی شماست.
مارینا، 35 ساله
من فکر می کنم بهترین چیزی که والدین طلاق می دهند می توانند برای فرزندشان انجام دهند، حفظ روابط خوب با یکدیگر است. وقتی شوهرم و من از هم جدا شدند، دختر ایرینا تنها سه سال داشت. دختر من بسیار نگران بود، نمی توانست فهمید چرا پدر دیگر با ما زندگی نمی کند. من به او توضیح دادم که مردم از هم جدا هستند، اما از این رو، پاپ او را دوست ندارد. شوهر سابق اغلب تماس می گیرد، اغلب در تعطیلات آخر هفته، دختر را می گذراند، با هم می نشیند، به پارک می رود، و گاهی اوقات او را برای چند روز به او می برد. Irishka همیشه به دنبال این جلسات است. البته، او هنوز هم در مورد این واقعیت است که شوهرم و من با هم زندگی نمی کنند، اما در حال حاضر من شروع به درک این واقعیت بسیار آرام تر.