چگونه می توان آن را به طوری که والدین درک کنند که شما رشد کرده اید؟

کودکان با شخصیت، عادت و عادت، خلق و خوی خود متولد می شوند. این یک احمقانه است که از یک دختر چاق و چله انتظار داشته باشید که او تبدیل به یک بالن می شود و از آن چیزی که هیچ شنوایی مطلق نداشته باشد، موفقیت وی ونسا مه را تکرار خواهد کرد.

اما بعضی از والدین برای بقیه زندگی خود، امیدهای ناموفق خود را برای فرزندان خود به یاد می آورند. و پس از آن بچه ها که از حق خودشان برای خودشان می جنگند خسته می شوند، از خود بپرسید: چگونه می توان آن را انجام داد تا والدین متوجه شوند که شما رشد کرده اید؟ چگونه برای کمک به آنها خود را بپذیرید - همانطور که هستید؟

کودکان ... چقدر در این کلمه برای والدین شیرین است! امیدها و آرزوهای آنها، رویاها و همه چیزهایی که آنها برای انجام این کار در دنیا نداشته اند - این همه باید توسط کودکان انجام شود. اما آیا باید این کار را کرد؟

حق خطا

کودکان برای مدت طولانی ویژگی های والدین را فراهم می کنند که برای خدایان مناسب تر است. و این کودکان "خدایان محلی" به صد درصد اعتقاد دارند. پدر قوی ترین است مامان زیبا ترین است تا پنج سال، دنیای کودک به طور دقیق بر این دلایل متکی است.

اما این فرایند - تقسیم ویژگی های الهی - متقابل است. در چشم پدر و مادر، کودکان تجسم امید هستند. کار سخت و خسته کننده بدون روزهای تعطیل - فرآیند آموزش و پرورش نسل جوان - من می خواهم در برخی از نتایج دل انگیز توجیه شود.

بنابراین، کودکان در حال رشد هستند، شاید حتی پدر و مادر را با گواهینامه های مختلف متقاعد کننده "برای مشارکت" و مدال "برای دستیابی" راضی است. اما زمانیکه کودکان به سن بلوغ میرسند، زمان میبرد.

معمولا اولین تست، که بر سهم فرزند است، فارغ التحصیلی و امتحانات ورودی است. بسیاری از مردم به اعدام میروند، به نحوی که اعدام میکنند، و فکر میکنند چگونه والدین متوجه شوند که بزرگ شدهاید. و به جای اثبات، آنها یک خمیر را دریافت می کنند (به خوبی انجام می شود، تسلیم می شوند!)، یا یک کاف دیگر (اشتباه گرفته شده، گذر نکردید، شما یک کالج مناسب و معقول را نمی بینید!)

و این چیزی است که پدر و مادر باید برای اولین بار فرزندان خود را تکیه می کنند. پس از همه، اگر شما بوت یک ساله 3 ساله را بپوشانید که با اطمینان در مسیر راه می رود، هیچ هزینهیی نمیپردازد، پس نمیتوانید امتحان را برای فرزندتان منتقل کنید. بنابراین معلوم می شود که والدین احساسات دوگانه دارند. از یک طرف، دخترشان در حال حاضر رشد کرده است، زیرا او کارهایی را انجام می دهد که برایش مهم نیست - نه مادرش و نه پدرش می توانند این کار را برای او انجام دهند. و از سوی دیگر - او همچنان با والدین خود زندگی می کند ...

زندگی با پدر و مادر

کودکان سالمند اغلب به والدین خود نزدیک می شوند. و در عین حال آنها فکر می کنند که چگونه آن را انجام دهید تا والدین متوجه شوند که بزرگ شده اید. به طوری که ازدواج یا ازدواج، تولد کودکان یا عنوان علمی جدید می تواند انجام شود به طوری که والدین متوجه می شوند که شما بزرگ شده اید. در واقع، برای والدین ما همیشه بچه ها هستیم

زندگی با والدین آسان نیست. و در تمام ماهیت زندگی تاییدیه هایی وجود دارد که در طول زمان والدین بی رحمانه و ناعادلانه می شوند. پس از همه، این چیزی نیست که جوجه های تنبل از لانه خارج شوند، به طوری که آنها یاد می گیرند پرواز کنند.

در میان افراد نیز اغلب اتفاق می افتد که زندگی با والدین در هر سال دشوارتر است. والدین اغلب این را درک نمی کنند، اما این واقعیت باقی می ماند. از "لانه والدین" در جست وجوی "شادی خود"، یا به جای آن - زندگی خود، ما قوی تر و عاقلانه تر می شویم. بدون تجربه ما، ما نمی توانیم به فرزندانمان چیزی بدهیم

ما بچه هستیم تا زمانی که والدین زنده هستند

اغلب زندگی پدر و مادر در سالمندان، زمانی که آنها می تواند بسیاری از مشکلات را، به پیدا کردن در صخره مقایسه شده است. و در لبه این سنگ، اول به پرتگاه والدین است. و کودکان، در حالی که هنوز یک نسل "در لبه"، احساس اعتماد به نفس و امن تر.

بنابراین، مهم نیست که چگونه جوانان فکر می کنند که چگونه پدر و مادر خود را درک کنند که شما بزرگ شده، این مدال نزولی است. بنابراین، تمام زندگی ما، حتی با داشتن وابستگی ما به نسل قدیم، ما فرزندانمان هستیم.

در یک زمان من از عمو خودم زدم. پسر او اغلب از پول جیب خواسته، با وجود این واقعیت که او با یک زن ملاقات کرد و زندگی کرد، به عنوان یک جوش کار کرده و به عنوان یک نگهبان شبانه به دنیا معرفی شده است. وقتی عمو من سعی کرد "پیشنهاد" را انجام دهد - می گویند، "نمی بینید که پسر شما در حال حاضر رشد کرده است" - عمو همه را بسیار عاقل جواب داد.

او گفت که تا به امروز، وقتی به مادرش می آید، مانند یک کودک احساس می کند. دقیقا به همین علت که او چندین مورد از دوران کودکی غذا تهیه می کند، و هنگامی که او می رود، مادرش سعی می کند دست کم مقدار کمتری بگذارد. بنابراین او احساس می کند که یک مکان امن و امن بر روی زمین وجود دارد. با این حال، متوجه شدم که این یک توهم است، یک مرد چهل ساله به مادرش می آید تا از مسئولیت دائمی و "زندگی بزرگسال" بگریزد.

چگونه انجام شود

چند راه غیر تضمین شده وجود دارد که می توان به والدین اطلاع داد که ما قبلا رشد کرده ایم. یعنی حتی رویکردهای روانشناختی تعدیل شده اغلب شکست و "اشتباهات" را نشان می دهد. و در عین حال راه های زیادی وجود دارد، که چگونه نشان داده نشود (و حتی بیشتر - ثابت کنیم!) والدین که قبلا یک زن بالغ هستید:

• برای ازدواج تنها به "ثابت کردن به مادر من"
• تولد یک کودک
• به یک شهر دیگر بروید
• برای ایجاد قفسه های جداگانه در یخچال در یک خانه با پدر و مادر.

همه اینها تنها می تواند مناقشه را تشدید کند، و در بعضی موارد - بیشتر تحریک آمیز است. البته، و تولد، و ازدواج، و حتی بیشتر - شما می توانید به یک شهر دیگر حرکت کنید. اما هنوز هم لازم است که این کار را انجام دهیم، دلایل خوبی داشته باشیم و یک پایه جدی داشته باشیم - دانستن اینکه چرا این کار را انجام می دهید و چه سود آن را به ارمغان می آورد.

خودتان باشید، اما حق را به آن اثبات نکنید

شما می توانید به راحتی و به سادگی استقلال خود را ثابت کنید - از تمایل به اثبات و مبارزه خودداری کنید. نظر شما یک اولویت و نقطه است. شما مسئولیت اقدامات خود را بر عهده دارید. و اگر پدر و مادر "مطبوعات" - آنها می گویند، وقت آن است که ازدواج کند، یا ایوان Ivanych دارای جای خالی معتبر است - کار خود را از دست ندهید! - شما باید در زمان "نه" بگویید. بدون توضیح و تقاضا - در غیر این صورت شما نیز به 15 سالگی و آه پدر و مادر خود را "خوب، سن گذار!"

به طور کلی، این واقعیت که می توانید از خودتان حمایت کنید، اثبات استقلال و بلوغ والدین نیست. اگر نظر آنها برای شما اهمیت دارد، اما مهم نیست که اگر به جایگاه خود احترام بگذارید، اما شما را از اولین مشاهده شما جلوگیری نمی کند. به خوبی می توانم به شما تبریک بگویم. این، حتی بدون درگیری، شما تقریبا به والدین خود توضیح دادید که رشد کرده اید.