ما پریموس ها را در طرح باغی رشد می دهیم


اخیرا پریموس ها در منطقه باغی رشد می کنند. همانطور که معلوم شد، آنها بسیار بی تکلف هستند. زردآلو گونه ای بسیار متنوعی از گونه های بزرگ و کوچک است. رشد یک روستای جداگانه و گسترش فرش. ارقام اولیه در هر طرح رنگی وجود دارد. و هر عاشق گل آن دسته از گونه هایی است که با خواسته های او مطابقت دارد.

در محیط طبیعی محیط زیست مانند رشد در کوه ها. بعضی از مردم با سنگها بهتر میشوند دیگران در زیر کوهی از جنگل در کنار رودخانه ها و جریان های کوه رشد می کنند. همچنان دیگران در فرشهای ایرانی در لایه ای از خاک های خاکی پوشانده می شوند که سنگ های شیب دار را پوشش می دهند. و primroses وجود دارد، ترجیح می دهند تالاب. اما، علی رغم این واقعیت که در طبیعت پریموزش در مکان های مختلف رشد می کند - همه آنها کاملا در باغ شما زندگی خواهند کرد.

پرورش گل - گل سایه دوست داشتنی است. آنها تابستان گرم تابستان را حتی در عرض های ما تحمل نمی کنند. بنابراین کاشت آنها بهتر از بوته ها یا درختان گسترده است. هنگام انتخاب محل، به یاد داشته باشید که زمین باید بارور و آسان باشد. پریودس بسیار شبیه رطوبت است. بنابراین، یک مکان در مناطق پایین، که در آن گیاهان دیگر گیاهان ضعیف، برای آنها ایده آل است. با توجه به ترکیب شیمیایی، خاک مناسب ترین قلیایی است. به عبارت دیگر، سگ ها برای Primrose ها باید پوسته پوشیده شوند. همانطور که می بینیم، در مقایسه با بسیاری از گیاهان گل دیگر، اولوالله شرایط ویژه ای ندارد. کدام انواع را انتخاب کنید؟

پریموس صورتی است.

این اولین بار در باغ کمربند متوسط ​​روسیه و در خارج از کشور شکوفا می شود. این پیمولا تبت معمولا در تالاب یافت می شود. بنابراین، او از سیلاب های بهار نمی ترسد. گناه این نیست که آن را در مناطق دیررس باغچه استفاده کنید. حتی در انتهای ماه آوریل شما نیز می توانید گل های اول گلدان صورتی را مشاهده کنید. این گل دارای یک ویژگی قابل توجه است - ساقه ها قبل از برگ های ظاهر می شوند. برگ های خود را فقط در زمان رنگ آمیزی جوانه ها نشان می دهند. انتشار گلبول های قرمز به وسیله تقسیم بوش در طول دوره گلدهی. در همان زمان، شما می توانید rosettes را برای ریشه کن کردن بیرون بکشید. آنها را در نیمه ریشه ریشه کن. پوشش با گلخانه نباید باشد.

در باغ گل، صورتی پریمولار بهتر است در پیش زمینه، در کنار قطرات برف کاشته شود. از آنجا که این پریموس روشن یکی از گیاهان گلدار زودرس بهار است. او برای مدت زمان طولانی تسلط می یابد، تا زمانی که چند ساله قدرت را به دست آورد.

پیمولا ریز دندان است.

این پیمولا از یک قبیله متفاوت است مانند آسمان و زمین. ویژگی رنگارنگی پریموس از دقت و دقت برگ های آن است. در اوایل بهار این گونه Himalayan دارای برگ های غیر معمولی است. گل ها تنها تا اواسط ماه می شکند آنها می توانند رنگ های متنوعی داشته باشند: از رنگ سفید تا بنفش تیره یا قرمز یاقوت. اگر گل را از مخلوط بگنجانید، اغلب دیگران دیگر سفید یا یاس بنفش می شوند. بنابراین، برای رشد اولوالهای رنگهای دندانهای ریز دندان، شما نباید مخلوطها را بخورید، بلکه انواع خاصی را انتخاب کنید.

این پریموس به فضای بیشتری نیاز دارد. اگر در ابتدای گلدهی، گلرنگ ها کم (حدود 15-20 سانتی متر)، پس از پایان آنها به 40 سانتی متر رسیدن. تقریبا همان طول توسط برگ ها می رسد. در دوره خشکسالی پرده می تواند خشک شود، بنابراین برای رطوبت خاک و پناهگاه از نور مستقیم خورشید مراقب باشید. پریمال را با دقت دندانه دار کنید، زمانی که بوش بیش از پنج خروجی داشته باشد. می توان آن را با برش ریشه با یک چاقو تقسیم کرد. فراموش نکنید که زخم ها را ضد عفونی کنید. اما باید در بهار تا پایان گلدهی انجام شود. در ماه اوت، پریموس ریز دندان شروع می شود روند نشانه گذاری جوانه های گل فصل آتی. این کلیه ها از سرما می ترسند و ممکن است در معرض 5 درجه قرار بگیرند. بنابراین، بهتر است قبل از اولین فراکسیون ها، آنها را با مواد غیر بافته نوری پوشانده شوند. یک روزت را روی برگ های خشک قرار ندهید. در غیر اینصورت پرده را می توان پیشی گرفت و از چنین گیاهی سود نخواهد برد.

Primula prugonitskaya.

او همچنین یولیا، وارده واندا، یک هیبرید پریموس است. خانه آن کوه های قفقاز است. با این حال، اولین هیبرید های فرهنگی در شهر پرخونیکس چک چک شد. این گیاه چاله ها را تا ارتفاع 10 سانتیمتر تشکیل می دهد. شکوفه ها در اوایل ماه مه آغاز می شوند. برگ در این دوره چروک، کوچک است. برخی از ارقام رنگ بنفش دارند. این primroces هیبرید خوبی در گروه میانی رشد می کند. آنها را به صورت سنتی گسترش دهید - با تقسیم ریزوم ها بهار. اما در اواخر ماه ژوئیه و اوایل ماه اوت، می توان این اتصالات را جدا کرد. در این مورد، گیاهان قبل از سرما باید پوشیده شوند.

صفحه اول پریمولا

این پریموس در مناطق کوهستانی اروپا رشد می کند و به خصوص توسط انگلیس مورد توجه قرار گرفته است. البته، در باغ ها که اغلب گونه های هیبرید تزئینی را تولید می کنند، به وسیله عبور از پریموس به دست می آید، موم گوش و نابالغ است. در انگلستان، این هیبرید ها نامیده می شود auricles. در این کشور یک فرقه واقعی از این گل ایجاد شد. باشگاه های طرفداران auriculas وجود دارد، نمایشگاه های منظم برگزار می شود. و انواع متعدد به کمال آورده شده است. Auriculum دارای یک ظاهر غیر معمول است. برگ های آنها بسیار متفاوت از برگ های دیگر Primroes هستند. آنها صاف، گوشتی، سایه ای، همیشه سبز، می توانند با دندان ها و پوشش های خوراکی باشند. این primula ها دارای شاخه ای ضخیم هستند که در انتهای آنها پاره می شوند. تغییر برگ ها به سرعت رخ می دهد، بنابراین پایه های برگ لخت هستند. آنها باید به طور مرتب با مخلوطی از کسر سنگ آهک و شن و ماسه متورم شوند. مفید است که خاک خاك را به مالچ اضافه کنید. هنگام انتخاب یک سایت برای کاشت، شما باید نه تنها برای مناطق سایه دار، بلکه همچنین دارای شیب. این است که اطمینان حاصل شود که آب در زیر پای برگ ها باقی نمی ماند و آنها صدمه نمی بینند.

بستنی Siebold.

این پریموس همچنین دارای ویژگی های خاصی برای آن است - تمام برگ ها را تا اواسط فصل از دست می دهد. اما به طور گسترده ای گسترش می یابد، باغ باغ را به یک فرش شکوفا تبدیل می کند. این بسیار چشمگیر است. آنها در اواخر ماه مه شکوفه می کنند. گل زدن بیش از دو هفته طول می کشد. در منطقه ما اغلب می توانید رنگ گل قرمز یا روشن بنفش را پیدا کنید. و در اروپا رنگها بسیار متنوع هستند. اعتقاد بر این است که اجداد وحشی primroces از Zybold از جنگل های کوه مرطوب تبت است. بنابراین بسیار شبیه به مکان های تاریک خام است. این Primroles می تواند هر دو در بهار و پاییز تا میانه سپتامبر استفاده شود. فناوری همانند دیگر primroles است. تنها زمانی که کاشت در پاییز می شود - قسمت جدا شده از گیاه باید بزرگ باشد. تنها در این راه، آنها بدون زمخت شدن زمستان خواهند ماند.

پریموس غول پیکر

Primroses غول پیکر عبارتند از: Primroses Florinda، Sikkim، Bisa، Bullay، ژاپنی و تعدادی دیگر. سرزمین اصلی این پریماه ها مراتع مرطوب تبت است. بنابراین، هنگام کاشت، مناطق کم و سایه ای باغ خود را انتخاب کنید. پریموس غول پیکر ریشه های قدرتمندی دارد. آنها ثبات بوته ها را با صورتی بالا (تا 100 سانتی متر) در خاک های بیدانه تضمین می کنند. این پریموس گلبرگ است. آنها در اواخر ژوئن - در ماه ژوئیه گل می دهند. در لبه های پریموس، گل ها در ساقه ها با نواحی قرار می گیرند. گلهای شاخ و برگ زردآلو حتی بیشتر از 120 سانتیمتر هستند. آنها با گل آذین پوشیده شده از گل تاج گلدان تا 20 سانتیمتر تاج دارند. برگ های بزرگ (تا 30 سانتی متر) در جداول بازال جمع آوری می شوند. بافت برگ ها منحصر به فرد است، در روزهای گرم نیاز به مرطوب کننده اضافی. این primroles در بهار تا گلدهی کاشته می شود.

Polyanthus

دشوار است باور داشته باشیم که Polyanthus هیبرید Primrose از رایج است - گیاه ساده و ساده است. خیلی متفاوت هستند Polyanthus گلهای پریموزن بسیار بزرگ دارند. قطر آنها کمی کمتر از 7 تا 8 سانتیمتر است. در رنگ آمیزی آنها، تمام سایه های نارنجی، زرد، صورتی، قرمز، بورد و رنگ بنفش ترکیب می شوند. انواع دو و سه رنگ اصلی با لبه های زرد یا سفید، توری وجود دارد. اوج گلدهی در اواسط ماه می باشد. پیازچه به طول 25 سانتیمتر برسد. و اگر جوانه گل وجود نداشته باشد، پس قبل از ما پریموس بدون استخوان است. تازه از سبز، این primroces چشم تا زمانی که فراست لذت ببرید. متاسفانه برگ های گوشتی جوندگان زمستانی را جذب می کنند. بنابراین، polyanthus باید با چنگال های مخروطی پوشیده شود، به طوری که موش ها از هسته گیاهان نمی خورد. انتشار در بخش بوش در اوایل بهار و یا در طی گلدهی. در اواخر ماه ژوئیه بوته مناسب است. در این زمان، خودشان به نظر میرسد که به قطعات شکسته میشوند. جوانه زدن چند ساله باید به خصوص به دقت نگهداری شود. با این حال، polyanthus ملایم با زمستان های ما سازگار نیست.

ما خلاصه میکنیم

پریئولز های در حال رشد در ناحیه سودا، باید به یاد داشته باشید که تمام primroses سایه دوست دارند. آنها رطوبت را دوست دارند. به همین دلیل، پریموس مناسب برای مناطق کم عمق باغ، که در آن گیاهان دیگر رشد ضعیف است. پس از گل دهی، پریموس دارای دوره رویشی فعال است. آنها تا پایان ماه جولای استراحت می کنند. پس از آن رشد برگ ادامه پیدا می کند، ستون های فصل جدید قرار می گیرند. در این راستا، اغلب پریموس ها در فصل بهار قبل و یا در طی گلدهی بهتر می شوند.

تخم مرغ آسان از دانه رشد می کند. اگر خودشان را جمع آوری کرده اید - به یاد داشته باشید که آنها بهتر می شوند پس از جمع آوری. دانه ها را می توان در پاییز در زمین باز و نهالی در پایان ماه مارس کاشته شود. اگر برای فصل بهار مناسب تر است، پس باید در یخچال نگهداری شود. و برای سخت شدن، شما می توانید دو یا سه هفته در فریزر نگه دارید. این باعث جوانه زدن آنها خواهد شد.

پستاندار گرم در پاییز می تواند به طور مکرر شکوفا شود. شما نباید در این مورد شادی کنید. این شکوفایی به ضرر بهار خواهد افتاد. بنابراین بهتر است گلها را حذف کنید. در مورد برگ، آنها را نباید در پاییز بریده شود. آنها باید به زودی در بهار برداشته شوند، همانطور که برف می آید. متخصصان حقیقی در زمینه گل و گیاه زادگان انگلیسی ها دو ساله توصیه می کنند که نهال های غواصی را در گلدان ها و پریموس ها در آنها رشد دهند (مخصوصا در مورد سوزنی). و تنها پس از آن گیاهان در یک محل دائمی رشد کاشته شده است.

یک فصل تابستان خوب داشته باشید!