کودکان، این پارتیان کوچک، بطور بصری فلش ها و کلمات خود را در مکان های دردناک دریافت می کنند. اما چرا ما با کلمات "من تو را دوست ندارم" جرمی؟ جرم، چنین بزرگ - در کوچک است. با تمام تجربیات دنیوی ما، گریه کن، گریه کن، گویی ما خودمان 5 ساله هستیم؟ و آنچه آنها واقعا می خواهند به ما بگویند، ناامیدانه گریه می کنند: "بد! شرم آور " نشان دهنده 7 عبارات اکثر کودکان "توهین آمیز" است که توضیح داده و روانشناسان "رمزگشایی" می کنند.
1. "مامان، شما خیلی شریر!" این کلمات توسط هر مادر در زندگی او شنیده می شود (اگر، البته، او سادیس کامل نیست، که بچه ها بر روی نوک سینه می رود و از "اشتباه" به والدین خود می ترسند). اغلب در بخشی از کودک، آنها به این معنی هستند: من دوست ندارم آنچه شما در حال حاضر انجام دهید؛ من از رفتار شما خوشحال نیستم من تو را می کشم با این عبارت، او می خواهد به یک اثر ساده دست یابد - والدین رفتار خود را تغییر می دهند. به این ترتیب، آنها به سادگی آنها را دستکاری می کنند.
مادران در این عبارت اغلب احساس خطر برای نقش بسیار مادرانه خود را دارند. پس از همه، مادر همیشه مهربان است و بد آن ها ناموسی، مادر، و شخصیت های دیگر است. بنابراین، مادر من اغلب "بر روی یک اسب سفید پر می کند" و عصبانی فریاد می کند، که اثر این عبارت را افزایش می دهد. و شما فقط باید چیزی خوب را بگوئید - چه چیز دیگری پس از چنین عبارت ایفا می کنید. به عنوان مثال: "من عصبانی نیستم، گاهی اوقات به شما دیوانه می شود" یا "خوب، نه آن شر، بد می شود - من ... (چیزی جالب، تخلیه اتمسفر)".
2. "اوه، مامان، نه لا لا! (مادر / پدر، متوقف دروغ!) ". قبل از اینکه این را برای بی نظمی ناخوشایند بپذیرید، سن کودک را در نظر بگیرید! کودکان زیر 5 سال اغلب به سادگی کلمات دیگران را تکرار می کنند و معنای آنها را درک نمی کنند. هنگامی که کودکان مامان یا پدر پدر دروغگو را متهم می کنند، والدین می توانند عمیقا به آنها اعتراض کنند. برای این دو دلیل وجود دارد. اول، کودک در رابطه با ما در "موقعیت" از بزرگتر، ما را ارزیابی می کند - و از اعتماد به نفس به ما رد می کند. ثانیا، اگر شما متوجه شوید که یک کودک در چیزی درست است، حتی اگر واقعا دروغ شما را گرفتار کند، حتی بیشتر توهین آمیز است. در این مورد، سعی نکنید از او عصبانی شوید، اما رفتار خود را تغییر دهید. این سازنده تر از مجازات فرزند شما است.
3. "بله، من چنین احمقانه ای نخواهم داشت زیرا شما در 18 سالگی (20، 30 ساله) هستید" یا "من مثل شما احمق نیستم - تمام زندگی ام را به عنوان یک مهندس در یک کارخانه صرف کنم!" با عبارات این نوع، توسعه واقعی بحرانی روز در زندگی پدر و مادر. این کلمات بسیار عصبانی و توهین آمیز به بزرگسالان است. دلیل ساده است. به این ترتیب، کودکان برای مدتی به پدر و مادر خود «والدین» تبدیل می شوند و موقعیتی را به طور قطعی و ارزیابی می کنند. معمولا کودک در منطقه آسیب دیده "می میرد".
مادر، که به فرزندش افتخار می کند و خوشحال است که او زمانی که تنها 18 سال داشت ظاهر شد، بعید است چنین مشکلاتی را تجربه کند. و، برعکس، یک زن که علامت "اگر من در 18 سالگی تولد نکردم، ..."، لزوما منتظر واکنش مناسب هستم. کودکان می خواهند بهتر از والدینشان باشند، به همین دلیل آنها با ما رقابت می کنند. برای تبدیل شدن به خود، آنها باید از اسارت سناریوهای والدین فرار کنند. اغلب آنها از "با پوست و گوشت" دور می شوند: گاهی اوقات - خودشان، گاهی - والدین.
4. "مامان، این دامن خیلی کوتاه است (این رژ لب خیلی روشن است) برای شما!" اول از همه، این کلمات شامل یک چالش است. چالشی به طعم مادر، ایده او از مد، موقعیت زندگی او است. این یادآوری است که راز جوانان ابدی وجود ندارد.
کودکان رشد می کنند و محل زندگی خود را ادعا می کنند: گاهی اوقات آنها خودشان را دنبال می کنند، گاهی اوقات دیگران را می گیرند. آنها باید با والدین خود رقابت کنند، قوی شوند، سلیقه ها، ایده ها، ارزش ها را اداره کنند. آکلا همیشه یک روز از دست می رود. پس از همه، تغییر نسل طبیعی است.
اما من نمی خواهم بدون پدر و مادرم به مبارزه بپردازم. جنگ با آنها معمولا توسط روش های "چریکی" انجام می شود. و اکنون مادر من، با خوشحالی نگاه خود را در آینه نگاه می کند، یک جمله ی مرگبار در مورد یک دامن بیش از حد کوتاه می شنود - و در یک لحظه عینک های رز را رنگ می کند. او پوست خود را در حال ظهور و چروک های چسبنده در کمر می بیند. خلق و خوی خود را از دست می دهد، او دردناکی را انتخاب می کند: از خود دفاع کنید، از کودک انتقام بگیرد یا بی درنگ خود را نگران کند ...
بله، بچه ها گاهی بی تفاوتی دارند، گاهی اوقات حرف هایشان کاملا بی رحم هستند. اما هنوز هم بهتر است با کودک صحبت کنیم که چگونه شما به این عبارت واکنش نشان می دهید. در همان زمان و درک آنچه به معنای شخصی برای شما است. گاهی اوقات این عبارت فقط یک آینه از انتقاد قبلی از والدین است: "این خالکوبی وحشتناک است"، "این پر سر و صدا است منزجر کننده"، "شما غافلگیرانه پوشیدن". پس از همه، بچه ها در حال تحصیل هستند. فکر کنید که آیا شما خودتان از فرزندان خود بسیار انتقاد دارید ...
5. "من تو را ترک خواهم کرد! (من با شما زندگی نخواهم کرد!) "این کلمات نشان دهنده تمایل فرزند برای از بین رفتن والدین خود است. هنگامی که والدین بیش از حد نزدیک و یا خیلی دور هستند، هم برای مراقبت و هم برای مراقبت، کنترل بیش از حد و یا برعکس، نادیده گرفته می شود، کودک دارای خشم، تحریک، ناراحتی است. عبارت فوق این است که او تلاش می کند تا والدین خود را مطلع کند که او بیمار، سخت، تنهایی است، یا از عشق "وسواس" خود خجالت می کشد. سعی کنید بدانید که چه نوع از نیاز کودک در پشت این عبارت قرار دارد، با چه احساساتی آن را بیان می کند.
6. "من دیگر تو را دوست ندارم" بیان آشکار خشم نسبت به پدر و مادر. اغلب اوقات اتفاق می افتد زمانی که کودک به نظر می رسد که او نمی فهمد و دوست ندارد. ساده ترین راه برای اجتناب از درد این است که همه چیز را به اطراف بچرخانید. به پدر و مادر بگویید که در واقع این کودک او را دوست ندارد. همچنین یک راه برای ایجاد درد است - یک کودک وقتی احساس می کند که او رد شده است احساس می کند. در زندگی پدر و مادر، راه های زیادی برای انجام این کار وجود دارد - بیشتر برای ستایش از برادر یا خواهر برای مقایسه یک کودک با همتایان موفق تر، همیشه بر روی عدالت خود اصرار دارند ...
کودک راه های زیادی برای جلب توجه و اطمینان از ارزش والدین خود ندارد. پس از همه، والدین بسیاری "متوجه" کودکان تنها زمانی که "چیزی" انجام داده اند. بنابراین عبارت «من به تو عشق نمیورزم» یک اهرم قدرتمند از دستکاری توسط والدین است. روشن شده؟ آیا او متوجه خواهد شد؟ آیا رفتار را تغییر خواهد داد؟ او جمله صحیح را می گوید: "اما من خیلی دوستت دارم" یا ؟؟؟
اگر کودک این عبارت را بیان کند و او بیش از 7 سال سن دارد - سعی کنید با او صحبت کنید. چرا او نیست؟ چه اتفاقی افتاد؟ او چه میخواهد؟ این بسیار مؤثرتر از سؤال کردن یا نشان دادن تجاوز در پاسخ است.
7. "شما من را دوست ندارید! (شما من را درک نمی کنید!) "این ها همه تلاش های یک کودک برای اطلاع رسانی به والدین در مورد ناراحتی های آنها، نیازهای ناخواسته آنها است. کودکان نیاز به ارتباط، گرما، حساسیت دارند. گاهی اوقات فرزند مهم است که والدین "خلق و خوی بد"، اضطراب و شک و تردید خود را حدس بزنند. پسر می گوید: "من ناراحت هستم"، و پدرش با عصبانیت: "فکر می کنید در مورد امتحانات - آن را سرگرم کننده خواهد بود." فرزند مشکلات ارتباط برقرار می کند و والدین به او "شما سرزنش می کنید" ...
درک استعداد است، و شما با این استعداد متولد نشدید، شما باید آن را توسعه دهید. سعی کنید درک کنید که فرزند شما چه می خواهد، آنچه که او به شدت نیاز دارد، و چگونه می توانید به او کمک کنید. در حقیقت، در زندگی والدین چنین روزهای بسیار مهمی وجود خواهد داشت: خشونت، بی رحمی، حتی خشم فرزندان خود را در راه هر یک از ما مواجه می شود. کمتر فکر می کنم در مورد آنچه که این عبارت یا جمله انتزاعی می تواند به معنای، اما بیشتر به کودک خود گوش دادن به قلب خود. فقط این به شما این امکان را می دهد که موقعیت هایی را که او به کمک شما، مراقبت و عشق نیاز دارد، تشخیص دهید.