تربیت فرزندان، به عنوان مهمترین و مهم ترین مسئله، در تمام نقاط جهان مورد توجه خاصی قرار گرفته است. اهمیت آن همواره شناخته شده است، هزاران نفر از آثار متخصصان زمینه های مختلف - از روانشناسان و ورزشکاران - به آن اختصاص داده شده اند. در حقیقت، موضوع به گونه ای بسیار مهم و متنوع است و نامحدود است. پس از همه، عمدتا نسل بعدی رشد خواهد کرد، بستگی دارد به اینکه جامعه همچنان به زندگی و توسعه ادامه خواهد داد.
هیچ مدل عمومی و یکپارچه درست از تربیت وجود ندارد و احتمالا هرگز نخواهد بود. کاملا واضح است که در کشورهای مختلف، روش های مختلفی برای آموزش در قرن های مختلف ساخته شده است - به اندازه کافی برای مقایسه در این مورد اسپارت و ژاپن باستان به منظور درک چگونگی متفاوت است. شباهت تنها در جهت اصلی - اخلاقی مشاهده شد. و این به طور عمده به این دلیل است که تا قرن بیستم، مسیر اصلی مربیان کار آنها در دین بود. او همچنین خانواده را تحت سلطه قرار داده و بنابراین در اینجا، از زمان تولد فرزند، پایه و اساس آموزش و پرورش قرار گرفت.
البته تفاوت در شیوه های آموزش و پرورش توسط جنس دیکته شد - پسران و دختران به شیوه های مختلف، حتی در قرون وسطی متراکم، به ارمغان آورد. اما، علی رغم این واقعیت که پسران قبل از 7 سالگی توسط مادران و پرستاران به ارمغان آوردند، آنها کاملا به خوبی می دانستند که او باید تبدیل شود. در خانواده های مدرن، با چند استثنا، تربیت فرزندان همچنین عمدتا در شانه مادران قرار دارد. بنابراین، این بستگی به کیفیت، چشم انداز، عشق، ایمان و مسئولیت انسانی خود دارد که بستگی به نوع افرادی که پسرش یا دخترش رشد می کند، به نفع یا آسیب رساندن به دیگران، که به نوبه خود رشد و پرورش خواهد یافت. خوب است، اگر فرزند متولد شده در خانواده مورد نظر است، روابط در خانواده مهربان است و مادر دوست دارد و مناقصه: در این مورد برای فرد، همه شانس رشد یک شخص قابل توجه وجود دارد. و اگر او "خوش شانس" بود که در یک خانواده متولد شود که در آن رابطه والدین در بالاترین سطح نیست. تأثیر روابط با پدر و مادر در تربیت فرزندان آنها تأثیر بسیار زیادی دارد.
مردان بیشتر در روابط خانوادگی دخالت دارند. متأسفانه، آنها به طور مستقیم و غیرمستقیم به هم پیوند خورده اند - پس از همه، روابط بد در خانواده، چیزی جز واکنش ناامیدی نیست، زمانی که مشکلات خانوادگی، مراقبت، امور، و کار و مدرسه و آموزش و پرورش روی یک زن سقوط می کنند. وقتی که هیچ کس کمک نمی کند و شما فقط می توانید برای خودتان امیدوار باشید، باید همه چیز را انجام دهید، بازسازی، کسب درآمد، خرید، آشپزی کنید. اما نیروها نامحدود نیستند، نقطه عطفی در حال آمدن است، هر دو عصب و شروع به شکست می کند. و برای بدست آوردن بدن از این بن بست، خشم به نجات می رسد.
همه می دانند که "نفرت می تواند بیش از عشق را سوزاند." مثل اینکه به شما باد دوم بدهد، احساس قوی، بی شرمانه، بی رحم، راه خود را در پیش بگیرید، و بیشتر با کسی حساب نکنید. اما همانطور که همه می دانند که این شرایط برای خود زن خطرناک است و برای خانواده اش خطرناک است. تجاوز فقط به تجاوز متقابل منجر می شود، زمینه اطلاعاتی جهان ما آن را تجمع می دهد و به "نویسنده" در تعداد بسیار بیشتری باز می گردد. و بنابراین، قدرت و خشم بیشتر برای مبارزه دوباره، برای غلبه بر ... و این مسیر بسته است. شروع شده و به دایره خود عوضی تبدیل می شود، محکوم به گذشت ثابت، بی نهایت، چند ساله است.
و بدتر از همه، که با او در این دایره، چرخش احساسات منفی به جهان می افتد، مبارزه مداوم و خشم، مجبور به "گروگان ها" - خویشاوندان، شوهر، فرزندانشان است. آیا عجیب است که نزاع خانواده رخ داده است، و پسر و دختر شروع به رد کردن رفتار عوضی مادر می کنند؟ پس از همه، ابزار اصلی آموزش، مثال زندگی است. صرفنظر از تمایل والدین، کودکان آگاهانه یا ناخودآگاه از الگوی ارتباطات، روابط، واکنش ها و رفتارهایشان استفاده می کنند. بنابراین، اگر مادر به طور ناگهانی دوست ندارد که چگونه فرزندانش برای بهتر شدن تغییر نمی کنند، هیچ کس مجازات نمی شود: این مدل رفتار او است.
به همین ترتیب عوضی بیشتر و بیشتر می شود و متأسفانه این دیگر تعجب آور نیست، مثل یک "عادی" زندگی جدید. پس چه چیزی در آینده در انتظار ماست؟
من می خواهم باور کنم که نه. خوشبختانه، بسیاری از زنان که این تعریف را دارند، به اندازه کافی عشق و صبر بر فرزندان خود دارند. وضعیت حتی بهتر است زمانی که شخصی وجود دارد که به او کمک می کند. پس از همه، هر چه بود، و والدین باید کودکان را، و نه فقط یک مادر، حتی اگر ایده آل، را به ارمغان بیاورد. در مرحله اول، چون آموزش و پرورش مداوم است، آنها نمی توانند تنها در اوقات فراغت خود مشغول شوند. و دوم، هر کسی می گوید که پسر نیاز به یک پدر دارد - و به عنوان یک مدل زنده رفتار، و به عنوان یک دوست، به عنوان دستیار و به عنوان یک مربی. در شانه پدرش است که بارۀ اصلی بر آموزش پسرش گذاشته شده است. در یک خانواده که به دلایلی وجود دارد تنها یک مادر است، یکی از بستگان می تواند پدر و مادر را جایگزین کند، چرا که مشارکت مردان در تربیت پسر در غیر این صورت، بدون توجه به اینکه چقدر زن تلاش می کند، دوباره جایگزین نخواهد شد.
البته، برای دختر، پدر باید یک مدل مردانه، حمایت و حمایت باشد، و از این رو هیچ کس او را از تحصیل دختر آزاد نمی کند. همچنین نیاز به توافق عمومی و مشارکت وجود دارد. بنابراین، هرچه والدین در خارج از خانواده باشند، آنها باید تنها نور و گرما را به خانه بیاورند، خوب و شادی، مشارکت صادقانه و عشق. نمونه ای از روابط بین والدین اولین چیزی است که بچه ها می گیرند، و اینکه چقدر احترام متقابل، کمک و حمایت، خیرخواهی و عشق در خانواده، یک فرد را به یک شخص هماهنگ تبدیل می کند.