آیا این درست است که شخصیت فرد در اولین سالهای زندگی قرار می گیرد و پس از آن، هرگز چیزی را تغییر نمی دهد؟
شکل گیری شخصیت به هفت سال تکمیل می شود، پس از آن یک تحول وجود دارد - ما فقط می توانیم چیزی، چیزی را برای اصلاح اضافه کنیم. اعتقاد بر این است که هر هفت سال یک شخص به مرحله تولدش می رود: در طی این مدت ترکیب خون به طور کامل تغییر می کند، ساختار بدن به روز می شود. در سال هایی که چند برابر هفت نفر هستند، هر کدام از ما در بحران است. ترس از استرس قبیلهای بدتر می شود: احساس ناراحتی، ترس از تاریکی، قد، تنهایی، فضای بسته وجود دارد. اما در سال های بحران مردم دوباره متولد می شوند، به مرحله جدیدی در توسعه خود می روند. ما در حال تغییر هستیم، اما بنیاد بدون تغییر باقی می ماند.
در چه سنی اعتبار اساسی یک شخص را تشکیل می دهد؟
از زمان مفهوم تا دو سال، سطح فیزیکی توسعه قرار گرفته است. از دو تا چهار رابطه والدین با کودک، درک خودش از خود و جهان شکل می گیرد، توانایی گفتن نه. در این سالها کودکان اطالعات خود را جذب می کنند که تمام زندگی آنها را باور دارد. در ابتدا، کودک با مجموعه ای از ویژگی های متولد می شود، اما تحت تاثیر عبارات کلیشه ("دختر هوشمند"، "پسر مطیع") تنها چند نفر را تشخیص می دهد. تصویر را تصور کنید: مامان بیش از دختر دو ساله، بوسه می زند و می گوید: "دختر زیبا!" دختران خوب، گرم، احساس امنیت و حمایت می کنند و در آینده توجه بیشتری به زیبایی های خارجی می کنند. شک و تردید در جذابیت خود، نشانه زنگ خطر است، تهدیدی برای تخریب دنیای خود. این برای کودکان مفیدتر است، نه برای ستایش. و بسیار مهم است که برچسب نگذارید، نه برنامه های دیگری که "شما یک دکتر هستید" یا "ازدواج با یک شاهزاده". کودک باید بداند که او متفاوت است: گاهی اوقات عصبانی، گاهی ناامید، گاهی اوقات غم انگیز است، و او حق انتخاب راه خود را دارد. سپس فرزندان رشد می کنند.
در چه سنی بهترین کودک برای دادن به مهد کودک است؟
توصیه می شود که مادر تا دو سال با کودک در ارتباط نزدیک تماس بگیرد. در سه سال، کودک در معرض بحران جدایی روانشناختی از مادر است - این دوره بهتر است منتظر بمانیم. سن مطلوب برای ارسال به مهد کودک پس از چهار سال است. از چهار تا هفت سال، کانون بین فردی توسعه کودک تشکیل شده است، او قبلا متوجه شده است که من وجود دارد و ما هستیم، او علاقه مند به بازی نقش بازی، او می تواند توجه دیگر را حفظ کند. اما بهتر است که در شش سال به مدرسه برویم، اما در هفت سال. پس از هفت سال است که سطح اجتماعی پیشرفت در آن قرار دارد. تنها پس از آن بچه ها به طور آگاهانه شروع به قدمت می کنند، تسریع شدن (قسمت هایی از مغز که فرد کوچک را در یک پوزیشن نگه می دارد در کار قرار دارد). در این سن، کودک باید در سه محیط اجتماعی - مدرسه، بخش مربوط به توسعه بدن و جایی دیگر، که در آن او بتواند آزادی کامل را احساس کند، نمایندگی می شود.
چه چیزی ماهیت وارث را تعیین می کند؟
از لحاظ روان شناختی، 80٪ ما بومیان خانواده هستیم، 20٪ باقیمانده انتخاب ماست. گاهی اوقات این 20٪ تصمیم می گیرند. روابط بین والدین می تواند سرنوشت فرزند را در هر جهت تبدیل کند. به طور كلی، كودكان مدل رفتار پدر و مادر را كپی می كنند یا تصمیم می گیرند كه مخالفت كنند. کودکان معتاد به مواد مخدر معمولا معتاد به مواد مخدر یا متخصص اعتیاد هستند. در هر خانواده، برنامه های خانوادگی خودشان عمل می کنند: "سر خود را از دست ندهید"، "خطر داشتن ثروت است"، "ابتکار عمل مجاز است". با اعلام این اصول، بزرگسالان سعی می کنند کودک را به سرنوشت خود برسانند، به چارچوب خودشان. اما این فاجعه نیست: هنوز هم ممکن است تغییر کند. درست نیست که همه نقص های خود را به والدینم انتقال دهم: من چنین چیزهایی را به دلیل مادر و پدرم مطرح کردم. ما با والدین یاد می گیریم و سیستم خانواده علاوه بر کلیشه ها به ما قدرت می دهد. علیرغم اسلحه برچسب های والدین و نگرش های نادرست، ما باید از این مشکلات برای مواجه شدن با آنها، شکستن آنها، قوی تر شدن و قوی تر شدن به آنها قدردانی کنیم.
چگونه استقلال کودک را بالا ببریم و گامی به مجموعه ندهیم - تربیت و توسعه کودک در آینده؟
خودكفایی نمی تواند تدریس شود، فقط می تواند فراهم شود. یک تصویر آشنا: بچه در اطراف اتاق می رود و او گفته است: "دست نکشید"، "سقوط"، "قرار دادن آن یا شکستن آن"، حرکات کودک کمتر فعال می شود، علاقه ی تحقیق از بین می رود و او در مقابل تلویزیون نشسته است. بچه هایی که همیشه در صفحه نمایش holo نشسته اند کسانی هستند که برای نشان دادن خودشان امن نیستند. Hyperopeka - یک سرویس خرسندی برای یک کودک است که مانع از بیان وی در جامعه می شود. پس از آمدن به مدرسه، "آکواریوم" کودکان شکسته، شکستن. آنها برای ایجاد خانواده خود در آینده بسیار دشوار است. یک مرد بالغ که از مادرش جدا نشده است (تنظیمات کار می کنند: "بدون من از دست شما بیفتد"، "بهتر از مادر مادر من نخواهی بود")، بعید است که رابطه هماهنگ با همسرش ایجاد شود. بنابراین، والدین باید حق رشد کودک را به فرزندشان بدهند و از نظر روان شناختی او را ترک کنند. و شما باید در سن هفت سالگی این کار را انجام دهید.
برای روان کودک بهتر است: زمانی که والدین برای عشق زندگی نمی کنند، بلکه فقط به خاطر فرزند یا طلاق؟
کودک فداکاری والدینی که به طور انحصاری برای او زندگی می کنند، قدردانی نمی کند. ممکن است که پس از سالی که مادر من می گوید: "بله، من برای شما هستم ..." - او پاسخ خواهد داد: "و برای من لازم نبود". اگر والدین یکدیگر را دوست نداشته باشند، درگیری ها و سوء تفاهم ها به طور مداوم بین آنها بوجود می آیند، اما برای توسعه هماهنگ فرد، یک موقعیت مشترک از آموزش و پرورش مورد نیاز است. در زندگی کودکان و پدربزرگ و مادربزرگ ها ظاهر می شود (و نیازی به جستجوی فرزند دوم یا مادر دوم نیست - همیشه همیشگی و منحصر به فرد باقی خواهند ماند). اغلب روابط با پدربزرگها سالمتر و گرمتر از پدران خود هستند. پدربزرگ می تواند یک دوست باشد که می تواند کمک کند و درک کند، و این بهتر از پدر و مادر مست است. زندگی در رسوایی و ناتوانی کودکان می تواند در خانواده خود تکرار شود.
سن نامطلوب ترین طلاق چیست؟
کودک در هر سنی دردناکی این رویداد را درک می کند. برای بزرگسالان این بحران است. برای کودک - نقض خطوط ایمنی. دلیل طلاق این است که فرزندان جوان اغلب خود را در نظر می گیرند: "من متولد شدم، اما آنها من را نمی خواستند"، "من به شدت خوردم و پدرم ما را انداخت." اگر در سن 4 سالگی آگاه باشید می توانید وضعیت را توضیح دهید: بله، ناخوشایند است، اما کودک آن را قبول می کند، و سپس در اولین سال های زندگی طلاق ایجاد یک راز در زندگی، نوعی تنش است. برای پسرم یا دختر تنها برای مادر و یا تنها با پدرش راحت تر است، اگر هر دو والدین شاد باشند و از خانواده به اصطلاح کامل در برابر اختلاف نظر های جهانی شناخته شوند.
کدام یک از قوانین رفتار طلاق باید والدین را در نظر بگیرد تا کودک بتواند در این دوره با کمترین زیان زندگی کند؟
بدترین چیز برای کودکان وقتی احساس می شود: چیزی اتفاق می افتد، اما بزرگسالان وانمود می کنند که همه چیز درست است. کودک به نظر می رسد که با احساساتش لمس می شود. همیشه صلاحیت دارد همه چیز را توضیح دهد. به کودک بگویید که او از سلولهای پاپ و مادر ساخته شده است و تمام بدن او از عشق پدر و مادر تشکیل شده است. و در هر کجا که پدر و مادر هستند، این عشق در کودکان باقی می ماند. برای یک کودک زمانی که پدر و مادر در روابط ناراحت کننده نقش دارند، آنها بسیار دشوار است، آنها بد می گویند در مورد یکدیگر، و همه شروع به کشیدن آن را به سمت خود. کودکان در چنین مواردی همیشه قبل از اینکه والدین با آنها زندگی نمی کنند، احساس گناه می کنند. مهم است که همسران در راه دوستانه مشارکت داشته باشند و دسترسی منظم به والدینی که فرزند آنها زندگی نمی کند، فراهم کند.
آیا درست است که پاپا برای یک دختر نمونه اولیه مرد ایده آل اوست؟
در واقع، دختر الگوی مرد را از تصویر پدر می گیرد و شیوه رفتار با جنس مخالف - از مادر. پاپ رفتار رفتار استراتژیک و محافظتی فرزند - هر دو دختر و پسر را تشکیل می دهد. علاوه بر این، پدر به دخترش کمک می کند تا رابطه جنسی با جنس مخالف را درک کند. به همین ترتیب، یک مادر می تواند ظرافت رفتار زنانه را به پسرش توضیح دهد. از نزدیکی و گرمی رابطه با پاپ دختر آینده در حضور / عدم وجود مجتمع - تربیت و توسعه کودک بستگی دارد. اگر والدین دخترش را ببوسند، او به ندرت دستان خود را می پوشاند و زیبایی او را تحسین نمی کند - او ناراحتی بیشتری نسبت به بدن و خود او خواهد داشت.
توسعه زود هنگام کودک اهمیت دارد؟
برای ایجاد یک کودک در سنین اولیه باید به همان اندازه که برای او جالب باشد، باید باشد. اگر دوست دارید بخوانید، قرعه کشی کنید، یاد بگیرید - توسعه دهید، اگر نه - نیروی خود را انجام ندهید. اغلب انگیزه ای برای توسعه زودهنگام نگرانی برای وارث وجود ندارد، اما ترس از بزرگسالان والدین بد و یا تمایل ناخوشایند نسبت به خویشاوندان و دوستان توانایی های فرزند خود را تحسین می کنند. اثر جانبی یادگیری فعال در اولین سالهای زندگی، عدم تمایل به تحصیل در مدرسه است. برگزاری هفت ساله یک بازی است، اما اگر بچه به جای مدرسه قبل از مدرسه بازی کند، وقت خود را صرف دوره های آموزشی و انتخابی می کند، درس نمی دهد. یکی از چیزهای دیگر است. بله، در واقع، تا چهار سال، مغز تا 80 درصد از اطلاعات را جذب می کند، از سه تا چهار سالگی کودک شما می توانید چهار تا پنج زبان را آموزش دهید، اما اگر بعد از آن با آنها صحبت نکنید، تمام دانش به سرعت فراموش خواهد شد. در سن هفت سالگی، یک کودک به سرعت یاد می گیرد که چه چیزی از چه چهار تا هفت تدریس می شود.
آیا درست است که یک کودک در یک خانواده خودخواهانه رشد می کند؟
یک کودک می تواند رشد کند تا خودش را در یک خانواده بزرگ بسازد. تنها وارث خانواده، اهمیت دادن به مراقبت از عزیزان، توانایی برقراری ارتباط با دیگران است. و مهم است که والدین توجه و زندگی خود را بر روی آن تأمین نکنند. در عوض، کودکان که تنها رشد کرده اند، ناراضی هستند. والدین دیر یا زود بیمار و پیر می شوند و مراقبت از آنها بر روی شانه های یک کودک سقوط می کند. هنگامی که یک برادر یا خواهر وجود دارد، بار برای دو نفر توزیع می شود، همکاری متقابل یکدیگر است. حمايت مهم و عاطفی، تحقق اين است که شخص بومی بر روی زمين وجود دارد. پس از همه، هنگامی که پدر و مادر می میرند، کودک تنها باقی می ماند.
چرا اخیرا بچه های پرخطر زیادی وجود دارند ؟
علل بیش فعالی هنوز به طور کامل روشن نشده است. در حال حاضر این یک تشخیص نسبتا شیک است که همیشه درست نیست. سندروم بیش فعالی می تواند توسط سه متخصص (متخصص مغز و اعصاب، روانپزشک، روانشناس) و تنها پس از چهار سالگی تشخیص داده شود، در صورتی که کودک در سه محیط اجتماعی (به عنوان مثال در مهد کودک، در منزل، در فضای باز) رفتار ناپذیری دارد. اغلب بیش از حد فعالیت با تظاهر یک خلق و خوتی سردرگم اشتباه گرفته می شود. برای والدین این کودکان واقعا دشوار است. اما مهم است بدانیم که رفتار آنها یک ویژگی شخصیت نیست، بلکه یک نشانه ای از علامت است. امروزه برای جبران بیش از حد فعالیت (علاوه بر داروهای کلاسیک)، هومیوپاتی از یک رژیم غذایی بسیار موثر (این کودکان نسبت به افزایش سطح گلوکز و مواد غذایی با مواد غذایی حساس هستند) استفاده می شود. بیش فعالی در واقع یک تشخیص است، اما یک جمله نیست. با صبر، مراقبت، رویکرد هماهنگ از والدین، معلمان، پزشکان، این کودکان می تواند تحقق یابد.
ویژگی های متمایز کودکان مدرن چیست؟
کودکان مدرن در چارچوب روانشناسی و تعلیم و تربیت سن نیستند که در سالهای گذشته ایجاد شده است. به همین دلیل است که در روانشناسی کودکان و روانشناسی مفاهیم هنجارها، نه هنجارها، اما از خطوط توسعه، در حال حاضر معرفی می شوند: رشد، وزن، گفتار. بنابراین، سخنرانی در معاصران جوان تا چهار سال به طول می انجامد و این در حال حاضر هنجار است. کودکان قرن بیست و یکم توسط خودخواهی سالم، اعتماد به نفس و احساس خودمحوری توسعه یافته اند. قهرمانی و خودکفایی، که در دهه های گذشته کشت شده اند، در حال حاضر نامناسب هستند. امروز، کودکان حساسیت دارند: آنچه که احساس می کنیم، در ادراک آنها پنج برابر پنج برابر می شود. نسلی که به شدت واکنش نشان می دهد به همه چیزهایی که اتفاق می افتد، رشد می کند یا ترسناک و بی احساس. حافظه عملیاتی و ضریب فعالیت فعال مغز آنها بسیار بهتر از بزرگسالان است. سرعت زندگی و واکنش بیش از هنجارهای گذشته است. کارتون های مدرن که ریتم سرعت را تسریع کرده اند به نظر ما بیش از حد پویا برای ما، بزرگسالان، اما نه برای آنها. امروز کودکان تقریبا خواندن و بازی در بازی های جمعی را بازی نمی کنند. در آنها، صرف اغلب وقتها در مقابل مانیتور کامپیوتر، مغز سهام مسئول همدلی (همدلی) در اواخر شامل در کار می شود. متاسفانه، در حال حاضر کودکان با والدین خود بازی نمی کنند. دومی وقت برای این ندارند و نمی دانند چگونه این کار را انجام دهند. اما مهم نیست که کودکان فعلی از نسل های پیشین متفاوت هستند، هر روز آنها حداقل سی دقیقه ارتباط با والدین خود (بدون تلویزیون و تلفن همراه) نیاز دارند تا با گرمی و حمایت معنوی پر شود.
کودکان مدرن خیلی زود رشد می کنند . چگونه رشد زودهنگام زمینه زندگی جنسی بر کودک تاثیر می گذارد؟
در واقع، سن بلوغ دختران در سن 9 سالگی شروع می شود (پسران در رشد جنسی حدود دو سال پشت دختران هستند). اما به طور کلی والدین باید خودشان را متمرکز کنند: در چه سنی آنها علاقه ای به جنس مخالف دارند - در این سال او از خواب بیدار خواهد شد و در کودکان. روابط جنسی اولیه به احتمال زیاد یک وضعیت دردناک است. تجارب عشق (ملاقات، جدا، عاشق دیگری) برای بزرگسالان دردناک است، و برای یک کودک دو بار دردناک است. روابط جنسی در نوجوانی با توسعه سایر حوزه ها مواجه است. به عنوان مثال، شناخته شده است که افرادی از یتیم خانه ها اغلب از قد کوتاه هستند. استمناء مکرر و فعالیت زودرس جنسی سیستم ادراری تناسلی را تحریک می کند و در نتیجه باعث کند شدن رشد مناطق دیگر می شود. در وهله اول توسعه سیستم استخوانی متوقف می شود. این ممکن است یک استدلال برای والدین پسر باشد که می خواهند او را از مقاربت جنسی فعال نگه دارد. پدر و مادر باید لزوما با بچه ها در این موضوع صحبت کنند، توضیح دهند که بهتر است بعد از آن جنس بهتر شود. بگو که قوی ترین عشق عاطفی است اما اگر فرزند هنوز یک دوست یا دوست دختر داشته باشد، والدین باید با هر دو صحبت کنند. مهمتر از همه این است که مادر دختر با پسر صحبت کند - باید دختر را ببیند، مجروح و محافظت نکند. مسئولیت شخص مقابل والدین دختر بسیار بالاتر از قبل است. پدرم به دخترش گفت که پسرها به دخترها نیاز دارند. مهم است که کودکان را مطلع کنیم که تنها بزرگسالان می توانند این کار را انجام دهند.
چگونه اسباب بازی های هیولا که قفسه های سوپرمارکت کودکان را نگه می دارند بر روی روان کودک تأثیر می گذارد ؟
لازم نیست ترانسفورماتورهای وحشتناک و هیولا-بیونیک را به طور انحصاری به عنوان یک پدیده مضر در نظر بگیریم. در هر کودک یک زیرمجموعه خاص وجود دارد که از چیزی چیزی میترسد. به عنوان مثال، تاریکی. به نظر می رسد که به دست یک ترانسفورماتور قدرتمند یا مرد عنکبوتی بدون سر و صدا تبدیل به آسیب پذیری شود، به یک منبع نیروی خاصی دسترسی پیدا می کند. بعد از همه، همه چیزهایی که من در دستم نگه می دارم کنترل می شود، بخشی از من. از طریق چنین اسباب بازی، کودکان می توانند احساسات افسرده را بیان کنند. وقتی یک کودک می خواهد بدونت بگوید، اما نمی تواند، یک اسباب بازی را که می میرند، انتخاب می کند، در حالی که خودش سفید و کرکی است.
کدام مجتمع ها در مدرسه پیشرفت می کنند؟
کودکان نمرات پایین تر نمیتوانند ارزیابی شوند. خوشبختانه در بسیاری از مدارس این کار انجام نشده است. فرزند دیو را دریافت می کند، نه به عنوان نارضایتی معلم با نوت بوک کثیف او، بلکه به عنوان یک ارزیابی شخصی. ارزیابی یک برچسب است که به یک دانش آموز آویزان است. رمزگشایی او: "من بد است، من دوست ندارم" - و این تنظیم یک کلیشه از رفتار "دانش بد"، "بازنده" شکل می گیرد. اغلب، ورود به این موسسه، dvoechniki مدرسه و troechniki شروع به یادگیری خوب است. هیچ ارزیابی وجود ندارد، این یک محیط جدید است که می توانید خودتان را نشان دهید، علاقه به یادگیری وجود دارد. مهم است که به کودک توضیح دهید که معلم همان فردی است که هر کس خسته است، خلق و خوی بد است و می تواند اشتباه کند. در این مورد، کودکان به عنوان یک قاعده نگرش معلم نسبت به خود را درک نمی کنند. علاوه بر مدرسه، کودک باید جایی دیگری داشته باشد که بتواند خودش را نشان دهد. و ایمنی روانی در خانواده ایجاد شده است. اگر آن را در اینجا دوست داشته باشید، صرف نظر از رفتار و ارزیابی های آن، کلیت خواهد داشت.
چگونه شخصیت واقعی را بالا ببریم؟
شخصیت را نمی توان مطرح کرد، می توان آن را به اثبات رساند. و اولین حکومت احترام به والدین برای شخصیت خود است. اگر من در تماس با خودم باشم، فقط می توانم با شخص دیگری تماس بگیرم. اگر متوجه شدم، قادر خواهم بود تا دیگران را درک کنم. افراد واقعی در یک خانواده سالم رشد می کنند که در آن همسران به لحاظ احساسی و مالی وابسته به یکدیگر نیستند، جایی که درک و عشق وجود دارد. اگر یک مادر رشد کند، او اقتدار خود را دارد، اگر او علاقه مند به کشف دنیای با کودک و یادگیری از او باشد، این یک زمینه ارزشمند برای توسعه یک شخصیت قوی است. در ضمن، بزرگسالان، کودکان را از یاد می برند، به عنوان مثال، فوری، توانایی گرفتن لحظه کنونی، صداقت بیان احساسات و احساسات.