مارگارت میچل در 8 نوامبر 1900 در همان آتلانتا متولد شد، که در آن رویدادهای اصلی رمان اتفاق می افتد. پدر مارگارت وکیل بود و مادرش یک خانم واقعی بود که به طور فعال در زندگی شهر شرکت داشت، عضو بسیاری از جوامع خیرخواه بود، اولین ایده های فمینیسم را تبلیغ کرد. این مادر که نمونه اولیه تصویری از یک بانوی واقعی بود، این بود که او ایده هایی را درباره کیفیت هایی که یک زن واقعی آن زمان باید داشته باشد، معرفی کرد.
مارگارت به سختی دختر نمونه بود. موهای سرخ، حالت مشتاق به این واقعیت منجر شد که دختر در دوران کودکی بسیاری از حوادث ناخوشایند را تجربه کرد. به عنوان مثال، یک روز او را به عنوان برادر او سوار موتنگ در حیاط خانه است. مارگارت سرد شد و به شومینه عقب نشست، چشمان او بر روی چشم فریبنده بود. بعد از آن لباس دخترانه به مدت طولانی و حتی طولانی تر به جای لباس پوشیدنی بود. سپس آن را برای یک دختر از هر سنی مجاز نیست، اما مارگارت برای زندگی به خاطر آزادی که لباس های راحت مردان را به یاد می آورد، به یاد می آورد.
کلاس ها در مدرسه چون Margaret را حمل نکردند. او ریاضیات را دوست نداشت و به سلیقه های دیگر در ادبیات پذیرفته شده بود. فقط کلمات سخت و متقاعد کننده مادر درباره نیاز به تحصیل، دختر را مجبور به ادامه تحصیل در مدرسه با تمام سختی هایی که او توانسته بود. فقط به جای شکسپیر، نیچه و دیکنز، این دختر با رمان های عاشقانه جذب می کند. این طعم منحصر به فردی بود که باعث ایجاد اولین داستان در سن نه سالگی شد.
پس از فارغ التحصیلی، مارگارت بسیار متاسف شد که او یک مرد متولد نشده است و نمی تواند حرفه ای را پس از قلبش انتخاب کند. اما حتی حوادث سختگیرانه آن زمان مانع از ورود وی به روزنامه نگاری نشد، با وجود این واقعیت که در آن زمان، منحصرا حرفه ی انسانی بود. او در مجله Atlant مشغول به کار بود، جایی که اولین تلاش های جدی برای نوشتن آغاز شد. هنگامی که او یک مانیفست کامل از فمینیست ها را نوشت، همراه با یک عکس که در آن مارگارت در جلوی مردم در لباس های مردانه و یک کلاه گاوچران ظاهر شد. رسوایی آغاز شد و مادربزرگ مارگارت حتی این شماره روزنامه را سوزاند.
تمایل به شوک عمومی در همه چیز ظاهر شد. حتی مارگارت ازدواج نکرده بود، همانطور که عادت داشت. به جای یک دسته کوچک از نیلوفرهای، عروس دسته گلهای رز قرمز را حمل کرد. پس از چنین اقدام، حتی روزنامه ها فریاد کشیدند که آتلانتا چنین چیزی را دیده است. این ازدواج به شکستی محکوم شد. شوهر مارگارت، بارن، به اندازه کافی نوشید، به طرز غیرمنتظره ای نادیده گرفته شد، یا به ندرت آنها را نداشت. بنابراین، خانواده پس از 10 ماه از روز عروسی سقوط کرد. این نخستین طلاق در خانواده میچل بود و دوباره رسوایی در سراسر آتلانتا بود - در اوایل قرن بیستم، طلاق به عنوان یک حادثه محسوب می شد.
مارگورت پس از طلاق به کار بازگشت، جایی که او در حدود دوصد مقاله نوشت، با کسب شناخت خوانندگان و نام مستعار با صدای بلند "قلم طلایی". مارگارت دومین بار در سال 1925، 2 سال پس از طلاق ازدواج کرد. یک شوهر جدید یک معتاد طولانی مدت به یک دختر تبدیل شد که به خاطر عشق و محبت به واشنگتن واگذار شد. جان مارش و مارگارت ازدواج کردند، پس از آن روزنامه نگاری را برای خیر و در کار خلاق به کار گرفت.
بنابراین اتفاق افتاد که به لطف شانس رمان بزرگ به دنیا آمد. مارگارت به عنوان یک کودک، از اسب او سقوط کرد و به شدت به مچ پاش آسیب رساند. در بزرگسالی، آن را به آرتروز تبدیل شده است، که تقریبا یک سال به او بستر بست. پس از خواندن یک تن از رمان های عاشقانه، مارگارت به این فکر افتاد که می تواند بهتر نوشته شود. او روی کاغذ داستان های جنگی را که در آن خویشاوندان و داستان هایش در مورد خانواده اش زندگی می کردند، بازسازی کرد. وضعیت بد بهداشتی نمیتوانست بر رمان تأثیر بگذارد - در جزئیات غم انگیز فراوان است. حتی نوشتن مارگارت از پایان شروع شد - از لحظه ای که رات و اسکارلت از هم جدا شدند. این تنها در سال 1033 تکمیل شد. مارگارت او را فریب داده و به راحتی آن را در میان کاغذ خانه پنهان می کند. دو سال بعد، سرنوشت رمان تصمیم گرفت - در آتلانتا یک نماینده بزرگ انتشارات "Macmillan" ظاهر شد، به آن مارگارت رفت و این دستنوشته را انجام داد.
این کتاب در 30 ژوئن در سال 1936 منتشر شد و بلافاصله حس می کرد. بسیاری از منتقدان محترم، او را به عنوان بهترین محصول سال های اخیر شناخته اند، تقریبا به طور کلاسیک. در همان زمان Margueret از موفقیت خواننده اصلی اسکارلت شخصیت اصلی خشمگین شد. او در مصاحبه هایش اعتراف کرد که ناراحت شده است که این زن افتاده به عنوان مثال برای تقلید تبدیل شده است. اما، با این حال، ممکن است این رمان پرفروش شود و جایزه پولیتزر را خلق کرد.
مارگارت میچل بسیار مستحکم زندگی می کرد، از بسیاری از مصاحبه ها رد شد، حاضر به فیلم فیلم در مورد زندگی اش نشد، اما مخالفت با رمان او را مخدوش نکرد. این محبوبیت او را بیشتر به ارمغان می آورد، اما حتی او را در اولین نمایش ظاهر نمی کند. سلامت به او اجازه نمی داد تا زندگی را کاملا لذت ببرد، و در سال 1949 یک حادثه غم انگیز او را شکست. این اتفاق در 11 اوت رخ داد، زمانی که مارگارت و همسرش به سینما رفتند، جایی که مارگارت با یک تاکسی برخورد کرد. پس از 5 روز، او درگذشت و از جراحات بهبود نیافت.
هیچ کس نمی داند اگر رسوایی بزرگ و شاهکارهای بزرگتر شود، اگر نویسنده زندگی طولانی داشته باشد. اما میراثی که او به دنیا راند، نام او را تقریبا ابدی نامید. یک رمان منحصر به فرد یک زن معمولی را با یک کلاسیک بزرگ مقایسه می کند.