چگونه خجالت بکشیم؟
موضوع ترس کودکان و روش های مبارزه بسیار جدی تر از آن است که به نظر می رسد بزرگسالان. "شما در حال حاضر یک پسر بزرگ هستید، آیا شما شرمنده نیست که از یک سگ کوچولو (آب، اتومبیل، همسایگان سخت و غیره) ترس بکشید؟" - ما اغلب می گوئیم، تمیز کردن ترس های "بی ارزش" کودک را کنار می گذاریم. این که آیا این ترس ماست: سلامت عزیزان، کمبود پول، رئیس بزرگی، طرح چهارم ناقص ... اما در مورد اینکه چگونه کودک در دوران کودکی خود از ترس کودکی و روش های مبارزه در دوران کودکی تجربیات خود را در دوران کودکی تجربه می کند، در بسیاری از موارد بستگی دارد به اینکه چگونه شاد و مطمئن به نظر می رسد. و در قدرت والدین برای کمک به او.
توسعه اضطراب
روانشناسان با ترس از خطر واقعی به نام "موقعیتی" نامیده می شوند. اگر یک سگ شیطان شکار به کودک حمله کرد، هیچ چیز عجیب نیست که شروع به ترس از همه سگها کرد. و چنین ترس آسان است تا تصحیح روحی.
پیچیده تر و ظریف تر ترس های به اصطلاح "شخصی" هستند، که بازتابی از درون نیست بلکه درونی بودن حوادث، زندگی روح است. اکثریت دارای یک اساسی هستند: آنها همیشه در هر فرزند ظهور می کنند، هرچند در درجه های مختلف. آنها اغلب به عنوان "اضطراب های توسعه" نامیده می شوند. در ابتدا، کودک به طور کامل با مادر خود همکاری می کند، او را بخشی از خودش می داند، اما حدود هفت ماه او شروع به درک می کند: مادرش متعلق به او نیست، او بخشی از یک دنیای بزرگ است که در آن دیگران وجود دارند. و در آن لحظه ترس از غریبه ها می آید. هنگامی که ملاقات افراد جدید برای کودک، مادر باید مشکلات کودک را به خاطر داشته باشد و اگر کودک از برقراری ارتباط با مهمانان اجتناب کند، اصرار نکنید. نگرش او نسبت به آنها، براساس مشاهدات مادر ساخته می شود: اگر او خوشحال باشد ملاقات کند، کودک به تدریج متوجه خواهد شد که این «او» است.
همانند دیگر نگرانی های توسعه، ترس از غریبه ها ضروری و طبیعی است. اگر کودک از گریه خسته شود، تنها زمانی که او یک خارجی را می بیند، ممکن است لازم باشد که به متخصص با ترس کودکان و روش های مبارزه کمک کند. اما صدای شادی در آغوش یک غریبه نیز عادی نیست. اگر یک کودک، به مادر خود نگاه نکنید، فراتر از پروانه یا حتی جالب توجه است؛ اگر به لحاظ ظاهری در روز اول در دریا وارد آب شود - این رفتار با روانشناس بحث و گفتگو دارد. ما می توانیم فرض کنیم که فرآیند طبیعی جدایی نرسیده است، "شجاع" از مادر خود جدا نیست و بنابراین نگران امنیتش نیست.
در سن نه ماه تا یک سال، نوزاد شروع به حرکت در اطراف خانه می کند و در عین حال مادر (مادربزرگ، پرستار بچه) را در معرض دید قرار می دهد. در حال حاضر او می داند ترس از تنهایی، از دست دادن یک شی مورد علاقه است. "مهم است که در چنین زمانی مادر در دسترس بود و می تواند بلافاصله به تماس نوزاد پاسخ دهد،" یک روانشناس کودک، روان درمانگر آنا Kravtsova می گوید. - بسیار تنبل است تنبیه مجازات. وقتی مادر من می گوید: "من از شما خسته شده ام، در اتاق دیگری می خوابم، اما آرام خواهم شد - شما می آیید" - این اضطراب کودک را افزایش می دهد.
حدود 3 تا 4 سال همراه با حس گناه، کودکان احساس ترس از مجازات می کنند. در این زمان، آنها با اشیاء مختلف آزمایش می کنند، بررسی می کنند
فرصت های خود را، کشف رابطه خود را با جهان، در درجه اول با عزیزان خود. پسران می گویند: "هنگامی که من رشد می کنم، با مادرم ازدواج می کنم!"؛ و دختران اعلام میکنند که پدرشان را برای شوهران انتخاب خواهند کرد. تمام این فعالیت های طوفانی به طور همزمان آنها را جذب و هراس می دهد، زیرا آنها از عواقب آن می ترسند. به گفته آنا Kravtsova، ترس از یک تمساح دندان ترس همان مجازات است: اگر من بیش از حد کنجکاو و شروع به بررسی آنچه در دهان او است، تمساح از انگشت نیش می زنند!
بزرگسالان خیلی هوشمند شروع به تماس با فرزندان بی پروا 3 تا 4 ساله به عنوان مقام پلیس، آتش نشانان، بابا یگا و حتی گذرگاه ها می کنند ("اگر شما فریاد بزنید، من به این عمو می دهم"). "بنابراین، بزرگسالان در حال دویدن دو اضطراب کودکانه هستند: ترس از غریبه ها و ترس از از دست دادن مادر خود،" درمانگر توضیح می دهد. "این لزوما به این معنی نیست که در نتیجه کودک شروع به ترس از پلیس یا آتش نشان می کند، اما احتمال دارد سطح اضطراب عمومی افزایش یابد و ترس های اولیه بیشتر نمایان می شوند. تلاش برای خرد کردن کودکان، برای رسیدن به اطاعت، همیشه باید به یاد داشته باشید که اطاعت و استقلال، اعتماد به نفس چیزهای مخالف هستند. "
مرگ کوچک
در حدود همان سن، کودکان در طول دوران کودکی ترس از تاریکی و روش برخورد با آنها را تجربه می کنند. "ترس از تاریکی در 3 تا 4 سال، مشابه با ترس مرگ است،" Kravtsova ادامه می دهد. - در این سن، کودکان فکر می کنند که تا چه حد می توانند مردم بیایند، هر چند که همیشه می آیند. یک اسباب بازی که شکست خورده است، چیزی است که برای همیشه ناپدید شده است، این همه نشان می دهد که حتی همین امر می تواند به افراد، از جمله عزیزان نیز برسد. " معمولا در این دوره، کودک اولا سوالاتی در مورد مرگ می کند.
و بسیاری از نوزادانی که هنوز هم با خوابیدن مشکل ندارند، شروع به فریب دادن میکنند، از رفتن به رختخواب رد میشوند، خواسته شده است که نور را روشن کنند، آب بدهند، به هر حال تاخیر بازنشستگی برای خواب. پس از همه، خواب یک مرگ کوچک است، زمانی که ما خودمان را کنترل نمی کنیم. "اگر در این زمان چیزی به بستگان من رخ دهد چه؟ و اگر من از خواب بیدار شوم؟ - کودک احساس می کند این طور نیست (البته فکر نمی کند).
غیر ممکن است او را متقاعد کند که مرگ وحشتناک است. بالغ و خود او از مرگ می ترسد، و برای او بیشتر وحشتناک مرگ فرزند خود است. بنابراین، برای از بین بردن اضطراب یک فرد کوچک، ما نیاز به ایجاد یک حس ثبات: ما نزدیک است، ما با شما هم خوب است، ما خوشحالیم که زندگی می کنند. "اکنون ما این کتاب را می خوانیم، سپس داستان پری پایان می یابد و شما به کابین می روید" - این بهترین کلمات برای آرام کردن کودک است. "آیا مطمئن هستید که خواب می بینید؟ شاید به چیزی دیگری نیاز دارید؟ "- اما این عبارات اضطراب کودک را تقویت می کند. ترس از تاریکی می تواند در یک دوره بعد، در 4 تا 5 سال، با توجه به توسعه تخیل، تفکر فانتزی، می تواند تشدید شود. فانتزی ها در مورد زندگی آینده و ترس از مجازات برای این تخیلات در تصاویر تخیلی او از کتاب ها و فیلم ها: بابا یگا، گرگ گرگ، کاششی و البته داستان های ترسناک مدرن از جادوگران بدوی از "هری پاتر" تا گودزیلا (اگر پدر و مادر اجازه می دهد کودک را به تماشای چنین فیلم). به هر حال، بسیاری از روانشناسان بر این باورند که بابا یگا مظهر آرکه تایپ مادر است: او می تواند مهربان، تغذیه، گلومرولی در جاده ها باشد، اما اگر چیزی برای او وجود نداشته باشد، او نیز می تواند باشد.
حفاظت از کودک از داستان های ترسناک بی معنی و حتی مضر است. بسیاری از مادران، در حالی که خواندن داستان های پری دریایی برای کودکان، بازنگری فینال را به طوری که همه چیز در یک بار خوب شد، و گرگ حتی به سر و صدا کوچک سواری هود تلاش نیست. اما بچه ها فریاد می کنند: "نه، شما همه چیز را خراب کردید، نه!" "آنا کراوتسوا متقاعد شده است که ما نیاز به تجربه تجربه ترس هستیم تا یاد بگیریم که چگونه با آن روبرو شویم". - علاوه بر این، افسانه ها به شما اجازه می دهند که ترس را دوباره پردازش کنید تا متوجه شوید که آنها مطلق نیستند. در یک داستان، گرگ بد است، بد، و در دیگر او به ایوان Tsarevich کمک می کند. "هری پاتر" یک نمونه ایده آل است، زیرا در سراسر حماسه موضوع غلبه بر ترس های شخصی یک موضوع قرمز است. او کسی نبود که ترسید، بلکه کسی بود که توانست خودش را شکست دهد.
چیز دیگری - تریلر بزرگسالان ، مردان مسلح. آنها بسیار ترسناک هستند، اما کودک نمیتواند داستان خود را امتحان کند، ترس از تجربیاتش را بازنویسی کند. "
با این حال، فیلم ها و افسانه ها فقط یک منبع از تصاویر هستند، آنها می توانند از هر کجا، حتی از تصویر روی تصویر زمینه، جمع آوری شوند. علت افزایش اضطراب طبیعی وضعیت در خانواده است. نزاع والدین از سوی چندین ترس قدرتمند تشدید می شود: نابودی جهان، از دست دادن یک شیء دوست داشتنی، تنهایی و مجازات (در 3 تا 4 سال کودک معتقد است که والدین نزاع و حتی تنها به دلیل رفتار بد خود طلاق گرفته اند). علاوه بر این، اضطراب دوران کودکی با توجه به دستورالعمل سختگیرانه خانوادگی تشدید می شود: قوانین بیش از حد سخت، مجازات های قاطع، حداکثر، ضرورت و دقت والدین. تقسیم جهان با توجه به اصل "سیاه" - "سفید" متقاعد می شود کودک از مطلقیت و شکست ناپذیر از هیولا ناشی از تخیل خود و ترس کودکان و روش های مبارزه با آنها.
با این حال، زندگی کاملا بدون قوانین نیز ترسناک است. امن تر است که کودک احساس می کند در جهان که در آن حسن نیت، پیش بینی و ثبات حکومت می کند (به عنوان مثال، هر روز صبح مادر خود را در حمام قفل شده در 10 دقیقه، و او به تنهایی باقی می ماند، اما مامان هرگز اجرا نمی شود slamming درب مانند دیوانه و نه یک ساعت صبر کنید که به نظر می رسد مانند یک ابدیت به کودک).
معادله با سه ناشناخته
با احساس و تخیل، ترس مشترک دیگری وجود دارد - ترس از آب. یک شوخی وجود دارد: اگر ترس از آب پس از حادثه اتفاق افتاد (جارو بر روی دریا، آب غرق در استخر کودکان)، این شخصیتی نیست، اما ترس وضعیتی است. با این حال، اکثر نوزادان از همان ابتدا آب را با احتیاط رفتار می کنند، گرچه پس از آن شروع به دوست داشتن حمام می کنند. کشف آب کشف احساسات، برخورد با عناصر ناشناخته است. جالب تر اینکه آزمایشات کودک در مناطق دیگر، پدر و مادرش ترجیح می دهند او را تشویق به یادگیری چیزهای جدید، آسان تر از آن است که او را آب به عنوان چیزی جالب، و نه ترسناک است.
این، به هر حال، در مورد بزرگسالان نیز صادق است. ما از ناشناخته ها (به ویژه جهانبینی ها) می ترسیم، اما افرادی خوشحال هستند که با کنجکاوی آرام با پدیده های ناخوشایند برخورد می کنند. ظاهرا، دوران کودکی تحقیقاتی فعال داشتند.
"نیکیتین" "والدین حرفه ای" مشهور به فرزندان خود اجازه داد تا جهان را به خودشان بیاموزند: برای مثال، بچه ها زمانی که به آتش کشیدند، بچه ها را بازداشت نکردند. کودک تحت مراقبت از مادرش کمی سوخته است، کودک قبلا می دانست که "گل قرمز" را نمی توان نزدیک کرد. "شما می توانید این کار را انجام دهید، اما شما باید اندازه گیری را به وضوح به یاد داشته باشید،" Kravtsova گفت. - مادر همیشه می داند چه نوع آزمون "X" می تواند کودک را تحمل کند. به عنوان مثال، او در حال حاضر قادر است، با افتادن و خراش زانو، صعود، مالش آن، به گرمی، اما نه گریه کند. مامان می تواند به دقت به "X" و "igruk" اضافه شود: زمانی که او در مسیر لغزنده راه می رود، آن را نگه نداشته باشید. با افتادن، بچه قوی تر می شود، اما مادر می تواند او را آرام کند، اما او احتمالا یاد می گیرد تا تعادل را حفظ کند، در دانش جهان پیشرفت کند. اما اگر به این معادله "zet" اضافه کنیم، برای کودک خیلی زیاد خواهد بود: یک ضربه مغزی، یک سوزش شدید، یک آسیب ذهنی، کودک را تبدیل به موجودی ترسناک می کند. "
خنده دار شبح
اگر همه چیز در خانواده درست باشد، والدین نسبتا خواستار و نسبتا منصفانه هستند، فرزند خود را با استفاده از کمک های بی شماری از بزرگان، بازیافت و تجدید حیات می کند. بعضی از ترس ها ممکن است بعدا ظاهر شوند، زمانی که کودک به یک بزرگسال تبدیل می شود، که از لحظات بحران روان تشدید می شود. بسیاری از زنان که دچار استرس هستند، شروع به بررسی 10 بار می کنند که آهن را خاموش کرده است؛ دیگران می ترسند در یک آپارتمان خالی بخوابند بعضی از آنها پس از تماشای هیجان انگیز توسط کابوسها عذاب می خورند؛ کسی تا به امروز از آب می ترسد ترس از دست دادن یک شیء دوست داشتنی (فرزند، شوهر) می تواند ما را دیوانه کند و شخصیت یک ترسو را بگیرد. با این حال، اغلب این شیوع ها محو می شود، این است که ارزش وضعیت ثبات را بالا ببرد.
بنابراین، در اغلب موارد، ترس ها با کودک خیلی زیاد تعارض ندارند. اما هنوز هم می توانید به او کمک کنید تا سریعتر به آنها برسد. اگر زنگ هشدار به هیستریک می رود، به خصوص به کمک بزرگان نیاز دارد. اولین و سخت ترین وظیفه این است که بدانید دقیقا چه کودک از آن می ترسد. گاهی اوقات این دور از آشکار نیست. آنا Kravtsova می گوید: "یک روز من یک دختر را دیدم که به او گفته بود فوبیا سگ دارد." - هر بار که صبح، عصبانی شدن دخترش را به او پرستار کرد، مادرش صدای فریاد دخترش را شنید: «من لباس زیر را نخواهم گذاشت!» از آنجا که این سگ بر روی ژاکت دوزی شده بود، مادر من یک بار پرسید: «آیا از سگ ها می ترسید؟» موافق بود و از زمانی که چیزی اشتباه رفت، او همیشه فریاد زد: "من از سگ ها می ترسم!" در حقیقت، او حاضر به لباس نشد، زیرا او می دانست: در حال حاضر مادر به سرعت او را به پرستار می برد و برای یک روز تمام ناپدید می شود. یک تفسیر مادر نادرست یک شوخی بی رحمانه انجام داد. "
قبل از اینکه کودک بخوانید چه چیزی از او می ترسد، شما باید فکر کنید و به او توجه کنید. اغلب، ترس ها در همه کلمات بیان نمی شوند - فقط بدن "صحبت می کند". کودک 4 تا 5 ساله در مهد کودک همیشه در معرض بیماری قرار می گیرد زیرا او می ترسد با مادرش ازدواج کند. اولین قهرمان نمی تواند حدس بزند که هر روز صبح درد شکم قبل از مدرسه ترس از مجازات است، ترس از "دیو". این اضطراب مشابه با تنبلی به نظر می رسد: دانش آموز نمی خواهد درس های خود را صرفا با مادر خود بگذارد. در واقع، او فقط می خواهد حجاب داشته باشد، مسئولیت را با او به اشتراک بگذارد. اتفاق می افتد که فقط یک روانشناس می تواند علت واقعی را نشان دهد. اما اگر قبلا پیدا شد یا از همان ابتدا روشن بود، بهترین راه مبارزه با ترس است. در "هری پاتر" یک قسمت وجود دارد که هرکسی از دانش آموزان دانشکده جادویی هاگوارتز به دست جعبه ای با مهم ترین کابوس دست می یابد و امکان برطرف شدن آن با ارائه یک شیوه ای مضحک بود. به عنوان مثال، یک معلم وحشتناکترین معلم در کلاه و لباس مادربزرگش لباس پوشید.
شما می توانید بر ترس از کاریکاتور، داستان های خنده دار در مورد آنها، داستان های پری، اشعار ترسیم کنید . پسر دوست من در کلاس اول وحشت زده از همکلاسی اش - یک دختر قوی و پرطرفدار بود که اولین فرزندانش را به ضرب گلوله کوبید. او توسط یک ترانه متشکل از پدر کمک کرد، که در آن بسیاری از کلمات مخرب سوء استفاده در مورد دختر وجود دارد. هر بار که یک همبستگی وحشتناک گذشت، پسر بی سر و صدا آن را آواز خواند، لبخند زد و تدریجا ترس او ناپدید شد.