یوجین ، اعتقاد بر این است که مردم خلاق جغدها هستند که دوست دارند در صبح بخوابند. و شما، ظاهرا، یک پرنده اولیه است. پس از همه، قبل از جلسه صبحانه ما، و هنوز هم برای کار؟
من واقعا صبح تا پنج صبح میرم در همان زمان من در دوازده شب در شب می خوابم من خیلی کم خواب دارم و برای مدت طولانی به چنین رژیم عادت کرده ام. معمولا صبح زود به کارگاه میروم. به نظر می رسد که تا ساعت یازده، من فرصت رنگ کردن دارم. و سپس، وقتی همه از خواب بیدار می شوند، تماس ها و جلسات آغاز می شود. آیا هر روز رنگ می کنید؟ و در مورد الهام چیست؟ یا در حال حاضر بر اساس برنامه شما و در زمان تعیین شده آمده است؟ می توانم بگویم الهام همیشه با من است. اما، آن را به من سپیده دم فقط به کار و لذت بردن از نشستن. احتمالا الهام بخش این است که احساس خوبی داشته باشید. همه چیز هست مردم فکر می کنند که جدائی از مردم چینی در حال کار بر روی مادر یوگیا گاپچینسکایا است. در چنین اظهارات، من همیشه سعی می کنم در صبح تا پنج صبح بیدار شوم و شب را قرعه کشی کنم، و در عین حال تمام تعطیلات آخر هفته. شما شگفت زده خواهید شد اگر شما تمام وقت کار کنید، بدون انتظار برای اینکه سقوط کنید، سیگار نکشید و تلویزیون تماشا نکنید.
یوجین، ناجی ایوان مالکوویچ شما را نسبت به موتزارت مقایسه کرد.
من فکر می کنم ، چون من نیز یک کودک "زودرس" هستم: در پنج سالگی به مدرسه رفتم و در سیزده سالگی وارد مدرسه هنر شدم. به ذهن خلاقیت.
یوجین، چرا همیشه فقط بچه ها را جلب می کنید؟
من نمی دانم به سادگی هیچ چیز دیگری در سر من وجود ندارد. من در یک زمان با هنرمندی که در آکادمی هنر نورمبرگ آموزش دیده بودم با هنر تجربه کردم - من یک مسابقه در موسسه به دست آوردم. و آنچه من در حال حاضر انجام می شود، نتیجه این آزمایشات است. بچه ها مرا التماس می کنند گاهی اوقات ایده های زیادی وجود دارد که باید نوشتن کنید تا فراموش نکنید. گاهی اوقات من از بزرگسالان الهام گرفته ام. به عنوان مثال، الهه گورباچف یک بار گفت که او در شب سال نو کار می کند و در مورد آن خوشحال است. این معمولا در نظر گرفته شده، سال نو - یک تعطیلات خانوادگی، باید در دایره بستگان ملاقات کرد. اما من خلق و خوی Olino را دوست داشتم و یک عکس به نام "من در شب سال نو کار می کنم - و من خوشحالم". برای هر فرد خلاق، کار او یک کودک طبیعی است. آیا در میان عکس های شما مورد علاقه ای وجود دارد؟
تصویر "این آسانتر است که یک صد صدای بوسه را از یکی در دوران کودکی فراموش کند" من حدود دو سال پیش یاد گرفتم. اما، علی رغم این که او خیلی دوست داشت، او را فروخت. البته، این ترس بود. من خودم را اطمینان می دهم که او از چهره زمین ناپدید شده است، اما به سادگی زندگی می کند در جایی دیگر و کسی خوشحال است. یک دختر در ساحل وجود دارد. هیچ چیز، احتمالا چنین نیست - تنها آن شخص من را لمس می کند. شاید این تصویر را با احساس خاصی نوشتم و در حافظه من حفظ شد. در اصل، من همیشه با احساس خوب در روح من کار می کنم. در خلق و خوی بد - من حتی سعی نمی کنم. و چگونه حالت طبیعی خود را به دست آورید؟ خدا را شکر، من به ندرت خلق و خوی بدی دارم
به عنوان یک قاعده، من زیر پتو دروغ می گم و هیچ کاری نمی کنم نیمی از روز با یک کتاب از دینا روبینا یا یک چمن - و همه چیز گذر می کند. و تعطیلات مورد علاقه ترین - سه روز در پاریس. در چهارم من در حال حاضر گم شده است: من می خواهم به خانه بروم - کار!
حدود یك و نیم سال پیش من یوگا را دور زدم. قبل از آن، من همه چیز را سعی کردم: من در حال اجرا بودم، تمرین تناسب اندام. در ورزشگاه من دوست ندارم: من خجالتی هستم و می خواهم در اسرع وقت به خانه بروم. یوگا، از یک طرف، آرامش می یابد، و از سوی دیگر - برای تمام روز انرژی می گیرد. و شما مجبور نیستید به سالن بروید. من، البته، در ابتدا با مربی، و در حال حاضر خودم - هر ساعت صبح در خانه برای یک ساعت و نیم.
Eugenia، آیا وجود دارد غذاهای یا نوشیدنی که می تواند لطفا و تشویق کنید؟
من چای با شیر، به ویژه لیپتون را دوست دارم . من هنوز کیک پنیر دوست دارم آنها توسط شوهر بسیار آماده هستند - در یک بار همه غم و اندوه عبور می کند. من به رژیم های خاصی پایبند نیستم در طول سالها، یک لیست از غذاهای مورد علاقه وجود داشت و بسیار کوچک بود: من فرنی گندم سیاه، چغندر پخته شده، پنیر خامه ای با خامه ترش، غذاهای کدو و هویج را دوست دارم. من اغلب طبخ می کنم، اما به طور کلی - که امروز تنبل نیست و خلق و خوی دارد. این می تواند هر دو شوهر و دختر نستیا باشد. در آخر هفته صبحانه خانوادگی را ترتیب می دهیم. شب عصر ما این ایده را مطرح می کنیم که ما طبخ می کنیم. اما همسر من همیشه کیک پنیر مورد علاقه من را می سازد. شما بعد از همه با همسر از کودکی آشنا هستید؟
ما در مدرسه هنر ملاقات کردیم. من 13 ساله بودم و دیما 15 ساله بودم. سپس در مؤسسه تنها با دانشکده های مختلف تحصیل کردند. من نقاشی را مطالعه کردم و او به چاپ و طراحی، طراحی رایانه تسلط داشت. در ابتدا فقط دوستان ما بودند: بعید است که در سن 13 سالگی در سومین سال، مدارس شروع به درمان با یکدیگر با لرزش. حسادت، حساسیت و حساسیت وجود داشت. این احساس لرزش برای هر یک از دیگر شما را مدیریت می کند تا تا این روز را نجات دهد. یک راز به اشتراک بگذارید؟ نکته اصلی این است که به یکدیگر احترام بگذارید. شما نمیتوانید صدای خود را بالا ببرید، شریک زندگی خود را سرزنش کنید. پس از همه، هنگامی که با هم زندگی می کنید، همیشه می توانید بهانه ای برای رسوایی پیدا کنید. فقط باید درک کنیم که این کار نباید انجام شود. و همچنین - خود را در جای دوست خود قرار دهید.
یوجین، آیا شما همیشه درک درستی از مشارکت داشته یا با تجربه تجربه کرده اید؟
بلافاصله وارد نشد فقط در یک لحظه، من از اینکه این شخص را از دست دادم ترسیدم و من شروع به شخصیت شخصیتم شدم. از آنجا که من طبیعت بسیار گرم است. دیما، برعکس، آرام است.
ما 16 سال ازدواج کرده ایم. و اگر از زمان دوستیابی شمارش کنید، پس با هم 22 سال است. دختر ما Nastyusha در حال حاضر 16. در حال حاضر دیما در امور من - تبلیغات، کاتالوگ و غیره شش سال پیش، زمانی که روشن شد که من خودم نمیتوانم مقابله کنم، از او خواستم که کار خود را ترک کند و به من برگردد. بنابراین من در ترکیب خانواده و کار بسیار موفق هستم! یکی دیگر، شاید، کمک می کند این است که من دوست ندارم با برخی از چیزهای غیر ضروری پریشان شود. به حداقل، جلسات خالی را کاهش دادم که هیچ چیز را به هیچ وجه به یک "la-la-la" ساده تبدیل نمی کند. البته، دایره کوچکی از افرادی وجود دارد که با آنها ارتباط زیادی برقرار می کنند - این ها نزدیکان و دوستان من هستند. اما من فقط سه دوست دارم هنگامی که شما به تصاویر خود نگاه می کنید، پر از شادی کودکان است، به نظر می رسد که در بدبینی روح هنرمند ... ... کاملا نباشد! واقعا درست است اما به نظر می رسد سبک و کورکورانه در روح من به شوهرم لطف داشتم. دیما چنین ادراکی از جهان دارد. سالهاست که در کنار او زندگی می کنم، من نیز این را یاد گرفتم.
من واقعا این عبارت را دوست داشتم و آن را به عنوان یک شعار برداشتم. من سعی می کنم از آن پیروی کنم. به نظر می رسد که اگر فرد به نور متصل شود، او و همکارانش بر این اساس روابط خود را ایجاد می کنند. او با خودش و با مردم صادق است؛ به عنوان یک نتیجه، باید دروغ نگویید و رابطه نداشته باشد. این زندگی را بسیار ساده می کند. وقتی متوجه شدید که موفقیت واقعی برای شما آمده است؟ احتمالا زمانی که حدود سه سال پیش من از موزه هنر روسیه گذشتم و خط افرادی که مایل به نمایشگاه بودند دیدم. سپس من حتی احساس ناخوشایند، من فکر کردم: "ترسناک! بسیاری از مردم! "به طور کلی هیچ موفقیت غیرمنتظره ای وجود نداشت. به طوری که لقبو پاوروتی شخصا به خرید یک جفت نقاشی بپردازد.
این به طور کلی یک داستان شگفت انگیز است! آنها تماس گرفتند و پرسیدند آیا من در دو ساعت استودیو هستم. و در بیست دقیقه وارد شد چه کسی می آید، من هشدار داده نمی شدم، و هنگامی که من لوچانو پاوروتی را دیدم، قلب من غرق شد.
بقیه مانند یک مه بود، بنابراین من همه چیز را به طور مبهم به یاد می آورم.
Pavarotti برای مدت زمان طولانی انتخاب کرد: او یک عکس می خواست، بعد دیگری. در نتیجه، من دو بار به این نتیجه رسیدم: "من اهمیت نمی کنم که در آن زندگی کنم، فقط برای زندگی با شما" (در ساحل دو سبد وجود دارد که فرشته ها در آنها نشسته اند) و "یک دختر با یک گوشواره مروارید".
تا آنجا که من می دانم، یک تصویر دیگر شما را به "زندگی" در ایتالیا ترک کرد.
"Dolce و Gabbana" آندره مالاخوف او را در مجله دید و خواست برای خرید طراحان ایتالیایی با دوستانش دوست باشد. اولا، Masha Efrosinina از او خواست. و سپس مالاخوف خود به کیف آمد. برای نشان دادن تصاویر خود به مردم، شما حتی آنها را در رستوران ها آویزان کردید.
من همیشه اعتقاد عمیقی داشتم که اگر کار جالب باشد، متوجه خواهید شد، حتی اگر آن را در برابر دیوار قرار دهید و آن را در جایی قرار دهید. برای این، مطلقا نیازی به شرایط خاص، نورپردازی و غیره وجود ندارد. اگر تنها ده نفر به کار من نگاه کنند، کافی خواهد بود.
دیما چنین روابط خنده دار را خلق کرد: آنها خودشان کارت دعوت کارتن را می برند. آدرس های روزنامه ها، مجلات، کانال های تلویزیونی را در دایرکتوری "Yellow Pages" پیدا کردم و دعوت نامه های شخصی را به مجلات سرمقاله می فرستم. جالب توجه است، این روش کار کرد: اولین نمایشگاه من با مردم حضور داشت و در میان آنها لیلیا پاوستویت بود (ظاهرا یکی از دوستانش دعوت شده بود). در ابتدا فکر کردم که به نظر می رسید که او حتی ترسیده بود ...
Eugenia، دستیابی به هدف برای شما یک فرصت برای تعیین اهداف است. من خودم اهداف خود را تنظیم کردم: به عنوان مثال زمین را گاز می دهم، اما به کیف حرکت می کنم.