بنابراین، درباره زندگینامه پلوین، حقایق جالب زندگی چیست؟ اول، بگذارید از لحظه ای که هر گونه بیوگرافی آغاز می شود شروع کنیم. بیوگرافی با تولد شروع می شود. پسر ویتیا در 22 نوامبر 1962 در خانواده پلوین متولد شد. خانواده Pelevin در مسکو، پایتخت روسیه زندگی می کردند. آنجا بود که داستان های جالبی از زندگی ویکتور صورت گرفت. البته، در ابتدا آنها خیلی جالب نبودند. همانطور که در زندگی هر فرد مدرن بود، همه اینها با مدرسه شروع شد. سپس دانشگاهی MEI وجود داشت. در آنجا، ویکتور تحصیلات تکمیلی خود را به پایان رساند و پس از آن وارد موسسه گورکی شد. از این لحظه، و واقعیت های سرگرم کننده شروع می شود. به عنوان مثال، Pelevin به عنوان خبرنگار برای سال در مجله Face of Face کار کرد. از آنجاییکه برای یک زندگی خوب مسطح نبود، Pelevin اتحادیه روزنامه نگاران پیوست.
اما کمی عقب تر برویم و حقایق مربوط به مدرسه ویکتور را یاد بگیریم. مدارس او سی و یک نفر در مرکز مسکو بود و برای جدی بودن آن قابل توجه بود. دانش آموزان در تمام دانش آموزان، دانش آموزان عالی، و به ویژه در زبان انگلیسی دریافت کردند. این در این مدرسه بود، فقط یک زن و شوهر از کلاس های قدیمی تر از شخص که هر کس در حال حاضر می داند. آنها آنتون توباکوف، میشافرموم، ساشا باسوف، ساشا مسیهر، برادر بزرگ استالین سروریا آللیوئف، دختر نیکولای سلیچنکو، پسران معاون وزیر کشور اسراییل، واسیلی تروشین بودند. به هر حال، مادر پلوین در این مدرسه به عنوان مدیر مطالعات و انگلیسی کار کرد. پدرش معلم بود در بخش نظامی MVTU. باومن حتی در مدرسه، Pelevin دوست داشت که طیف گسترده ای از داستان ها را اختراع کند. کسی این دروغ را پیدا کرد، اما در واقع ویکتور دروغ نگفت. او فقط چیزی را که به نظر می رسید مانند یک زندگی واقعی اختراع کرد، اما در عین حال آن را هم نداشت.
هنگامی که Pelevin در موسسه برق مسکو تحصیل کرد، او آگاه شد و دیپلم قرمز دریافت کرد. در مدرسه فارغ التحصیل، ویکتور بر روی پروژه ی الکتریکی یك تریلی یك شهر با موتور ناهمزمان كار كرد، اما در نهایت شروع به دفاع از پایان نامه نكرد، تصمیمی گرفت كه فن آوری كافی داشته باشد و می خواهد در ادبیات شرکت كند. بنابراین، در تابستان سال 1988، ویکتور پلوین تحصیلات تکمیلی خود را رها کرد و برای موسسه ادبیات گورکی اداره پست را به کار گرفت. او به عنوان یک مرد جوان به اندازه کافی استعداد شناخته شده بود، اما هنوز هم به دنبال خودش است، زیرا او تجربه زندگی ندارد. تمام آثارش با فلسفه پر شده است. اما این فلسفه بیشتر بر فرضها و مشاهداتش تأثیر میگذارد، نه واقعیتهای واقعی که به او اتفاق افتاده است. Pelevin در حالی که در موسسه ادبی تحصیل کرد، شروع به انتشار داستانهایش کرد. در سال 1989، داستان "جادو Ignat و مردم" منتشر شد، و در آغاز سال 1990 - مقاله "حدس زدن در رونز". Pelevin کار خود را در مجله علم و دین منتشر کرد، که از طریق آن او سعی در ورود به اتحادیه روزنامه نگاران کرد.
هنگامی که نویسنده ادبیات علمی ادوارد گوورژیان این مجله را به او عرضه کرد، به زودی همه متوجه شد که قالب مجله به طور واضح تغییر کرده است. این همه در Pelevin جوان بود. او علاقه مند به نوشتن درباره آتئیسم علمی نبود، اما یک مرد جوان با استعداد خوشحال بود که داستان ها و مقالات خود را درباره موضوعات مربوط به آنتروپوفوف، عرفان، یوگا آگنی، هرمکتیسی، و همچنین مقالات اختصاصی به بلاتوکی، کاستناژه و کریشنا نویسی ایجاد کند. زندگی در اتحاد جماهیر شوروی در حال نزدیک شدن به پرسترویکا بود، به طوری که همه شروع به صحبت و نوشتن در مورد آنچه که احمق، غلط و ممنوع بوده است.
در سال 1991 Pelevin از موسسه ادبی اخراج شد. در موردش یک عبارت عجیب و غریب نوشته شده بود: "برای جدایی از مؤسسه". برای حقیقت گفتن، این دشوار بود که درک کنیم که در چه دقیق دولت این شکاف را به ارمغان آورد. در آن زمان، پلوین دائما نوشت. او سردبیر بخش معرفتی در انتشارات دان بود، که چندین اتاق را در موسسه ادبی اجاره کرد. این نشر توسط آلبرت یگازاروف، همکلاسی Pelevin، سازمان یافته بود. او همچنین مانند پلوین بسیار علاقه مند به عرفان و آموزه های مخفی بود. نویسندگان جوان برادسکی، افسانویف، ژاک برگی و لوئیس پاول را منتشر کردند. سپس، انتشارات به "Raven" تغییر نام یافت، و در نهایت، نام "اسطوره" را به دست آورد. این است که تا امروز تا چه حد باقی مانده است، انتشار کتاب های مختلف در مورد سحر و جادو، حوادث و حیرت انگیز.
خوب، پس از آنکه مجله فقط ظاهر شد، ویکتور و آلبرت به طور جدی نه تنها در انتشار آثار دیگران مشغول به کار بودند، بلکه خودشان را نیز نوشتند. به عنوان مثال، آنها کتاب "سحر سرخ"، که در مورد جامعه شوروی، به عنوان جامعه آخرالزمان در روایت، نوشتند. اگر ما در مورد ویکتور به عنوان یک فرد ساده صحبت کنیم، دوستانش متوجه شدند که او همیشه می دانست که چگونه از آب بیرون می آید، با وجود اینکه او همه ی درگیری ها را تحریک کرد. برای این او دوست نداشت.
به هر حال، Pelevin یک بازیکن عالی کاراته بود و دوست داشت تکنیک هایش را نشان دهد. اما دوستانش در مجلسی می گویند که او قدرت مشابهی ندارد که به محافل ادبی اعتبار داده است. به عنوان مثال، بعد از اینکه مدیر دایرکتوری Dima Vlasov، که به مبارزه با خیابان آموزش داده شد، شکست خورد، او در نبرد اول از دست داد و هیچ کس را با تکنیک و مهارت های کاراته تعجب نکرد.
در سال 1992، رمان Pelevin "Aumont Ra" منتشر شد. پس از آن Pelevin شخص معروف شد و هر ساله، با هر رمان و داستان چاپ شده، شهرتش رشد و رشد کرد.
Pelevin یک فرد عجیب و غریب است. به عنوان مثال، زمانی که او به نشریه "Aumont Ra" ارسال کرد، او یک دوست را به نام خود پرسید که آیا باید کار کند یا خیر، و به سرعت، زیرا او ادعا در یک غار و در اطراف موش ها آویزان است. او جادوگران را به عنوان معلم خود در نظر می گیرد و در معرض غرور است. اغلب به نظر می رسد که او به طور کامل به آنچه که می نویسد اعتقاد دارد. اما هیچ کس این را نمی داند، زیرا مگس های بزرگ همیشه "نه از این جهان" یا "شارلاتان های بزرگ" بوده اند و هیچ کس تا به حال متوجه نشده است که واقعا چه کسانی هستند.